Part 25

91 6 0
                                    

Hij tilde me voorzichtig op en bracht me naar de woonkamer. Hij had het heel schattig ingedeeld, de bank was een enorm bed geworden met heel veel kleedjes en kussens. Ook had hij al van alles op het kastje naast de bank neergezet. Hij liep naar me toe, 'This a bell', zei hij. 'I see', zei ik droog terug. 'If you ring this bell, I'm immediately here', en hij liep weg. 'Let's try', schreeuwde hij terwijl hij richting de keuken huppelde. Ik pakte de bel en bewoog hem heen en weer zodat er geluid uitkwam. Niall sprintte meteen naar mij toe 'What do you want milady?' Ik begon te lachen. 'Ehmmmm', zei ik en ik keek hem aan. 'Can I have a hug and maybe a little kiss?', vroeg ik terwijl ik de bel nog steeds in mijn hand had. 'What ever you want', zei niall en hij pakte me vast voor een knuffel. We knuffelde voor een lange periode en niall kon niet stoppen met dingetjes zeggen als 'I love you' of 'You're beautiful'. Ik voelde me fijn, ik was weer weg uit het ziekenhuis en kon eindelijk weer samen zijn met de persoon waarvan ik hou. Op een gegeven moment trok niall zich terug en gaf me een kus. 'You can definitely ring as much as you want for this', zei hij lachend en hij gaf me nog een kus op mijn neus. Ik begon te glunderen en ik knikte. We plofte samen neer op de bank vol met kussens. Ik lag tegen niall aan, hij sloeg zijn arm om me heen en ik legde mijn hoofd op zijn borst. We begonnen te praten. Het praten werd minder en minder en ook al was het nog maar aan het einde van de middag, op een gegeven moment hoorde ik niall zwaarder ademen, hij sliep. Ik sloot ook mijn ogen en voordat ik het wist viel ik in slaap.

Ik werd wakker van een vervelend geluid, ik keek naast me en niall lag nog steeds te slapen. Ik kwam er al snel achter wat voor geluid het was en ik schrok me kapot toen ik naar links keek. Er stond een man in een grote zwarte jas voor het raam en hij staarde me aan terwijl hij op het raam tikte. Ik dacht dat ik nog aan het dromen was maar toen ik besefte dat dat niet zo was gilde ik keihard waardoor niall meteen wakker schrok. 'Jeez fem, that was so loud', zei hij nog half met zijn ogen dicht. Ik stond inmiddels half te huilen van de schrik en ik schudde hem wakker. De man stond er nog steeds, maar nu zwaaide hij naar mij met een blik die je niet liever dagelijks wilt zien. 'Tttheerre is a a a man', zei ik stotterend en niall had eindelijk door dat ik volledig in paniek was. 'I think it's your concussion fem, dont be so.. HOLY SHIT', zei niall toen hij op was gestaan en eindelijk zag wat ik zag. De man haalde meteen iets van achter zijn rug vandaan en voordat hij iets kon doen deed niall het gordijn al dicht. Hij rende naar de beveiliging en drukte op de SOS knop. Vervolgens zat de man nog steeds op het raam te tikken en hoorde ik duidelijk geluiden van een camera. 'Stupid paps', zei niall terwijl er voor de ramen een groot donker hek verscheen. Het was eigenlijk bedoeld voor de zon, maar je kon er niet doorheen kijken en dat was het belangrijkste. Ik was nog steeds in shock en zat een beetje paniekerig op de bank voor me uit te staren, niall had het door en kwam meteen naar mij toe. 'Aahhh don't be so afraid princess, you're save here' en hij sloeg zijn armen om me heen. Ik wurmde mezelf tegen hem aan. 'How the hell did he comes there', vroeg ik verbaasd. 'Dunno, but I think i'm gona call someone to fix my yard, I don't want people there', zei hij terwijl hij mij over mijn hoofd aaide. 'I understand, I was so afraid, I thought he was gona shot us down'. Niall begon te lachen. 'That's not funny', zei ik serieus terug. 'Sorry princess', zei hij terwijl hij zich nog dichter tegen me aantrok. 'How long did we sleep?, vroeg ik terwijl ik me terug trok en hem aankeek. 'Long I guess, cuz i'm really hungry', zei niall met een glimlach en hij streelde mijn wang en gaf er een klein kusje op. 'You're always hungry, doesn't matter which time it is', zei ik lachend. 'Okay, that's true', zei niall lachend terug. Hij stond op en liep naar het raam om te kijken of de man al weg was. 'He is still there', zei hij terwijl hij zich naar mij toe draaide. Een schok schoot weer Door mijn lichaam en ik rende naar niall. 'Why are you scared? Is there something?', vroeg hij. Ik schudde nee maar niall had al snel Door dat ik loog. 'I'm gona call the police first and you are gona tell me what's wrong then', zei niall, ik knikte en ging weer op de bank zitten. De politie was er gelukkig snel en hij zorgde er meteen voor dat de man weg ging. Niall maakte wat afspraken met de politie voor als het nog een keer zou gebeuren. De politie verliet het huis en Niall deed de deuren weer op slot. Hij liep naar mij toe, tilde me op en zette mij op zijn schoot. 'Tell me your story', vroeg hij terwijl hij mijn rug streelde waardoor hij me gerust stelde dat het niet erg was om iets te vertellen. Ik opende mijn mond en begon het verhaal te vertellen van wat ik had meegemaakt toen ik klein was. Ik was 3 jaar oud en Ik lag in bed te slapen. Ik hoorde dat zelfde getik en ik was een nieuwsgierige peuter dus ik liep naar de plek waar het vandaan kwam. Ik klom uit mijn bedje en liep de trap af. Ik had al heel vaak mama geschreeuwd maar er was blijkbaar niemand thuis. Ik liep nog een stukje verder en opende de deur naar de woonkamer toen ik zag waar het getik vandaan kwam. Voor het raam stond een man, de man zelf was niet zo eng maar wat hij in zijn handen had maakte me veel banger. Ik woonde in een klein huisje in een wijk waar eigenlijk nooit wat gebeurde, tot op die ene dag. Ik keek de man aan en ik begon te huilen en verstopte me achter de tafel in onze woonkamer. De man had een geweer in zijn hand, gewoon een zwart pistool. Ik was slim voor een drie jarige en pakte de telefoon die gelukkig op de tafel lag. Mama had me ooit verteld dat het nummer die je moet bellen wanneer er iets is 112 was, dus dat deed ik. Ik huilde nog steeds en probeerde uit te leggen wat er was, maar toen ik aan het praten was hoorde ik de man schreeuwen. 'Kom hier kleintje, kom hier', die woorden hoor ik nog steeds in mijn hoofd als ik eraan denk. Niall knikte terwijl ik inmiddels al tranen in mijn ogen had maar ik vertelde verder. De man schoot en schoot en kogels vlogen door mijn huis. Ik ging nu achter de kast zitten en de man bleef maar schieten. Op een gegeven moment was het stil. Ik keek langs de kast en zag een bloedende man tegen mijn raam aan. Op dat moment begreep ik het nog steeds niet en ik bleef huilen. De buurman was inmiddels via de achterdeur naar binnen gerend en had me meegenomen naar zijn huis. Hij heeft me toen voor de teletubbies gezet en ik keek eraan terwijl ik eten kreeg van mijn buurvrouw. Mijn moeder kwam snel en helemaal overstuur binnen en ik rende op haar af met nog het eten in mijn mond. Achteraf, toen ik ouder was vertelde mijn moeder wie het was en waarom hij dit deed. Het was een collega van mijn vader en hij was ziek in zijn hoofd, hij wilde eigenlijk mijn vader pakken, maar die was niet thuis op dat moment, uiteindelijk heeft hij zichzelf gedood. Sinds die dag ben ik altijd bang voor onverwachte dingen voor ramen, ik ben altijd bang dat er iemand tevoorschijn komt. De laatste zinnen kwamen er huilend uit en niall pakte me nog steviger vast. 'Wow fem, I'm impressed, poor you', zei hij en knuffelde me nog meer. 'Please never be afraid around me, I'll Always be there to protect you, always', zei hij en hij gaf me een kus. 'Thank you irish', zei ik en ik probeerde mijn tranen te drogen. Niall liet me nog even uit sniffen terwijl hij me knuffelde en het echt onmogelijk was om uit zijn armen te komen. Ik keek hem aan, voor zo ver dat lukte. 'I'm hungry, what shall we eat?', vroeg ik en ik probeerde zijn blousje een beetje droog te maken van mijn tranen. Hij pakte mijn hand vast en zonder dat hij iets terug zei zoende hij mij. Ik kuste hem terug. 'Since when do you prefer kissing instead of eating?', vroeg ik en ik keek hem vragend aan. 'Since I have a relationship with a beautiful girl, who is much more interesting to kiss than food'. Ik begon te lachen. 'Ah come here', zei ik en ik zoende hem opnieuw. 'I love you so much cutie', zei ik en ik glimlachte toen ik hem nog een kusje gaf. 'Love ya too, a lot', zei niall terug.



The Trip to London // n.hWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu