PROLOGUE
Crush is crush, Love is love. But……….. if you start to love, you will find happiness. And also you’ll get hurt. Natatakot tayong magmahal dahil takot tayong masaktan. Bakit nga ba tayo natatakot? Simple lang, para sakin siguro kase dahil nasubukan na natin masaktan ng sobra.
Pa’no ba maiiwasan masaktan? May gamot ba para sa sakit because of love? How to move on?
Haaaaaaaaay -________- Sobrang sakit na nga sa puso sobrang sakit pa sa utak! Ang hirap kaya masaktan at mag move on! Pero pa’no kung wala naman pala sa lugar para masaktan? Yun bang wala naman talagang “KAYO” .
Umasa ka kasi eh. Kaya kasalanan mo din yan!
Yung lagi ka nalang may kasamang AKALA! Sabi nga nila, maraming namamatay sa maling akala! Kaya sa mga akala na yan, ikaw mismo yung magpapahirap sa sarili mo.
LETS START MY NOTE WITH AKALA!
AUTHORS NOTE :
Akala ko madali lang mag sulat ng story, akala ko madali lang to tapusin, akala ko sa lahat ng pagkakataon may plot akong maiisip, akala ko lagi akong inspired, at akala ko AKALA ang magiging title nato, hindi pala. ^________^
Hey ! Thanks po sa mga magbabasa, nagbasa at nagbabasa palang ng story ko nato, pagpasensyahan nyo nalang po lahat ng wrong grammars at spellings ko, YAN LANG ANG NAKAYANAN PO EH. :D
CHAPTER 1
“Uy sophi ang layo nanaman ng tingin mo, sino nanaman bang kawawang nilalang yang pinagpapantasyahan mo?” – Negi
Paulit ulit nyang sinasabi pero ako naman tong muntanga na para bang wala talagang naririnig. Siya si Negi, my one and only bestfriend, at sya talaga yung pinagkakatiwalaan ko sa buong tropa. She is NERISSA GUILANG, Negi for short. Actually bestfriend ko na sya since first year highschool, so almost 3 years ko na din nakakasama tong bugak na to.
Maganda …..
Maputi / half Korean ……..
Syempre singkit ,
Matangkad at Mayaman!
Sya yan, ang bestfriend ko na kasama ko sa lahat ng kalokohan!
“Uy Sophia Elisse Tanquillon, ano ba kanina pa ko salita ng salita ditto, di mo naman ako pinapansin!” – Negi
Sabay batok sakin ….
“aray ko naman negi! Bakit ba binatukan mo ko, panira ka ng moment!”
As you read, my real name is Sophia Elisse Tanquillon, I’m full Filipino, pero sa Japan ako pinanganak kung san nandun yung ate kong napagkaganda na sumusuporta sa pag aaral ko ngayon since wala pa naman syang sariling pamilya dun, dahil ako muna daw ang priority nya.
AUTHOR : hey guys si Sophia Elisse Tanquillon po ay ulila na, her mother and father was died in an accident , 3 years ago. It was a Car Accident, and they arriving sana to have a vacation sa Parents Side ng mama nya sa Bicol. And it was so sad dahil sila lang ng ate Summer nya ang nakaligtas. Her sister is Summer France Tanquillon. Nabasa nyo naman po na nasa ibang bansa yung ate nya, malaking question mark kung sino nalang ang nakakasama ni sophie sa bahay nila, so andito ako para sabihin, hehe nung namatay yung parents nila, umuwi yung lola nya from Bicol, and dun na nagtira sa bahay nila, for sophie’s guidance. Okay nakisingit lang, continue reading guys.
“Panira ng moment ka dyan! Ano bang iniisip mo?” – Negi
“gusto mo ba talaga malaman kung ano iniisip ko?”
Tumango lang sya …..
Then lumapit ako sa kanya at itinapat ko yung labi ko sa taenga nya, na aktong parang may ibubulong lang,
