Maria's P.O.V
Ik kan niet slapen. I'm so excited! Het voelt nu wel erg laat. Uit verveling kijk ik op mijn mobiel. Ugh het is al 2 uur 's nachts. Ik kan dus nu maar 5 uurtjes slapen. Als ik ooit nog in slaap val. Ik ga wel kijken wie er nog online is op whatsapp. Bijna niemand is online. Logisch! Iedereen slaapt. Toch zie ik dat Astrid nog online is.
_____________
Jij: Heey! Kan je ook niet slapen :(?
Astrid-Loveyou: Nee ik ben te nerveus :D
Jij: Ik ook!!x
Astrid-Loveyou: Hmmm Ik ga toch proberen om te slapen. Maar kan ik met je meerijden?
Jij: Ja ik ook zo. Ja tuurlijk! Hoelaat ben je bij me?
Astrid-Loveyou: Hoelaat ga je weg?
Jij: 7.45
Astrid-Loveyou: Jezus he wat vroeg! Maar dan ben ik wel 7.40 bij je :D
Jij: I Know. Is goedx See ya xx
Astrid-Loveyou: See Ya xx
____________
Ik leg mijn mobiel weg. Ik moet slapen! Maar ik ben totaal niet moe. Ugh...Ik sluity mijn ogen en probeer toch nog wat te slapen.
-----
"WAKKER WORDEN!!!" wordt er naar me geschreeuwd.
"WAT!!"zeg ik ontzettend chagerijnig." Die stem is van Jake. Ugh..
"Het is al kwart over zeven!" schreeuwt hij net iets te hard in mijn oor. WAT!!? Oh my god!! Ik moet opchieten!! Ik heb nu maar een half uur!! Stressend spring ik uit bed en ren naar de badkamer. Snel poets ik mijn tanden, was mijn gezicht, kam mijn haren door en doe mijn make-up. Het enige wat ik op doe is mascara. Vlug ren ik naar mijn kamer om me om te kleden. Ik trek mijn fijnste skinny aan en trek een kort losserig shirtje aan. Het is toch warm dus waarom een vest? denk ik bij mezelf. Ik ren als een gek de trap af. Astrid, Jake en mijn ouders stonden al klaar. "Pfff"zucht ik.
"Hehe. Eindelijk" zegt mijn vader ongeduldig.
-----
"Zo.. dat was een lange rit" zegt Astrid slaperig.
"Ja" antwoord ik
"Waar moesten we ookal weer wachten voor Bianca en Char?" vraag ik terwijl ik rondkijk.
"We moesten wel alvast inchecken enzo. Volgens mij bij die wachtruimte.." zegt ze niet heel zeker. Maar ik geloof haar.
"Oke. Mam, Pap, Wij checken alvast in." roep ik naar mijn ouders en Jake.
"Oke je gaat dus nu al?" vraagt mijn moeder.
"Ja" ik geef mijn moeder een knuffel.
"Denk erom he." zegt mijn vader die erbij komt staan.
"Jaaa"
"Veel plezier" hij geeft me een aai over mijn bol en geeft me dan een knuffel.
"Dankje. Jakeee" roep ik naar naa mijn broer. Ik loop naar hem toe om een hem een knuffel te geven. "Doei zusiee, veel plezier" "Dankjeee"
Samen met Astrid loop ik naar de incheckbalie. Ik zwaai nog naar mijn ouders en Jake. Vanuit mijn ooghoeken zie ik dat mijn moeder begint te huilen. Daar krijg ik tranen van. Snel kijk ik om, anders ga ik nog janken. De rij bij de Incheckbalie is echt vreselijk lang. Ineens komt me iets te binnen schieten. Wanneer vliegen we!?
"Assie! Hoelaat vliegen we eigelijk!?"vraag ik paniekerig.
"Om uhh....10.15" zegt ze.
"Hoelaat is het nu?" vraag ik iets minder paniekerig.
"Uhhm Effe kijken" ze kijk naar haar mobiel. "Half tien" ze kijk eerst naar de rij dan met grote ogen naar mij. "Fuck! We moeten echt opschieten!" zegt in paniek.
"De rij duurt geen drie kwartier hoor. Niet stressen!" zeg ik opgelucht
"Zegt degene die net in paniek mij vroeg hoelaat we vliegen" sarcastisch kijkt ze naar mij.
De rij schiet al wat op. En uiteindelijk zijn wij. We laten onze paspoorten zien. "Heeft u koffers?" vraagt de vrouw achter de balie.
"Ja"zeggen we tegelijk.
"Leg ze maar hier op" Als eerste leg ik mijn koffer op de weegschaal. YES!! Ik heb nog superveel ruimte over! Gelukkig Assie ook. Ik heb gelukkig nog mijn handtas met eten bij me.
"Hoelaat is het nu?"vraag ik als we net ingecheck zijn.
"Uhhm Nu is het... vijf voor tien. Nou we mogen wel opschieten!!" stresst ze. Ik stress met d'r mee!! We rennen naar de douane. Nou wij hebben best wel veel geluk vandaag. Jeej. Ik heb geen riem om. Integendeel tot Astrid. Ze heeft veel sieraden om en een bling-bling riem. Ik ben snel klaar. Alleen zij moest wel 10 keer door dat ding. Na die tien keer was zij eindelijk goedgekeurd. Ik kijk snel even op mijn mobiel voor de tijd. Het is nu al 10.10!
"Schat we moeten opschieten! Het is al 10.10!" zeg ik stressvol. Ze propt haar sieraden in haar tas. Daarna renne we naar de wachtruimte. Daar staan Bianca en Char ongeduldig te wachten.
"SORRY!! Lang verhaal" zeg ik terwijl ik naar ze toe ren. We lopen samen naar de ingang van 't vliegtuig. "Tickets please"zegt de vrouw voor de ingang. Char laat onze tickets zien. Ahh. Ik ziet niet bij het raam. Ik zit net naast een meisje die bij het raam zit. Astrid en ik zitten naast elkaar en Bianca en Char naast elkaar. Ik pak mijn kauwgom omdat ik niet tegen dat stijgen van een vliegtuig kan. We stijgen om en dat voelt vreselijk aan mijn oren! Als we, zeg maar boven zijn, pak ik mijn Ipod om wat muziek te luisteren. Heerlijk... Slapen kan ik niet. Ik zit niet echt heel fijn. Astrid naast me is al gaan slapen.
----
"Damens en Heren we zijn geland" roept de stem. "Assie, We zijn geland" ik schud haar zachtjes wakker. " Huh wat? Oh ja" zegt ze dommelend.
----
We kijken of er een taxi voor ons is. "TAXI!" roept Bianca zonder enige schaamte.
Er komt een taxi aangereden. "Were would you like to go?" vraagt de taxichauffeur.
"Uhhm.. Can you take us to this hotel" zeg ik. Ik pak het briefje van Bianca af en geef het aan de taxichauffeur.
"Yes ofcourse I can" We stappen in de auto. Ik kijk of er niemand anders in de taxi is. Want dat mocht niet en het komt ook door de film Taken. Thank God. Niemand behalve wij.
-----
"Here it is" zegt hij vrolijk.
"Thank you" zeg ik en geef hem het geld.
Ik draai me om en schrik gelijk. WOW! Mijn mond staat wagenwijd open vvan verbazing.
"Holy shit! Dit is echt de mooiste hotel ever!!" schreeuwt Char verrast.
أنت تقرأ
Forever Young
قصص الهواةA happy holiday becomes a horrible tragedy! A Dutch Niall Horan Fanfic
