...ΣΩΜΑΤΟΦΥΛΑΚΑΣ...

...ΕΚΔΙΚΗΣΗ...

Σ-"Καλησπερα Εβελίνα"

Ε-"Σήφη;..εσυ;"

Με κοιταζει μεσα στα ματια...το βλέμμα του ειναι διαφορετικό...σκοτεινο...

Σ-"Εγω ναι.."

Ε-"Τι θες απο μενα;..τι κακό σου εκανα εγω;"

Σ-"Εισαι η εκδίκηση μου..ο μόνος τρόπος να πληγωσω τον πατέρα σου με το ίδιο νόμισμα"

Δηλαδή;..Χριστέ μου ειναι ο.....

Ε-"Εισαι ο γιος του Τάσου;"

Σ-"Ναι"

Δάκρυα τρέχουν απο τα ματια μου....

Ε-"Σήφη πρεπει να καταλαβεις πως εγω δεν φταίω γιαυτο που εγινε..δεν ηξερα καν τι εχει συμβεί και το ξερεις αυτο.."

Σηκωνεται όρθιος και περπαταει μπροστα μου...

Σ-"Τα λεφτά που εχει ο πατέρας σου,δηλαδή αυτα που οταν πεθάνει θα περάσουν σε σενα..ειναι δικά μου"

Ε-"Αν σε βρει η αστυνομία..θα πας φυλακή.."

Πλησιάζει το προσωπο μου και χαμογελάει...

Σ-"Ετσι νομίζεις;"

Ε-"Σήφη τοτε γιατι με προστατέψες..γιατι μπηκες μπροστα μου στην σφαίρα"

Σ-"Στημένο ηταν..δεν υπαρχε σφαίρα.."

Ε-"Το νοσοκομειο;..οι γιατροί;"

Σ-"Με χρήματα ολα γίνονται"

Δεν το πιστεύω πως ανησυχούσα και έριχνα τύψεις στον εαυτο μου για εναν άνθρωπο που δεν επαθε τιποτα....αυτο ηταν το χειρότερο...

Ε-"Και γιατι δεν το έκανες αμεσως;..γιατι επιασες δουλειά στο σπιτι μου;..γιατι;"

Του φωνάζω κλαίγοντας....

Σ-"Γιατι τωρα που θα παω σπιτι σου να παρηγορησω τους γονεις σου κανεις δεν θα με υποψιαστεί"

Ε-"Εισαι ο χειρότερος άνθρωπος που εχω γνωρίσει και εγω που..."

Σ-"Και εσυ που;"

Ε-"Τιποτα"

Επιστρέφει πίσω απο το γραφειο του και καθεται στην καρέκλα...

Σ-"Δεν θα σε χρειάστω για πολυ..λίγες μέρες μονο.."

Ε-"Θα..θα μου κανεις κακό;"

Σ-"Μεγαλο"

Λεει και γελάει...ποσο αναίσθητος ειναι;..φωνάζει τους αντρες παλι και με πηγαίνουν παλι κατω στην σπηλια...μου αφήνουν λιγο φαγητο και νερο και φεύγουν...ειμαι σίγουρη πως οι γονεις μου θα ανησυχούν και θα ψάχνουν σαν τρελοί για μενα...μακαρι να υπήρχε ενας τρόπος να τους ειδοποιήσω πως ειμαι ζωντανή και να μην πονούν για μενα...
Ειμαι πολλες ωρες κλεισμένη σε αυτην την απαίσια σπηλια...δεν έφαγα μπουκιά...μονο λίγες σταγόνες νερο...ακομα δεν εχω πιστέψει πως ο Σήφης έπαιξε τέτοιο άσχημο παιχνίδι...θα έβαζα και το χερι μου στην φωτια για εκείνον αλλα πολλες φορές καλύτερα να κρατάμε μια πισινή για ολους...προσπαθω να κλείσω τα ματια μου αλλα ειναι αδύνατο...ακούω βήματα και εύχομαι να μην καταλήξουν εδω...αλλα για κακή μου τύχη η πορτα ανοιγει και δυο αντρες μπαινουν μεσα...

-"Σηκω..ηρθε ο μεγάλος και σε θελει"

Δεν φέρνω καμία αντίρρηση...θελω να να μάθω τι συμβαίνει στο σπιτι μου...με τραβούν και ανεβαίνουμε παλι πανω...αυτην την φορα δεν παμε στο γραφειο του αλλα σε ενα μεγαλο σαλονι...δένουν τα χέρια μου με χειροπέδες και φεύγουν...ο Σήφης κραταει ενα ποτήρι ουισκι και με κοιταζει...

Σ-"Εχουν πεθάνει απο την αγωνία τους"

Τα ματια μου βουρκωνουν...πως μπορει να το λεει τοσο άνετα...

Ε-"Δεν ντρεπεσαι καθολου;.."

Σ-"Εγω να ντραπώ..δεν ειμαι εγω αυτος που εξαπάτησε εναν άνθρωπο και εξαιτίας του πέθανε"

Ε-"Δεν ειναι αυτος σωστός τρόπος να λύσεις τις διάφορες σου..ανακατεύοντας εμενα και την μητέρα μου στα σχέδια σου"

Τον βλεπω πως αρχιζει να θυμώνει....

Σ-"Μην μιλας"

Ε-"Ενας άνανδρος εισαι που χρησιμοποιήσεις τους άλλους για να πετύχεις τον σκοπό σου"

Πετάει με δυναμη το ποτο απο το χερι του και τρεχει κοντά μου...με αρπάζει δυνατα απο τις χειροπέδες και με τραβαει...

Σ-"Σκάσε"

Ε-"Σε πονάει η αληθεια;..να ειχες τα κότσια να τον αντιμετωπίσεις προσωπο με προσωπο αλλα ενας δειλός εισαι..δειλός"

Φωνάζω δυνατα....και νιωθω τα χειλη του να επιτιθονται στα δικά μου...τον σπρώχνω οσο μπορω αλλα δεν απομακρύνεται...με κραταει σφικτα και μα φιλαει παθιασμένα...οι γλώσσες μας μάχονται και η ανασα μας λιγοστεύει..απομακρύνεται ελαφρά και με κοιταζει...

Σ-"Ηταν ο μόνος τρόπος..για να σκάσεις..."

Πάντως την εκανε να σταματήσει ;)
Πως σας φανηκε;
Περιμενω τα σχολια σας !!!
Και φυσικά την ψήφο σας.......
Καλο ξημέρωμα ......
SiliaST