[Kabanata Six]
Mom: Erika, kapag niyaya kang magpakasal kay Ranz ay huwag kang tumanggi, baka sakaling magkaanak pa kayo.
Erika: Ma, imposible na yan...
Mom: Walang imposible kapag ang Panginoon ang magbibigay, hinding-hindi ako tumitigil sa pagdadasal Erika.
Erika: Mommy, huwag na akong malungkot, nandyan naman si Khrystel na mag-aalaga sainyo.
Mom: Erika... magpahinga ka na, magagalit si Ranz.
Erika: Alam mo ba mom na gusto ni Ranz na libutin namin ang boung Pilipinas pagkatapos ng kasal namin.
Mom: Sige na Erika, matulog ka at magpalakas ka para maranasan mo na ang tunay na kaligayahan.
Erika: Don't worry mom, hindin ko na tatanggihan si Ranz kapag niyaya na niya ako.
[Lumilipas ang araw na kasama ni Erika si Ranz at unti-unti naman itong gumaling. Madalas silang lumabas at mamasyal.]
[Abalang-abala naman si Khrystel sa pag-aaral. Excited din siya na makilala ang mapapangasawa ng kanyang kaibigan pero laging nagkakasalisi.]
[Tuwing naririnig ni Ranz ang pangalan ni Khrystel ay bumibilis ang tibok ng puso niya pero hindi niya ito pinapansin.]
Ranz: Sweetheart gusto kong magpakasal na tayo!
Erika: Ranz, 2 weeks palang tayong nag-boyfriend baka nabibigla ka lang...
Ranz: Nagkakamali ka, willing akong pakasalan ka.
Erika: Nagmamadali ka lang ata, bakit ba?
Ranz: Sweetheart, gusti kong makasal na tayo sa lalong madaling panahon dahil gusto kong magkaroon ng anak at ikaw ang gusto kong maging ina nila.
[Hindi nakapagsalita si Erika dahil alam niyang imposible na magkaroon pa siya ng anak dahil sa sakit niya.]
Erika: .... pag-iisipan ko pa...
Ranz: Geh! Kiss mo ako...
