"Inggggg clak! ." Pagtingin ko ay nakita ko na lumabas ang aking mga kagrupo at sinara nila ang pinto.
"Why are you locking the door? " pag-aalinlangan kong sa sabi
"Pwede na daw umuwi sabi ni ma'am " sabi ni Marielle
"Uy! Bat mo na ni lock , nandyan pa sa loob si Chelle diba? " narinig ko ang tinig ni Stella
"Who knows? Mas gusto naman nyan na nag-iisa diba? Hahahah"
"No that's not true!." Sigaw ko habang umiiyak nagmamakaawa na ako sa kanila buksan lang nila yung pintuan pero wala silang pakialam.
"Hayaan na natin sya dyan.She will only bother if we will hangout with her" sabi ni Marielle.
"That's not true please buksan nyo na yung pinto!"
Malakas na sigaw ko pero wala ng sumasagot.
Katulad ng dati I'm just nobody. When I was 8 years old, naglaro kami ng mga kalato ko ng tagu-taguan and always all the time I waited. No matter how long I waited but no one found me I always went home crying just like before no one would bother to find the forgotten person.There's no one! No one who'll find me
Alam ko .. pero nakaka lungkot . It's lonely someone please try to find me! Someone please!!!! Anyone find me!!!
"Ingggg" nagbukas? Nagbukas yung pinto!!! Waaahh at ang nagbukas ng pinyo ay si .. si... Gray
"Are you okay? " sabi ni Gray sa sobrang saya ko ay hindi ko na napigilan ang sarili ko bigla ko na lamang niyakap si Gray habang tumutulo ang mga luha sa aking mga mata
"I thought the door wouldn't open. I thought no one would come. You found me! Thank you!." Di ko namalayan ang sarili ko sobra akong nagpapasalamat kay Gray
"Sorry.. sobra lang talaga akong natutuwa" sabi ko at tinigil ko na ang pagyakap ko sa kanya
"I've always watched you" sabi ni Gray ng naka smile
" Lagi kitang tinitignan, hinahanap .. sorry alam kong hindi ito ang oras para sa ganyan but I want you to know that I've been looking at you " sabi niya sa akin
" Late na ihahatid na kita pauwi " dagdag pa nya
"Hindi okay na ako! " bigla naman akong kumaripas ng takbo
Ako lagi nya akong hinahanap? Ang katulad ko? That's not possible!
"I walk behind the shadow, I cry thousand tears, I laugh a little but I fall in love with one person and that one is YOU"
YOU ARE READING
The blog #Wattys2015
RomanceSa isang blog, nagkakaroon ka ng kaibigan doon hindi ka mahihiyang makipag usap sa ibang tao. Isang introvert na nagbago ang lahat dahil sa isang blog please leave a comment salamat sa mga magbabasa hope you enjoy!
