Submit to me Mavie

41

"Hinimatay ka rin. Czeska came sinundan nya pala ang boss nya nakita nya kayo sya yung tumawag ng tulong." tumango ako. Of course to the rescue nanaman ang secretary nya.

Lagi naman..

"Si Cale asan sya." I never hated a person like this. Paano nya nagawa sakin to. He's my bestfriend yes we have an unfinished business pero hindi dapat sa ganito mag tapos.

"Nasa presinto sya, pero any moment ililipat sya sa isang mental facility. He needs help." yumuko si mommy. He knew Cale since his toddler days so alam kong worried sya.

"Malala ba?"

"Yes, he kept on hurting himself and lagi ka nyang tinatawag" i closed my eyes.

Bakit ganito? Bakit hindi puro saya?

"itinakwil sya ng parents nya. You know his dad Mavie, and gusto ko manghingi ng sorry because as of now kami ng dad mo ang guardians nya. Kami ang sumasagot ng facility bills."

Muli pumitik ang sakit sa puso ko galit ako na naaawa. Alam ko kung ano sya sa pamilya nya. Pinaramdam ko sa kanya na kasama nya ko, umasa sya and then I left him.

Nagpahinga ako ng gabing iyon sabi naman wala pang sign na gigising na si Grae.

__

Kinuha ko ang hoody ko. I need my daily dose. Ilang araw ko na na di nakikita si Grae dahil iyon ang hiling nya. Pero hindi ko talaga kaya.

Kinuha ko rin ang susi ko. Wala naman akong planong lumabas ng kotse. I'm wearing my big hoody and a short shorts.

Sumibat ako papunta sa tapat ng bahay ni Grae. Alam ko kung saan sya nakatira ilang taon ko rin syang sinundan. Alam ko rin nga kung paano nya hinahalikan si Czeska.

Pagka ilang minuto ay naabot ko ang bahay nya. Nakita kong naka parada ang kotse nya sa tapat. Mukhang maganda ang timing ko this time.

Nakabukas ang headlights nya. Maya maya pa'y bumaba na sya.
Halos mangudngod sya, nasan ba yung girlfriend nya. Mukhang lasing sya.

Pinagmasdan ko sya at ang struggle nya pag pasok ng gate. Bukas ang kotse nya at wasted ang itsura nya.

Napaataas ang pwet ko sa driver's seat kada nakikita ko syang halos masubasob.

Pumikit ako. Hindi ako pwedeng lumapit sa kanya. Paglipat ng tingin ko sa kanya naka upo na sya sa tapat ng hood ng kotse nya.

"Argggghh! Pano ba kita matitiis?" bumaba ako sa kotse ko at nilapitan sya.

Nanginginig man pinilit kong kolektahin ang sarili ko para matulungan sya para makaalis na.

"lasing ka." sa dami ng pwede kong sabihin iyon ang lumabas sa bibig ko.

"Obvious ba?" Natigilan ako hindi ba sya magagalit dahil nilapitan ko sya?

"Tara na tulungan na kitang pumasok tas aalis na rin ako"

"Diba sabi ko sayo na wag kang pupunta dito? Diba i told you that I hate hard headed woman?"
Napatungo ako.

"Sorry.."

"Now go home Czeska.." bulong nya. Napataas ako ng tingin.

Umawang ang bibig ko pero isinara ko ulit. Of course.. si Czeska akala nya ako si Czeska. Yung Girlfriend nyang perpekto at sinusunod lahat ng gusto nya.

Yung girlfriend na hindi ko kayang maging ako. Gusto ko syang iwan dito pero di ko sya matiis.

Masakit na masakit pero mahal na mahal ko sya. Two contrasting feelings pero parehas kong nararamdaman.

Tumingin sya sakin. At last nag tama ang tingin namin. Nahihirapan man dahil sa headlights ng sasakyan nya. I managed to look straight into his eyes.

Napakunot ang noo nya at saka nya kinuskos yun.

"Here we go again" sabi nya napakuyom ang kamao nya at pumikit. Umalis nalang ako sa harap nya para patayin ang kotse nya at isarado.

"Tara na.." sinakbay ko balikat ko ang braso sya.

"You looked like her Czeska and i Hate it." napalunok ako.

"kaamoy ka rin nya. How come? Ginagaya mo ba sya? I told you diba na wag na wag mo syang gagayahin" madiin na sabi nya.

"Anong code ng lock mo?" i asked.

"Secret.." he whispered. Kinalabutan ako sa lapit ng labi nya sa tenga ko.

Umayos sya ng tayo at nagtangkang pumindot sa pinto nya.

"damn it, the numbers are jumbled" he laughed. Napailing ako.

"Anong code i need to go home" hinawakan ko ulit sya sa braso para alalayan sya.

"Hmm 091711"

"It's--"

"Yes Czeska, anniversary namin ni Mavie." tumango ako. Mabilis akong tumatango habang tumutulo ang luha ko.

"Numbers that I want to forget but i don't know how." mahina nyang sabi.

Bumukas ang automatically generated door nya.

Tumambad sakin ang mamahaling gamit sa sala. Inilagay ko sya sa sofa para makaalis na.

Akala mabubuo ako pag makalapit ako sa kanya kaso hindi nadudurog ako.

"Aalis na ako"

"Stay Czeska, stay..." hinila nya ako kaya napaupo ako sa kandungan nya.

"Thank you for always being there whenever I need you. I'm very lucky to have you"

Pumapatak ang luha ko.

"I'm being unfair to you i know and yet anjan ka parin. Just give me time Czeska I'm getting there"

Patak ng patak ang luha ko. Masakit ang lalamunan dahil iniimpit ko ang hagulgol na kanina ko pa gustong ibuga.

"Hindi ako masaya sa buhay ko. I saw her again Czeska and she's crying.. I want to wipe her tears but..." umaasa ako kasi gusto nyang punasan baka naman meron pa.. Baka naman pwede pa.

"But I hate her, how Can I hate the woman that i Loved and almost spend the rest of my life with this much."

Sa pagkakataon na iyon, hindi ko na magawang ipaliwanag kung anong nararamdaman ko. May masakit sakin pero hindi ko alam kung saan. Sakit na feeling ko ikakamatay ko pag lalo pang nadiinan.

"Czeska take this pain away.." hinarap nya ako sa kanya..

Kumurap-kurap sya..

"Oh God, ano bang ginawa kong mali sa buhay ko" hinawakan nya yung mukha ko. Pinadaos-dos nya ang mga daliri nya sa pisngi ko.

"I'm hallucinating Czes nakikita ko sya sayo do something about it kasi mababaliw na ako. Ayoko sa kanya."

Pinupunasan nya ang luha ko. Tas bigla nya akong niyakap.

"Ayoko Czeska. Ayoko kasi masakit.. Ayoko sa kanya kasi sobra na.. Sobrang sakit yung Pinaramdam nya na halos madurog ako kada nakikita ko sya"

"Sorry Grae.. Sorry"

Napasinghap ako ng halikan nya ako. Umiiyak sya maging ako. Naging dahan-dahan ang mga halik nya.

Niyakap nya ako ng maputol ang halik na iyon. Bago pa sya makatulog narinig ko ang binulong nya.

"If you just submitted to me Mavie.... Hindi sana ganito. Hindi sana nawala sana buo pa.. Sama buo pa tayo."