Gebeten door een weerwolf ~Complete~

Gebeten door een weerwolf: na de transformatie

Ik ren er in een sprong op af.

Ik zie dat er 1 groot zwijn staat.

Ik ren aan een stuk door en neem een sprong op het beest.

Het beest gilt hard!

Ik bijt hard is zijn nek.

Het zwijn valt in een klap op de grond.

Jacob en Jino staan te kijken.

'Goed gedaan!' Zegt Jacob.

'Je had snel door waar die was!' Zegt Jino.

Als we het zwijn met zijn drieën op hebben rennen we weer naar huis.

Als ik aan kom lopen fluiten paar jongens naar me.

Ik negeer ze en loop door, maar Jino denkt daar volgens mij anders over.

Hij gromt en laat zijn tanden zien.

De jongens kijken Jino niet meer aan en gaan snel weer verder waarmee ze bezig waren.

Jino en ik veranderen weer in mensen.

Jino slaat zijn arm beschermend om me heen en zo lopen we weer verder.

'Kan je er niet zo goed tegen als andere jongens je vriendin mooi vinden!' Zegt Sem die net aangerent komt.

'Nee niet echt nee!' Is Jino antwoord.

'Je moet niet zo beschermend doen joh, ik kan heus wel voor mezelf zorgen.' Zeg ik lachend tegen Jino.

Jino kijkt me lachend aan en geeft me een kus.

'Maar hoe ging de jacht?' Vraagt Sem.

'Ik heb wel bijna een mens vermoord maar daarna heb ik een zwijn gevangen.' Zeg ik.

Sem schiet in de lach! 'Een beetje droog hè!' Zegt hij.

Ik grinnik.

'Wij gaan even naar binnen.' Zegt Jino.

'Echt waar?' Zeg ik tegen Jino.

'Ja, kom nou maar mee. Zegt Jino die me mee naar binnen trekt.

Als we binnen staan vraag ik: 'hoezo wilden je me hier naar toe nemen?'

'Hierom' zegt Jino die me gelijk zoent.

Zo staan we daar dan een minuut tot er op de deur word geklopt!

We schrikken op.

'Weg!' Zegt Jino geïrriteerd.

'Wat doen jullie daar?' Hoor ik een jonge jongetje's stem zeggen.

'Gaat je niks aan Jorden!' Zegt Jino.

Jorden is het jongere neefje van Jino, maar zijn ouders zijn overleden waardoor hij bij Jacob woont, hij is nu 4 jaar.

Ik trek me shirt aan glimlach.

'Laat hem gewoon binnen joh.' Zeg ik tegen Jino.

Jino rolt met zijn ogen.

'Ja kom maar binnen' zegt Jino.

Jorden rent naar binnen en geeft me een knuffel.

'Hey schat, hoe is het?' Zeg ik.

'Goed.' Zegt hij.

Hij rent nu naar Jino die die gelijk bespringt.

'Hoe gaat het op school?'

'Goed ik zit nu in groep 1!' Zegt Jorden blij.

Jino glimlach.

Jorden begint te stoeien met Jino.

Hij pakt Jino's handen vast zodat Jino -zogenaamd- niet meer kan bewegen.

'Nu kan jij lekker niet meer bewegen!' Zegt Jorden blij.

Jino begint te lachen en begint Jorden te kietelen.

Jorden begint te lachen.

'Stop!!' Zegt hij lachend.

'Dan zeg je: wilt u stoppen al machten Jino.'

Ik begin nu ook te lachend.

Ik geef Jino een duw waardoor hij Jorden loslaat.

Jorden rent lachend de deur uit met Jino achter zich aan.

'KOM HIER ETTERBAKKIE!' Zegt Jino die achter hem aanrent.

Ik hoor een berichtje binnen komen: hij is van me moeder!

Er staat:

Sas, ik ben zo ongerust, kom alsjeblieft naar huis!'

Als ik het heb gelezen voel ik me schuldig...

Jacob komt binnen gelopen.

'Wat is er?' Vraagt hij terwijl hij naast me op het bed komt zitten.

'Ik had ruzie met me moeder voordat ik weg ging.' Zeg ik.

'Je mag overmorgen naar huis.' Zegt Jacob.

'Maar ze weet niet waar ik ben!' Zeg ik.

'Je mag haar het vertellen...' Zegt hij.

Ik knik en pak me telefoon en blijf er naar kijken.

'Wil je anders dat ik het doe?' Vraagt hij.

Ik knik.

Ik toets me moeder nummer in en geef hem aan Jacob.

Jacob zet hem op luidspreker.

De telefoon gaat paar keer over tot ik hoor: 'Sas, waar ben je?!'

'Eh... Hallo mevrouw van Dijk ik ben het Jacob.'

'Waar is Sasha?' Vraagt me moeder ongerust.

'Sasha is helemaal veilig maar ik moet u eerst iets vertellen... Het klink misschien een beetje vreemd maar Sasha is getransformeerd in een weerwolf...' Zegt Jacob een beetje zenuwachtig.

Het is stil aan de andere kant van de lijn.

Dan zegt me moeder:' je haalt geen geintjes met me uit hè!' Zegt ze.

'Nee mevrouw, sterker nog ik kan het u laten zien, maar er zijn wat probleempjes u kunt Sasha niet zien, dat is heel ingewikkeld maar komt u naar het bos dan kan ik u het bewijzen. Zeg Jacob.

'Oke is goed waar in het bos.

'U moet gewoon het pad blijven volgens tot u bij een open veld komt met allemaal huizen.'

'Oke dan kom ik er nu aan... Ik ben er over 5 minuutjes.' Zegt mijn moeder.

Jacob hangt op.

We zeggen niks.

Jorden komt binnengerent met Jino achter hem aan.

Jino staat stil en kijkt mij aan.

'Wat is er?' Vraagt Jino.

'Jacob heeft me moeder vertelt over dat weerwolf gebeuren en nu komt ze kijken.'

'Oh...' Zegt Jino.

'Ben jij verdrietig?' Vraagt Jorden die op me schoot klimt.

'Nee hoor schat, juist opgelucht.'

'Waarover dan?' Vraagt Jorden nieuwschierig.

'Over dat de bellenblaas nog niet op is, kom dan kunnen we die bellenblaas gebruiken.' Zeg ik terwijl we naar buiten lopen.