GİZEM #Wattys2015

16.BÖLÜM|Part 1|

-16-

Yiğit,

Hayatınızı tek bir cümle nasıl yıkardı, nasıl herşeyi bir anda değiştirirdi? Tam anlamıyla şuan yaşadığım şeyle. Sadece bir cümle yetmişti İstanbul'a gelmeme. Biriyle tanıştı adı Kenan.

Benim Masal'ım yaşıyordu. Bunu hala kavrayamıyordum hala inanamıyordum fakat o yaşıyordu. Gözlerimi kapatıp deniz kokusunu içime çektim. Birazdan İrem Masal'ı da alıp gelecekti. Bunun için heycanlıydım.

Telefonum çalmaya başladığında cebimden çıkarıp ekrana baktım. İrem arıyordu.

"Arkana bak." Telefon kulağımda arkama döndüğümde ilk gördüğüm şey bir çift mavi gözlerdi. Başında ki siyah beresi ve altın sarısı saçları bana lise yıllarımı hatırlattı. Bu Masaldı. Benim Masalımdı.

Sonrasında gözüm yavaşça Masal'ın omzunda ki elin sahibine kaydı. Sarı saçlı, kirli sakallı adam Masal'ı sarmalarken yutkundum. Dişlerimi sıkmaya başladığım İrem adımlarını hızlandırarak yanıma geldi.

"Sakin ol Yiğit." Sesini duyamayacak kadar sinirli olduğumun farkındaydı şuan aslında. Gözlerimi Masal'dan ayırmıyordum. Bana bakmıyordu, şuan yanında ki adamla ilgileniyordu.

"O kim?" Dedim dişlerimin arasından.

"Dediğim kişi, Kenan." Dedi İrem elini koluma koyup. Masal başını kaldırdığında gözlerimiz buluştu. O an anlamıştım hala beni sevdiğini.

Aramızda üç adım mesafe vardı. Masal bana donuk bir şekilde bakarken yutkundum. Tepkisizce bakıyordu fakat bir zamanlar ki, sevgili olduğumuzda ki bakıştı bu. Bunu heryerde tanırdım. Masal'ın sol gözünden bir damla yaş aktığında yanına ilerleyip omuzlarından tuttum.

"Masal.." Dedim nefesimi suratına üfleyerek. Masal alt dudağını ısırıp gözlerini bana sabitledi. Dudakları tam aralanacakken geri kapandı.

Bakışlarımı Masal'dan çekip Kenan denen adama çevirdim.

"Sen kimsin?" Dedi ciddiyetini koruyarak. Başımı dik tutup karşısına geçtim. Elimi uzatıp gözlerine baktım.

"Yiğit Kutay ben." Dedim bakışlarımı Masal'a çevirip. Bana ağzı aralanmış bir şekilde bakıyordu. Kenan yarım ağız sırıttı.

"Ben Kenan Soylu. Gizem'in sevgilisi." Dedi gülümsemesine devam ederek. Dişlerimi sıkarak kendimi kontrol etmeye çalıştım.

"Gizem ha?" Dedim alayla. Kenan da güldü.

"Ya, Gizem." Dedi. Başımla onaylarken yumruk yaptığım elimi Kenan'ın sol gözüne indirdim. İrem'le Masal'ın dudaklarından çığlık koparken Kenan'ın yerde yatan bedenini tuttum.

"Senin Gizem diye tanıdığın bu kadın varya!" Derin bir nefes aldım. "Masal o. Benim Masal'ım. Kaç yıldır varlığını bilmediğim Masal'ım." Yüzüne tekrar bir yumruk indirdikten sonra Kenan dudağının kenarına parmağını koyup ayağa kalktı.

"Senin o varlığından haberin olmayan kadına ben sahibim şuan." Şaşkınca bakmamdan yararlanıp suratıma yumruk attığında sendeleyerek geriye düştüm. Kendimi toparlayıp ayağa kalktım. Masal'a baktığımda öfkeyle bana bakıyordu.

"Beni ölmüş olarak biliyordun, öyle kalsın. Seni istemiyorum." Dedi yanıma gelip. Masal'a şaşkınca bakarken devam etti,

"Ne yaşadığımızı hatırlamıyorum. Seni seviyor muydum? Bunu da hatırlamıyorum fakat bu kadar dibe batmışken Yiğit..." Gözyaşları akmaya başladığında ceketimin iki yakasını tuttu.

"Sen bile kurtaramazsın beni." Dedi başını göğsüme koyup. Hiç bir şey yapmadım. Sadece kokusunu içime çektim. Benden uzaklaşıp Kenan'ın elini tuttuğunda dişlerimi sıktım tekrar. Ağlayamazdım. İrem yanıma gelip elini omzuma koydu.

"Üzme kendini, bu kelime sana boş gelecek ama toparla kendini. Yalandan bir hayatta o şuan. Hala gerçeğin farkında değil. Biraz zaman ver ona Yiğit. Kalbinin sesini dinlediğinde sana dönecek emin ol bundan." Dedi burukça gülümseyip. İrem'e derin bir iç çekerek baktım.

Masal,

Onu hatırlamıştım. Onun kokusunu...kahverengi saçlarına eşlik eden mat mavi gözlerini. Sesini, sert oluşunu, kızgın halini, gülerken ki halini.. Herşeyiyle hatırlamıştım onu. Aşkla sevdiğimi, önüme tüm engelleri aldığımı. Ama bu kadar kirliyken, bu kadar dibe batmışken kendimi ona yakıştıramamıştım. O bu kadar dürüstken, o bu kadar asil dururken kendimi ona yakıştıramıyordum.

Özür dilerim. Gerçekten bu kelimeyi tüm içtenliğimle söylüyorum. Sizi o kadar beklettim ki. Okunup okunmaması umrumda değil hikayenin. Sadece bu uzun bekleyiş için hepinizden tekrar özür diliyorum. Bahane bulmayacağım her insan eğer gerçekten isterse vakit bulup yazabilir hikayesini. Bu bölümü daha uzun tutacaktım ama sonra part yapmaya karar verdim. Birde uzun süre yazmayı kurguyu bırak karakter isimlerinii bile unutmuşum. Tekrar özür dilerim umarım bölüm istediğiniz şekilde olmuştur.