Yaz okulum ~Düzenleniyor~

14.bölüm

Eda mira'nın bu söylediklerine karşı kahkaha attı.

"Merak etme çok iyi biliyorum değerini"

Hepimiz birden ooooo diye bağırmaya başladık. Eda'da kızardı ve başını öne eğdi.

Mira konuşmaya başlayınca hepimiz ona döndük.

"Lan hele bir ayrılın var ya ikinizi de gebertirim. İclal ve mert bu sizin içinde geçerli."

Mira biraz durdu ve daha sonrada gözlerini kocaman açtı.

"Lan ben sap gibi kaldım. Vazgeçtim ayrılın hepiniz."

Bu sefer hepimiz gülmeye başladık.

Ben hemen konuşmaya daldım.

"Merak etme kanka buluruz sanada birisini. Şöyle sarı saçlı,kaslı,ela gözlü,uzun boy-"

Mert elini ağzıma koyarak susturdu.

"Aşkım hayırdır?"diye sordu mert zikredici bakışlarla.

"Birşey yok aşkım kıskanma. Ben mira için diyorum"

Mert inanmayan gözlerle bana baktı ve ardından kulağıma yaklaşıp ürkütücü bi şekilde fısıldadı.

"Hadi bakalım öyle olsun,ama bi daha bunları duyarsam başka yöntemlerle sustururum seni."

Seslice yutkundum ve kafamı tamam anlamında salladım.

Mira bana acımış olacak ki hemen konuyu değiştirdi.

"Neyse boşverin. Hadi sınıfa çıkalım ders'in başlamasına 5 dakika kaldı."

Hepimiz Mira'ya hatırlattığı için ona küfürler yağdırarak hızlıca yemekhaneden çıktık ve sınıfa doğru yürümeye başladık.

Mira'nın ağzından

Sınıfa geldiğimizde hepimiz yerlerimize oturduk.

İclal arkasını döndü ve "kanka dersten sonra kafeye gidelim mi bizimkilerle?"dedi.

"Olur!"

Bende hemen arasa döndüm ve konuşmaya başladım.

"Aras biz iclalle kafeye gidicez. Mert zaten iclal var diye gelir. Eda ve ardayı da çağırcaz. Sen de gelsene."

"Farketmez,gelirim."

Sonra arasla sohbet etmeye başladık.

Biz arasla sohbet ederken yanımıza berk geldi ve acayip derecede sinirli görünüyordu.

"Mira biraz konuşabilir miyiz?"

"Hayır konuşamazsınız!"dedi Aras Berk'e sikici bakışlar atarken.

Hemen aras'ın kulağına fısıldadım.

"Aras lütfen sakin ol. Merak etme hemen konuşup gelicem. Zaten bana birşey yaparsa haddini bildiririm merak etme."

Aras güldü ve zorda olsa kabul etti.

Berkle beraber sınıftan çıktık ve koridorda konuşmaya başladık.

"Evet. Ne konuşacaksın benimle?"

"Mira kafede yaptıklarım için özür dilerim ama pişman değilim. Bak orda söylediklerimde ciddiydim. Seni gerçekten çok seviyorum. Sen beni ne kadar arkadaş olarak görsen de ben yapamıyorum. Bana bir şans ver lütfen."

Off yine aynı konu abi sevmiyorum zorla mı?

"Bak berk ben seni sevmiyorum. Eğer öyle bir umut verdiysem özür dilerim. Ama gerçekten ben seni sadece arkadaş olarak görüyorum. Seninle çıkamam üzgünüm."