he loves me not

chapter1

hello! i have been continuously reading stories from wattpad.. i discovered this app from my crazy cousins

it just came into my mind why not to write a story of my own.

im only a beginner and is very willing to accept criticisms and suggestions

please help me grow :)

my name is Christina, 25 years of age, tall, with clear complexion and blessed with a beautiful body and face.

never pa akong nagkaroon ng boyfriend. i believe na ang mga lalake ay sakit lang sa ulo,mga walang kwenta at hindi nakukuntento sa isa lang. that's how i see men dahil yan ang nakikita ko sa paligid. hindi naman po ako man hater but i just do not pay attention towards having relationships with the opposite sex.

my dad owns one of the top hotels here in the Philippines. we also own different malls scattered on the different islands dito sa bansa. I mean my family, specifically my parents earned all the treasures we have right now. I do not see it as my own. maswerte lang ako at naging anak nila ako... at syempre maswerte din sila at naging anak ako nila.

isa akong simpleng babae na nagnanais ng simpleng buhay. i do not want myslef to be exposed to the public. i want privacy sabihin narin natin na gusto ko rin ng freedom. gusto kong malaya akong nakakagalaw at nakakapunta kahit saan pa man ako magpunta.

kaya ang public at media do not have more details about me.

It's nine in the morning at heto ako ngayon late na nagising. kung bakit ba kasi ang tagal kong nakatulog kagabi. hindi ako mapakali. i really do not know why but i feel like something's about to happen.

hindi ko na pinansin kung ano2x pa pumapasok sa isip ko. agad2x akong naligo, nagbihis at naglagay ng konting make up.

hinayaan ko nalang amg aking buhok na may curls sa tips.

mula nung nagpa new look ako last weak, mas napapansin kong mas marami ng nagtitinginan sakin tuwing may nadadaanan akong mga tao lalo na ang mga lalake.

mga lalake nga talaga. wala nang magawa sa buhay kundi mag abang ng maganda at mapatunganga.

hindi ma ako kumain pa ng breakfast ay dali daling isinuot ang akimg sandals at kinuha ang bag na may lamang susi ng kotse.

kahit anak ako ng isang mayamang negosyante, nanatili akong isang simpleng babae with low social profile. wala akong masyadong kaibigan but i have a number of them na kuntento nman ako sa kanila.

papunta na ako ng garahe kung saan naka park sa labas ng bahay namin ang kotse ko ng biglang nag ring ang phone ko..

"yes, hello??"

"christy!!!! asan kna?? andito nako sa office at wala ka pa.. 15 minutes nlang late kna nman. bilisan mo!kundi sesante kna talaga. baka gusto mong dun na sa kumpanya ng dad mo mag work?? cge ka mawawala na tlaga ang sinasabi mong Freeeedooooom!!!" --jiggy

si jiggy ang matalik kong baklang kaibigan. kasama ko sya sa hirap at saya at lalong lalo na sa mga kalokohan.

i took a glance aa watch ko and its already 9:15.

kaliangan kong mgmadali kundi patay nnman aki sa head ng department namin. pupunta p nman daw ang bagong may ari ng company kung saan ako currently ngttrabaho. syempre not my dad's company.

"oo nah girl! papunta na?? andyan nba c maam masungit? papunta nako."--ako

"oo girl! busy pa sa paglalagay ng kolorete sa mukha! ewan ko ba sa gagang malditang yan! dalian mo! pupunta dito ang bagong presidente ng kumpanya. and i heard that his Hooooott"---- malanding sabi ng bakla.

"ikaw talaga parang may balak kang akitin yun ah!!hala sige sususportahan kita!! ahaha.. bye na girl. muah!"

napatawa ako sa baklang yun.

ni hindi pa nga nakikita kun sino baka naman panget i matandang masungit. malay ko ba.

pareho lang nman lahat ng lalake. hhmmp.

9:25 a.m.

papasok pa lang akong building at nagmamadali papuntang elevator ng...

Bugggsssshh!!!

nabangga ako ng isang lalakeng pakalat kalat!

kung kelan nagmamadali ako saka nman may pakalat kalat na lalakeng hundi tinitingnan ang dinadaanan.

"haaaaisst!"--ako habang pinupulot ang mga gamit sa sahig na nahulog na laman ng bag ko.

aba ang kapal ng mukha nitong lalakeng to hindi man lng ako tinulungan!

iniangat ko ang aking paningin at nakita ko ang matangkad, gwapo at mabangobg lalake sa harap ko.

"sssorry miss. pero next time kasi tingnan mi ang dinadaanan mon. nabangga ka tuloy."

napakunot ako ng noo na tila magsasalita na sana at ng biglang nagsalita n nman ang tukmol.

"hindi ka man lang magsosorry??"

"sorry?eh iakw nman tong pakalat kalat..haissst!!! kung kelan late nako!"--ako

(kapal naman ng mukha porket mukhang tao if i know mabango lang yun sa labas ang ugali nman parang kasing baho ng imburnal!badtrip. hindi man lang tunulong. kapal!)

natigil ako sa pag iisip nang...

"oh? akala ko ba nagmamadali ka. (papasok na xa ng elevator at akamang pipindutin n ang button)

"kita mo ngang nagmamadali! haissshhh!"

dali dali akog sumakay at huminga ng malalim.. ang aga2x badtrip agad.

sa 23rd floor pa ang opisina namin kaya mejo matatagalan pa ko.

kainis nman! at kita mo? kami lang dalawa ang magkasabay ng asungot na to. ewan ko lang kung san department ito at ng magantihan ko nman kahit isang beses lang.

nasa 23rd floor na ako at lalabas na ng biglang may nagsalita.

"so,you are from the marketing department."--biglang nagsalita ang tukmol hah!

"obviously" tinaasan ko xa ng kilay at naglakad palabas. nakakainis ang pagmumukha nun ha. mukhang mayabang. duhhh!!