How You Get The Boy

Chapter 2

Chapter 2

Damon Krix Sebastian

Maaga ang klase ko kinabukasan kaya kahit ayoko pang bumangon ay napilitan ako, ugh how I hate 7 am classes. Pero sino ba naman ako para mag reklamo diba? Labag man sa loob ko nagsimula na akong mag ayos para makaalis na ng apartment.

Pag labas ko ng kwarto nakita kong nag peprepare na ng breakfast si Jasmine. Nakabihis at nakaligo na rin sya.

"Morning. Aga mo ah." Bati ko sa kanya

"Yeah, May meeting ako with my groupmates para sa presentation naming later eh. Kain ka na, I cooked bacon and egg." Aya nya sakin

"Bacoooon! Love you jas!" Sagot ko habang kumukuha ng pagkain

"We're runnin' out of stocks na, di pa tayo nakakapag grocery." Sabi nya

"We're to busy naman kasi. If ever maaga tayo makauwi later, or kung sinao man satin mauna dito let's go to the supermarket." Suggestion ko

"Ayt. Hurry up! Sabay na tayong pumasok, it's kinda late already" Aya ni Jasmin pagkatapos niyang tumingin sa relo niya

Mabilis naman akong natapos kumain dahil ayoko ding ma late dahil terror ang prof ko sa first subject ko. How lucky is that? 7am class with a terror prof.

"Sige na, mauna na ako. Baka maunahan pa ako ng prof kong nag me-menopause mapag initan pa ko. Bye!" Paalam k okay Jasmine

My first class stats at 7am-10am and after that may 10am-12nn pa ako. Kaya after my first two classes lagi akong nagmamadaling magpunta sa cafeteria dahil nagwawala na ang mga dragon ko sa tyan. Hindi ko namalayan ang oras kaya 1 hour na pala akong nanginginain so I checked my phone first. Binuksan ko yung message ng org president namin dahil may announcement daw

From: Aron

Hi guys! We have a meeting at 12:30 for the preparations of our event. Kindly proceed to the Cervantes Hall Room 203. Thank you!

Sht! It's already 1 pm! Anong klaseng Vice president ako? Lol. I hurriedly picked up my things at tumakbo papuntang Cervantes Hall. WTH! Ang tamad o kasing mag cjeck ng phone nakakahiya sa mga members.

When I reached the room nakasarado ito pero may maririnig ka na nagtatawanan sa loob, binuksan ko agad ang pinto at pumasok.

"Sorry I'm late, my class finished late." Paliwanag ko habang hinihingal pa. hindi ko pa nakikita kung sino ang mga nasa loob ng room dahil kinausap ko kaagad is Aron para himingi ng pasensya

"No it's okay, kakarating lang din naman nila Damon." Tila nabingi ako sa sinabi ni Aron

"Come again?" Tanong ka pa na parang naninigurado

"I'll introduce you to them nalang para makapag simula na tayo" Nakangiting pahayag ni Aron

"Uhm guys, this is Georgina Alvarez. She's the Vice President of our org." After niya akong ipakilala humarap na ako sa mga tao sa loob ng classroom. Nanlamig ako ng makita kong hindi lang members ng org ang nasa loob kung hindi pati na rin ang ilan sa basketball players ng school naming

"Hi Georgina! Nice to meet you." A guy with a brown eyes, bright smile, dimples, broad shoulders and ripped biceps went near me and hand me his hands. "I'm Damon Sebastian, We're glad that you chose us to participate in your charity event." If smile can melt a person, I swear you won't see me standing here ever again.

Tip #01: Don't get distracted. Kahit sobrang gwapo pa nang nasa harap mo wag mong ipahalatang you are affected by his presence.

"Uhm nice to meet you too!" Balik ko sa kanya kaagad as I tried to compose myself. "No we're the one who's glad that you guys are willing to help us with this one despite of your busy schedules." Nakangiting pahayag ko na parang wala lang ang presensya niya para sa akin. Matapos non ay naglakad na sya pabalik ng kanyang upuan. Nakita ko pa ang ilang myembro ng org namin na nakatingin sa kanya at para bang manghang mangha

No girls. We shouldn't be like that. Don't make any guys feel na kayang kaya nila tayong kunin sa isang tingin lang nila. At isa pa, okay lang mag ka-crush tulad ng pagka crush ko kay Damon, pero make a limit. Don't go for a guy who's unreachable, yung guy na alam mong wala kang pag asa. Masasaktan ka na, magmumukha ka panag tanga.

"So we're done with the introductions, should we start the meeting?" tanong ni Aron at tinanguan ko lang sya at pumunta na sa vacant seat malapit sa ibang members ng org

"Ang swerte mo ate! Nilapitan ka pa ni Damon." One of the girls squealed

"Shhh. Baka marinig ka kung ano pang isipin nya." Pag saway ko rito

I don't think that it is right na ginagawa ko ang tips ko para mapansin ako ni Damon. Kahit na gamitin ko yung tips na yon I'm sure Damon wouldn't even notice me. Who am I compared to those girls na nasa paligid nya. So I decided na I'll just use my tips so I won't be like those girls who go gaga with their ultimate crushes.

"So George what do you think of the plan?" Aron suddenly asked me after he finished discussing the plan

"I think bukod sa presence ng team, the kids would love if they play with them. Kahit sandali lang siguro." I suggested. Tahimik ang buong classroom at naghihintay lang ng sagot ng team. "It's just my suggestion guys, nasasainyo pa rin naman yon." Dagdag ko pa at nginitian ang ilan

Ang plano lang kasi ay sasama ang basketball team para lang magbigay ng regalo at mga bola sa mga kabataan sa boys town.

"Not a bad idea. Sige we'll bring extra clothes nalang." Nakangiting pagsang ayon ni Andrei. Pinsan ni Damon na basketball player din

"You sure about that bro?" Kunot noong tanong ni Damon.

"Yeah why not? Wala din naman akong gagawin that day I think so I'll stay with them with the team kung ayaw mo." Agad na sagot ni Andrei

Why do I feel that Damon doesn't want to do this? Na parang napipipilitan lang sya dahil pumayag ang handler nila para sa event naming? Natapos ang meeting na kung ano ano ang naiisip ko about Damon's participation in this charity event.

�f��{��cN