VAMPIRE'S SLAVE

Chapter 18

"Ngunit pinuno~~" ani ni Prince Eward.

"May problema ba sa desisyon ko Edward?"tanong ng pinuno

"W-wala po pinuno"sagot ni Prince Edward.

Nick's POV

Sobra na sila! Hindi na makatarungan ang hatol nila! Lalo na kay Jade! Kinaladkad ng dalawang myembro ng monarkiya si Jade palabas ng arena. Sinubukan ko siyang habulin pero may latigong tumama sa likod ko na naging dahilan ng pag-dausdos ko sa lupa. Nag-usok ang katawan ko dahil ito ay gawa sa pilak. Maya-maya ay may pares ng paa akong nakita sa harap ko.

"Ang tagal nating d nagkita Nick." ani ng bampirang nasa harap ko.

"Fire..." ani ko habang sinusubukan kong tumayo. Ngunit bago pa man ako makatayo naramdaman ko nanaman ang pagtama ng latigo sa aking likod. 

"Hindi mo man lang ba kakamustahin ang kaibigan mo?"aniya. SI Fire ang natatangi kong naging kaibigan sa monarkiya. Kakaiba siya sa lahat. Hindi siya katulad ng iba na walang ibang hinangad kundi kapangyarihan. Katulad ng kanyang pangalan, kontrolado niya ang apoy. Maraming nagsasabi na sa dumaan na taon ay mas lalo pa siyang lumakas.

"Fire, nakikiusap ako sayo. Patayin mo ako kung yun ang gusto mo, pero pakiusap iligtas mo si Jade." pagmamakaawa ko sa kanya. Napakagaling ng monarkiya upang i-atas ang pagpaparusa sa aming mga kaibigan. Alam nila na mas masakit kung malapit sa inyo ang siyang mananakit sayo.

"Alam mo nmn Nick na hindi ko maaring gawin ang hinihiling mo~~"nanlumo ako sa aking nadinig."~~pero ikaw, magagawa mo."naguluhan ako sa sinabi niya. Anong ibig niyang sabihin na magagawa ko? 

"Paano? Hindi kita maintindihan Fire."ani ko. Umupo siya sa harap ko upang maging magka-level ang aming mukha.

"Magtiwala ka lng sakin Nick."aniya. Tumayo siya at naramdaman ko ang hapdi sa aking buong katawan. Walang duda. Ginagamit na niya ang kapangyarihan niya. Ilang sandali pa at lumiyab ang buong katawan ko.

"Aaaaaaaaggggggghhhh"napasigaw ako dahil sa sakit. Ang sabi niya magtiwala lng ako. Pero paano ako magtitiwala kung sinusunog niya ako ng buhay. Nakita ko na nag-aabo na ang katawan ko. Baka ito na nga ang katapusan ko...

Jade's POV

Dinala nila ako sa isang kwarto na walang laman kundi ang isang pulang kama sa gitna. Nag-pumiglas ako ngunit wala akong nagawa. Iginapos nila ang mga kamay ko sa kama gamit ang isang pilak na kadena. Ganun din ang aking mga paa. Matapos nito ay sila ay lumabas na ng kwarto upang magbantay sa labas.

Natatakot ako...

Kinakabahan ako sa mangyayari. Hindi lang sa akin kundi pati narin kay Nick. 

Pero hindi ko ibibigay sa kanila ang kaligayahan na makita akong nahihirapan.

[CLANK!]

Naputol ang aking pag-iisip ng may nadinig akong pumasok sa kwarto. 

"Prince Edward"sabi ko ng makita ko ang pumasok. Binigyan ko sya ng isang pekeng ngiti. Sa isang banda, maganda narin na sya ang gagawa kaysa iba... Sa aking pag-ngiti tumulo ang aking luha. Lumingon ako sa kabilang direksyon upang hindi niya ito makita. Totoo nga na masakit ngumiti kapag ikaw ay malungkot...

Naramdaman kong lumapit siya at umupo sa kama.

"Hindi mo kailangan ngumiti kung hindi mo nmn gusto." sabi niya. Sa sinabi niyang yun, diretso nang tumulo ang aking luha.

"Sssshhhhhhh...patawad Jade. Hindi ako pwede sumuway. Buhay ni Dianne ang nakataya d2. Patawad..."aniya. Pinikit ko ang aking mga mata habang ramdam ko ang kanyang halik sa aking leeg. Huminga ako ng malalim upang makalma ko ang sarili ko at matigil ang pag-tulo ng aking luha. Katulad ng sinabi ko kanina, kunin man nila ang aking pagka-babae, hindi ko ibibigay sa kanila ang kaligayahan na makita akong nag-dudusa.

Luna's POV

"Mukhang napaka-saya mo ata ngayon Luna"ani ng isang lalaki. Nilingon ko siya upang makita ang pangahas.

"Anong ginagawa mo d2 Arno?"mataray kong sabi.

"Wala nmn. Oh bkt nga napakasaya mo Luna?"

"Pwede ba Arno?! Tigilan mo nga ang pagtawag sakin ng Luna?! Abby ang itawag mo sakin!"bulyaw ko sa kanya. Kasi nmn eh, pinayagan ko na nga ang pinuno na tawagin akong Luna eh! Bakit nakiki-Luna pa sya?! AHh! Nakaka-inis! Bakit nmn kasi naging Luna Abbygail ang naging pangalan ko?!

"Bakit? Hindi ba Luna naman ang iyong pangalan? At wag mong takasan ang una kong tanong. Bakit nga ba napakasaya mo?"ani ni Arno.

 "Paano ba nmn ako d magiging masaya. Sigurado ako na sa oras na ito ay nagdudusa na ang stupid human na yun. Sayang lang at nadamay pa ang prinsipe. Pero ayos na din yun atleast mas lalo magdudusa ang stupid human na yun sa pagkamatay ng prinsipe dahil sa kanya."

Arno's POV

 "Paano ba nmn ako d magiging masaya. Sigurado ako na sa oras na ito ay nagdududsa na ang stupid human na yun. Sayang lang at nadamay pa ang prinsipe. Pero ayos na din yun atleast mas lalo magdudusa ang stupid human na yun sa pagkamatay ng prinsipe dahil sa kanya." sagot ni Luna.

 "Bakit nga ba napakalaki ng galit mo sa itinakda ng mga tao? Sigurado ako na may iba kang dahilan bukod sa hindi natin siya kaanib. Bakit nga ba gustong-gusto mo siyang pahirapan?"sunod-sunod kong tanong.

"Galit ako sa kanya dahil inagaw niya ang dapat sa akin."aniya. Sa lahat ng mga myembro sa monarkiya, siya ang pinaka-kakaiba. Ang sabi ng iba ay mayroong sandata ang kanilang pamilya na maaaring kumitil sa kahit na sino man maski pa sa itinakda. 

"Personal ang iyong dahilan? Ibang klase..."sagot ko.

"Ano ka ba talaga Arno? Kaaway o kakampi?"aniya. Binigyan ko siya ng isang tipid na ngiti.

"Hindi ako kaaway Luna... at mas lalong hindi ako kakampi. Ang posisyon ko ay nasa gitna."

"Alam mo Arno, minsan naisip ko kung isa ka nga lang bang ordinaryong bampira. Masyado ka kasing misteryoso."aniya. Binigyan ko lamang siya ng isa pang tipid na ngiti. Magaling siya upang mapansin iyon. Hindi nga ako isang ordinaryong bampira ngunit hindi din nmn ako espesyal. Sabihin nalng natin na I'm the protector of Destiny...

-------------------------------------------------------------------------

Cno nakakatanda pa kay Abby? :) Nandun siya sa Chapter...?

Pls. VOTE, COMMENT, and FOLLOW ^_____________^