The meeting ( in Greek)

κεφάλαιο 1

"Ναι μαμα ηρθαν οι καινουργοι γειτονες"

"Να πας και να τους ετοιμασεις μια καρυδοπιτα που την κανεις καλα για να κανεις καλη εντυπωση!"με συμβουλεψε η μητερα μου.

"Ενταξει βρε μαμα ,το καταλαβα! Θα τους ετοιμασω μια καρυδοπιτα για καλοσορισμα."της ειπα μηπως και σταματησει πια να μιλαει για αυτο το καλοσορισμα.

"Εχεις ολα τα υλικα?"με ρωτησε.

"Δε νομιζω , αλλα καλου κακου θα τα τσεκαρω και αμα δεν εχω κατι θα παω στο σουπερ μαρκετ να τα αγορασω. Μην ανησυχεις! Πρεπει να κλεισω για να ετοιμαστω."

"Και οπως ειπαμε να εισαι ευγενικη και να χαμογελας!"

"Ενταξει μαμα ο,τι πεις.. Αντιο"και της το εκλησα γρηγορα γρηγορα επειδη δε χρειαζομουν αλλη μουρμουρα απο τη μητερα μου. Δεν ειχα προσεξει σημερα το καιρο , ετσι αποφασισα να παω να ολοκληρωσω το καφε μου στο μικρο μπαλκονακι μου.Μου αρεσε παρα πολυ να καθομαι στο μπαλκονι και να χανομαι στις σκεψεις μου . Να βλεπω τους ανθρωπους που συνεχιζαν την καθημερινοτητα τους. Ο καιρος ηταν συνεφιασμενος και αρκετα δροσερος .Καταλληλος για φθινοπωρο ,μια και ηταν αρχες φθινοπωρου.

Αφου τελιωσα και απολαυσα το καφε μου επεστρεψα στη κουζινα μου για να δω αμα χρειαζομαι κατι .

"Απο οτι βλεπω δεν εχω τιποτα.. Χρειαζεται τελικα να παω στο σουπερ μαρκετ για να αγορασω τα απαραιτητα.Αμαν! Ουτε μπαρες δημητριακων για τη δουλεια δεν εχω ! Πρεπει να παρω και απο αυτο." Ετσι πηρα ενα φυλλο χαρτι για να γραψω τι χρειαζομαι για να μην ξεχασω ..

Μολις ολοκληρωσα τη λιστα μου πηγα στο δωματιο μου για να ετοιμαστω .Να μη βγω κιολας με τις πυτζαμες μου -ντροπη- .Ετσι εβαλα ενα ψιλομεσο στενο τζιν με αποτελεσμα να <<αγκαλιαζει>> το σωμα μου και μια γρι λεπτη -αν και ζεστη- χειμονιατικη μπλουζα μου και φυσικα τα κοντα καφε μποτακια μου που ειχαν και λιγους ποντουςς για να εχω και εγω λιγο περισσοτερο υψος.Τα μαλλια μου αποφασισα να τα μαζεψω σε μια ψιλη χαλαρη κοτσιδα . Πηρα τη τσαντα μου, το κινητο μου , τα κλειδια του αυτοκινητου και φυσικα του σπιτιου μου και τελος τη λιστα μου. Αφου γυρησα για να δω αμα ξεχασα κατι κατευθηντηκα προς τη πορτα. Την ανοιξα και βγηκα εξω. Καθως εγω κλειδωνα τη πορτα το κινητο μου χτηπησε.

"Παρακαλω?"

"Ψωνησες?" ηταν η μητερα μου.

"Βρε μαμα τωρα μολις βγηκα απο το σπιτι για να παω στο σουπερ μαρκετ!Μην ανυσηχεις!ΤΩρα θα παω!"

"Ενταξει ομως μην αργυσεις!"

"Σε τι να αργυσω?"ρωτησα.

"Στο να ετοιμασεις αυτη τη ρυμαδοκαρυδοπιτα και να πας να τους καλοσωρισεις!"

"Ενταξει βρε μαμα ηρεμισε! Τωρα παω . Αντιο!!"και φυσικα της το εκλεισα γρηγορα.

Κατεβηκα κατω γρηγορα κατω και μπηκα στο αμαξι μου .