Sabah alarmımın çalmasıyla çığlık atarak uyandım. Bugün hava çok daha aydınlıktı. Ya da bana öyle geliyordu çünkü Magcon'a gidiyordum. Hayatımın en güzel gününü en yakın arkadaşım Revan ile yaşayacaktım. Tanrım. Tanrım. Tanrım.
Koşarak banyoya girdim. Kısa bir duşun ardından saçlarımı tarayıp dişlerimi fırçaladım. Banyoda işim bitince gardrobumun karşısına geçip dün Revan ile aldığımız kıyafetleri çıkardım ve giyindim. İlk defa bir kıyafetin bana yakıştığını hissettim. Bugünün gerçek olduğundan emin olmak için Revan'ı aradım. İlk çalışta açmıştı.
"Naber Summer?"
"Revan hazırmısın?"
"Elbette!"
"10 dakikaya bizim evde ol."
"Pekala patron."
Revan gelmeden son bir defa aynaya baktım. Belime kadar gelen kahverengi saçlarım vardı ve iri yeşil gözlerim ile uyum sağlıyorlardı. Kendimden nefret etmiyordum, ama sevdiğim de söylenilemezdi. Birazdan Revan gelecekti ve onunla 2 yıldır beklediğimiz Magcon'a gidecektik. Babamdan bunun için izin almam fazla zor olmuştu. Ama sonunda başarmıştım. Tüm gece heyecandan uyuyamamıştım.
Ayna ile bakışmam bittikten sonra aşağı indim. Abime selam verdikten sonra salona geçip Revan'ı beklemeye başladım. Abimin adı Calum'du, arkadaşları ile kurdukları bir müzik grubu vardı ve fazla iyi çalıyorlardı. İsimleri Luke, Ashton ve Michael olan üç tane arkadaşı vardı bu grupta. Revan abimi, ben ise Luke'u seviyordum. Ama ne yazıkki bizden 2 yaş büyüklerdi. Kapının yumruklanmasıyla yerimden sıçradım. Bay Hood kıçını kaldırmayacağı için kapıyı gidip ben açtım. Karşımda heyecandan yerinde duramayan bir Revan vardı. Herzamanki gibi çok güzel olmuştu. Ayakkabılarımı giyindikten sonra içeriye "Ben gidiyorum!" diye bağırdım. Revan benim kolumu cimcikledi ve "Buraya çağır." dedi. Bu yüzden tekrar bağırmak zorunda kaldım "Gel ve kapıyı kapat. Üşeniyorum!" dememle merdivenlerden koşarak gelen Calum'u gördüm. Evin kapısına fazla takıntısı vardı ve bu da benim işime geliyordu. Revan Calum'a içine düşecekmiş gibi bakıyordu. Calum ona gülümsedi ve bana dönüp "İyi eğlenceler." dedi. Ona gülümseyip kapıdan çıktım. İki yıl boyunca beklediğim an işte tam olarak bu andı. Oraya gidiyordum. Hemde en yakın arkadaşım ile.
******
Sahnede yaptıkları dans ve Shawn'ın muhteşem performansı sonrası sırada onlar ile fotoğraf çekilmek vardı. Sırayla hepsi ile fotoğraf çekildik. Hepsinin yanağından öpebilmiştim. Bu harika bir duyguydu!
Oradan çıkışta bizi Calum alacaktı. Ama gerzek geç kalmıştı YİNE!
Revan ile onu beklerken saate baktım 1 saattir bekliyorduk ve bütün hayranlar gitmişti. Arkama baktığımda bir muhteşemliğin bize doğru geldiğini gördüm. Nash.
"Burda yatmayı mı düşünüyorsunuz?" aynen burda yatacağız. Çadırımızda var. Kamp yapacağız katılmak ister misin? Henüz ağzımı açmışken Revan
"Hayır abisini bekliyoruz." dedi beni işaret ederek. Nash bana bakıp
"İsterseniz bırakabilirim?" dedi. Yine benden önce konuşan Revan oldu
"Cameron ile mi?" Nash güldü ve
"Olabilir. Ama ilk önce bana adınızı söyleyin." dedi. Revan
"Ben Revan." dedi. Nash bana bakıp
"Ya seninki?" dediğinde kalbim fazla hızlı atmaya başlamıştı. Kekeleyerek de olsa
"S-s-summer." diyebildim. Bana bakıp gülümsedi. Bir süre sonra Cameron geldi ve bizimle tanıştı. Eve gitmek için yola çıktık.
Eve geldiğimizde Nash bana bakıp
"Numaranı vermek ister misin? Belki yani şey dış-" diyecekken Cameron onu bölerek
"Telefon numaranı istiyor çünkü senden hoşlandı ve daha sonra bir yerlere gitmek için seni arayacak. Bu konularda iyi değil. Herneyse Revan numaranı vermek ister misin?" dedi. Bunun üzerine kısa bir kahkaha attım ve Nash'in telefonunu alıp telefon numaramı yazdım ve ona verdim. O da kendininkini yazıp telefonu bana uzattı. Gülümseyerek telefonu aldım ve arabadan indik. Cameron ve Nash'e el salladıktan sonra eve girdik. Gerçekten hayatımın en güzel günüydü.
Revan ile bugün olanların gerçek olup olmadığını anlamak için her dakika birbirimizi cimcikliyorduk. Ama hayır. Gerçekten olmuştu. Nash'in telefon numarasını almıştım. Tüm çocukların yanağından öpüp onlara sarılmıştım. Revan beni tekrar dürttüğünde irkildim ve ona baktım
"Nash arıyor."
