OKYANUS

1.BÖLÜM "OKYANUS"

Bölüm şarkısı :Antimatter-Epitaph

1.BÖLÜM 'OKYANUS'

Gecenin bir yarısı, ay ışığının süzmesi perdenin arasından odaya dağılırken; gözlerim tavana takılı kalmış, düşünceler beynimi kemiriyordu. Düşünmekten o kadar yorgun düşmüştüm ki göz kapaklarım kapanmaya ant içmişti.

Ne diye bu kadar düşünüyordum ki sanki?

Sonunda yine ölmeyecek miydim? Evet, ölümcül bir hastalığa sahiptim.

Pulmoner alveoler mikrolitiazis

Annemden bana miras kalan hastalık, ölümcüldü ve tedavisi yoktu. Yıllardır hayatım hastanelerde geçmişti,ve geçecek gibi de duruyordu.

Umutsuzdum,beni umuda inandıran tek babam vardı.O ben ne zaman vazgeçsem hep bir şekilde umuda bağlıyordu.Tek dayanağımdı benim.

Düşünceler beynimi sarmaşık gibi sararken göz kapaklarım kapanmaya başlamıştı bile.

Karanlığa düşmüştüm. 

-

Günün ilk ışıkları odamı talan ederken gözlerimi araladım ve yavaşça doğrularak duvardaki saate baktım.

08.20 

Yatağımın yanındaki sandalyeden hırkamı alıp giydikten sonra banyoya girip yüzümü yıkadım.

Aynaya gözlerimi çevirdiğimde boş bakışlarıma rastladım.Saçlarım dağılmış gözlerimin altı hafif mordu ve gözlerim yeşil olduğu için daha çok belli oluyordu.Saçlarım kısaydı neredeyse boynumun altına geliyordu.

Saçlarımı uzadıkça keserdim,uzun saçı pek sevdiğim söylenemezdi.Saçlarım zift gibi siyahtı,annemin saçları gibi.

Düşüncelerimden sıyrılarak odadan çıktım ve salona doğru yürüdüm,babam birisiyle konuşuyordu ve sinirli gibiydi,arkası dönük olduğu için beni görmemişti.

''Sana onu bulmanı söyledim,onu bulamazsan şirket tehlikeye girecek bunu sen de biliyorsun,''

Kim şirketi tehlikeye sokuyordu ki?

''Hayır,eğer o kendisi gelirse yapacaklarını biliyorsun,bizim onu o gelmeden bulmamız lazım,en son Fransa'daydı.''

''Baba ..''

Babam arkasını döndü ve telefondaki kişiye sonra konuşacaklarını söyleyerek kapattı ,fakat benim aklımda bir çok soru işareti oluşmuştu.

''Kızım ne zaman uyandın sen ..''

endişeliydi,ilk defa onu bu kadar panik görmüştüm.

''Çok olmadı,şirkette bir sorun mu var?''

''Hayır her şey gayet yolunda,hadi mutfağa geçelim kahvaltı hazırdı.''

dediğinde kafa salladım fakat emindim,bir şeyler oluyordu.

Kahvaltı yaptıktan sonra odama giderek okul için hazırlanmaya başladım.Dolabımdan giyeceğim siyah pantolon ve beyaz sweatshirtümü çıkarttım ve giydim.Dersim saat 9 daydı ve benim 15 dakikam vardı.

Banyoya gidip saçlarımı taradıktan sonra gözlerimin hafif mor kısımlarına kapatıcı sürdüm.Üstüme siyah montumu geçirdim ve botlarımı da giydikten sonra  hazırdım.

Çantamı aldım ve salona gittim.Boştu, babam gitmiş miydi ki?

Mutfağa girdim ve orada da yoktu.Şirkete gitmişti galiba.Anahtarlıktan arabamın anahtarını aldıktan sonra,evden çıktım.Garajdan arabayı çıkartmaya giderken kendimi tuhaf hissettim sanki izleniyormuş gibi,yavaşça arkamı döndüm ve etrafa bakındım fakat sokakta çok kişi yoktu.