Indomitable Matthew (TTMT #2)

Chapter Twenty-Five

Nang makita niya ang mga ito ay nasabik ang puso niya. She missed her parents, no doubt. Kahit gaano pa ka-manipulative at authoritative ang mga ito, she loves them so much.

"Good evening, Mama, Papa..." maingat na bati niya sa dalawa nang makalapit sila ni Matthew rito.

Sabay pang napatingin ang mga magulang niya sa malaki niyang tiyan.

Hindi naman nagkomento ang mga ito but she saw her mother rolled her eyes.

Bumeso siya sa mga ito at saka kumapit ulit sa nobyo. "This is Matthew dela Merced, by the way."

Tumayo ang Papa niya ngunit hindi ang Mama niya. Nakipagkamay ang Papa niya kay Matthew.

"Nice to finally meet you, Sir," magalang na sabi ni Matthew sa Papa niya na tumango lang at saka umupo na ulit.

Nakita niya ang pagsuri ng Mama niya kay Matthew mula ulo hanggang paa. Pagkuwa'y pasimpleng umismid ito.

"Good evening, Mrs. Lorzano," bati rito ni Matthew.

"Good evening," kaswal na bati naman ng Mama niya rito.

Of course, her mother won't ignore Matthew. Galing sa buena familia ang Mama niya kaya may class pa rin ito... sana.

Pinaghila siya ni Matthew ng upuan at saka ito umupo sa tabi niya.

Magkaharap ito at ang Papa niya habang ang Mama niya naman ang kaharap niya.

"I'm glad that you're here, again," umpisa ni Frances na halata sa tinig ang kasiyahan.

"Let's order first," balewalang sabi ng Mama ni Frances at saka nagtawag ng waiter.

Nagkatinginan sila ni Matthew. Halatang kinakabahan pa rin ito pero kinakaya nito. They held each others hand below the table.

Mabilis na na-serve ang pagkain nila at tahimik silang kumaing lahat.

"Kailan ka manganganak?" biglang tanong ng Papa niya sa kanya.

"After six weeks na lang po..." sagot naman niya at saka hinaplos ang tiyan. "Triplets, Papa."

Rumehistro ang gulat sa mukha ng ama. Halatang hindi inaasahan ang sinabi niya.

"Oh, so that's why you look very big," singit ng Mama niya.

Her mother knows what would hurt her ego. Figure-conscious naman kasi talaga siya since then.

Narinig niyang impit na natawa si Matthew sa tabi niya. Nag-enjoy pa ang loko!

Matalim niyang binalingan si Matthew na nagpipigil ng ngiti.

Pinanlakihan niya ito ng mga mata.

Napatikhim ito. "Very big but still very beautiful," anito at saka nakangiting bumaling sa Mama niya. "Sa inyo po pala nakuha ni Frances ang mga mata niya. I always liked Frances' eyes ever since. Round and expressive. Sa inyo po nagmana ng ganda ang anak niyo."

Napatuwid ng upo ang Mama niya. "Well, thank you."

Pinigil ni Frances ang ngiti. Parang kaya naman palang tibagin ni Matthew ang pride ng kanyang ina.

"You're an NBI agent, right?" singit ng Papa niya habang umiinom ito ng red wine. "I heard your job missions are dangerous. Kung sarili mong buhay ang nasa panganib, paano pa ang sa anak at sa mga magiging apo namin? You're no good for them."

"Pa!" gulat na saway niya sa ama. Akala niya ang Mama niya lang magiging atribida rito. But looks like, her father would strike his mightiness, as well.

Naramdaman niyang pinisil ni Matthew ang kamay niya.

"I stopped taking long-term investigations and dangerous missions, Sir. Naka-assign na lang po ako ngayon sa maliliit na investigatory crimes and entrapments."