Some Things Change

STC Entry 1

"Okay Dad since ayaw niyo kong kausapin ang aking fat sister, Bakit di niyo na lang ako ibili nang bagong phone?"

"Phone? What's the brand."

"Blackberry"

"How much?"

"50 Thousand."

"Okay since ikaw naman ang makikinabang ang paborito kong anak bukod sa gwapo at perpekto pa eh ang talino talino pa. Sana ikaw nalang ang naging anak namin ng mom mo."

It hurt a lot knowing that came from my father. I've tried to fight the tears na nagsisimula nang mabuo. Another thing na masakit sakin is how we are treated differently. My brother enjoys a lot of luxury while me almost receive nothing even on my birthdays.

"Thanks Dad." Binigyan naman ni Kuya ng hug si Papa

How I wish na mayakap ko siya. I can't barely remember the time na niyakap niya ako. How I wish that large arms wrapped around me.

Sighing I glance at them again. Sobrang perpekto nila another thing siguro na ayaw nila sakin is because I'm ugly. They looked like supermodels while me nothing besides my height and skin.

I tore my glance on them dahil everytime na nakikita ko sila sobrang sakit lang sa dibdib ko ang lahat ng nararamdaman ko.

After eating I grabbed my backpack dahil 15 mins na lang time na. I'm confident na di naman ako malalate since a few blocks away lang ang iskul namin.

"Oh mga baon niyo pinabibigay ni Sir"

Inabot sakin yung two hundred pesos nang nakasimangot samantalang inabot niya kay Mico yung five thousand pesos nang nakasmile with flirty eyes pa. Slut.

Another thing is dineprive ako ni Papa sa lahat ng bagay except sa pagkain kaya sinusulit ko talaga.

"Thanks Yaya"

"Tssk" pagkatapos inirapan niya ako.

Pati mga katulong dito sa bahay tinatrato ako ng iba siguro dahil nakita naman nilang walang pakialam sina Dad at Kuya sakin.

Giving one last look to Dad's room Iumabas na rin ako ng bahay at pumasok na sa kotse kasama siyempre si Mico. Umupo na ako sa kotse sa may bintana para malayo kay Mico dahil aasarin na naman niya ako.

After few minutes pumasok na rin si Mico sa kotse dala-dala ang kanyang tablet. Naglalaro na naman siguro ng temple run. After that nagsimula nang umandar yung kotse.

Scanning the car I took a glance at my older brother. Di mo talaga maiipagkakaila na di kami mukhang magkapatid. With his messy black hair, muscular body, height, and face you could mistaken him as a supermodel. Kaya siguro proud sa kanya si Dad dahil na rin sa mukha niya dahil magagamit niya si Kuya sa kompanya. One time narinig ko na pinagkakasundo na ni Dad si Kuya sa anak ng isang investor naawa ako sa kuya ko alam kaya niya? Im a little bit nervous that time baka kasi pagkasundo ako ni Dad sa investors niya pero after thinking I realize that I'm ugly so I'm safe. I'm a little bit happy na hindi ako magagamit ni Dad pero I came to a realization that will someone ever love me for who I am.

Kelan kaya ako magiging maganda yung tipong P'Nam lang ng A Crazy Little thing called Love. It hit me imposible akong maging si P'Nam dahil maganda na talaga si P'Nam noon maitim lang siya mas lalong lumabas yung features niya nung pumuti na siya.

*ring

"Hello"

"Sam!"

"Bakit?"

"We are classmates!"

"So?"

"Sam naman eh matagal na natin pangarap to ano ka ba."