Sensizliğin kıyısında... (Wattys2015 kazananı)

Alışamazsın...

Ne uyuduğunda geçer yüreğindeki yara
Ne de kaybolduğunda, gecelerin karanlığında
Bağrındaki o hançer belki bin kere saplanır
Başına buyruk anılarına...
Unutamazsın...

Güneşin doğduğunu görsen de her yeni güne
Acıların sarar ruhunu ıssız gölgelerde
Sevdiğinin hayali gözlerini kanatsa bile
Bırak aksın dilediği gibi gözyaşların...
İstesen de zaten tutamazsın...

Yalnızlığın batağına gire çıka her dönemeçte
Yol alırsın sevdanın durağına, aheste
Yürek yorgun, yürek sanki bir kafeste
Özgürlüğünü versen de kandıramazsın
Sevdiğini kaybedeni... avutamazsın...

Zaman çaredir derler içindeki yangına
Kopmasa da olur derinlerde o büyük fırtına
Ne depremler yaşanır da ardı ardına...
Kalp bu işte... yitirdiğini anlayamazsın...
Can olmadan yaşamaya...alışamazsın...