HINDI MADUMI ANG ILOG PASIG!!
TRUE? TRUUUUUUUUUUUUUUUEEEEE. )
And back to the story!
Nung bata pa ko, palagi akong sumasama sa mama ko sa work niya. Production Manager siya ng isang factory tapos nasa office lang ako at naglalaro ng kung anu-ano.
HIndi namaako loner. May kasama nga ko eh. Si Patras!
Siya yung aso sa factory. Bantay ata? Ewan ko. Basta minsan umuupo ako sa likod niya. Tapos sinisipa ko, masaya naman ako nun, ewan ko lang si Patras. Hahaha.
Eto na talaga yung scene,
Lunch yun tapos, tapos na ko kumain. Sila kumakain, Pati si Patras kumakain. Tapos nilalaro ko si Patras hanbang kumakain. Nagpopose ako ng Power Rangers sa harap ng mukha niya. Sinisipa-sipa, dinidisplay yung bintiko ko habang kumakin siya. Normal ko lang ginagawa yun sa kanya pero...
ARAY! ( Mahabang Aray)
Kinagat ako ni Patras!! T.T Masakit. Ang natatandaan ko nun, umiiyak ako ng malakas, sumigaw ako. Syempre rining sa buong factory. Woooh. Tapos dumating yung mama ko, alalang alala....
"Dali hugasan niyo yung paa!"
"tawagan niyo si ___________" ( Papa ko yun, weee secret)
Masakit, nung hinuhugasan nila. Ampf. Sobra, parang tinutusok yung binto ko. Nakakaawa nga ako nun eh.
The next thing I know,
ARAY! (Mahabang Aray)
I'm in a hospital, yeah. You know it. Injection, BABY. Hahaha. Masakit pero hindi na ako umiiyak. Alam ko kasing masasaktan na ako.
YOU KNOW WHAT I MEAN?
Sa first time, masakit at nakakabigla ang lahat hindi mo alam ang gagawin.
Pero, sa susunod, kapag umiiyak at hindi mo pa din alam ang gagawin mo,
Nagpapakatanga ka lang para sa masaktan at umiyak ng paulit-ulit.
(from Bruno, ang aking konsensiya, OMG, ang drama niya. hahaha.)
Hindi tumalab yung rabies sa akin, buhay pa nga ako ngayon eh. O kitams. Maraming natututunan kung pinag-iisipan ang isang bagay ng mabuti.
That's what you called, COMMON SENSE.
** I shared too much, nasaan na nga pala ako? Ah. Nasa bahay ako. And it's 4am na. gumagaan na lalo yung pakiramdam ko, wala pa din ako panlasa. Nagsaing at nagluto na si Mama. Ang bango ng amoy pero wala pa din akong gana.
Humiga muna ako noon, kase 1 hour pa naman bago ako kikilos.
Tapos, NAALALA KITA <3
Naalala ko dati, nag-iisip ako ng pakulo na gagawin ko para sa Valentines day. Mga January 14 pa lang nung nag-iisip ako ng gagawin ko(oo, 1 month ako nag-isip).
Ang dami kong naisip na pakulo tulad ng pag-harana sayo, pagsasayaw, gumawa ng Valentines card, mabigay ng chocolates, at iba pa. Kinonsulta ko nga si Bruno eh. eto yung pag-uusap namin nun:
Today
Travis:9:34am
Bruno, ano ba ang magandang gawin ko sa Valentines para kay Lucy?
Bruno: 9:40am
Ewan ko. ayokong pag-usapan yang Valentines day! May naaalala ako!
badtrip! >_<
BINABASA MO ANG
"NABASA KO NA YAN"
Teen Fiction(Isang nakakaaliw at kakaibang story description na magiging dahilan upang mahikayat ka at hindi mapigilan na basahin ang kwentong eto. That's all. Dami pang arte eh.)
Chapter 2: MANOK
Magsimula sa umpisa
