İstenmeyen Kocam

Meriç

gidelikocan dediğinde bağırdım
"kimse benim kocam olamaz! hele de bu gerizekali asla!"dediğimde ittim onu. oda omzuna aldı  aşağı indi arabayı açtı vooah! üstü açıktı arabaya binerken inip demir kapının arkasına geçip kapıyı kapattım gelip cami kırdı yine aldı çocuğun pacasindan zekilik akıyor! maalesef attığı tokattan yine atacak diye korktum

"ya parana ihtiyacımız yok al paranı beni..."

"artık karım olacaksın lori senin italyadan geldiğini yükseklik korkun olduğunu omzundaki haslak suyun izi herşeyini biliyorum benden ve babandan başka bilen kimse yok"

"annem"dedim ağlayarak

"annem biliyordu, sadece lanet olası araba kazası yüzünden annemi kaybettim!! ve şimdi babam olacak adamın yüzünden hiç bilmediğim birine kocam olarak veriyor beni"

"bak bunu bilmiyordum benim adım Meriç"dedi elini uzattı

hiçbirşey demedim ve hiçbir hareket yapmadım elini indirdi son gaz basıyordu korkuyordum hemde çok

10yıl önce

"anne eve gidiyoruz değil mi?"

"evet kızım"dedi annem annem ıtalyan babam ise türk  babam son gaz basıyordu

"ertan yavaş ol"dedi ama hala devam etti sonra yüklü bir tira carptik annem camdan dışarıya fırladı tam tırın tekerinin altında kaldı herşey dışarı fırladı ben annemin yanına gittim anne diye bağırdım annem kan içindeydi tırı kırık kolumla ittirmeye çalışıyordum o kazadan sadece babam ve ben sağ çıktık sadece kolum kırılmıştı o an acıyı unutmuştum

şimdiki zaman

"yavaşla!!"

"neden?"

"yavaş ol dedim gözümü kolumla kapayarak diğer elimde omzundaydi derken yavaslamisti

"üzgünüm"dedi devam etti ben ufaktan göz yaslarima akmalari için emir veriyordum

"niye agliyorsun?"

"sus!"dedim konuşmadı göz yaslarimi sildim annem olsaydı hayatta bırakmazdı daha doğrusu beni satan babama karşı koyardı

sonra durdu gözlerim ve burnum kizarmisti villanın önünde durdu villadan içeri girdik ailesi olan kişiler toplandı çok zengin bir aileydi
"hoşgeldin kızım meriç birşey mi yaptı? agliyorsun da"

"yok hayır"dedim

"o zaman niye agliyorsun"dedi bir kız ıtalyan bu kız belli

"önemli değil de siz ıtalyan mısınız?"

"evet"

"bende italyanim"

"oo sevindim"dedi ismi ney acaba larissa diye biri girdi içeri arkamı döndüğümde oha
"meriç sen saçını mı boyattin ne ara?"

"ben meriç değilim yenge ben oğuz ikiziyim"

"ikizi mi?"

"evet aynı zamanda larissanın kocası"dedi

"larissanin karnında bebek var"

"aa ciddi misin? kaç aylık"

"1.5aylık Lori"dedi arkadan biri döndüğümde ailenin büyüğü yani mericin babası olmalı

"lütfen biri herkesin ismini söyleyebilir mi?"

"ben söylerim hayatım"dedi sarıldı meriç ben ondan biraz uzaklaştım
"ee bu annem lale bu benim babam mehmet bu benim ikizim oğuz bu benim yengem larissa bu bizim evin çalışanı orhan daha doğrusu aşçı bu bizim evin hizmetçisi melis ve buse bende kocan meriç"
dediğinde tikandim sırtıma yavaşça vuruyordum ismini melis olarak hairladigim kız bir bardak su getirdi
"teşekkür ederim melisti değil mi?"