Daha saat erken.Okula gitmeme yaklaşık 2 saat var.Bu yüzden yatak keyfimi hiç bir şeyin bozmasına izin vermeyeceğim.Hey,bu tıkırtılar da ne?Hayır,hayır.Kalkıp bakmayacağım.Bu keyfin bitmesi benim için büyük kayıp olur.
-Günaydın.
-Sana da günaydın. <Uykulu bir şekilde>
-Ben kahvaltıyı hazırlamaya başlıyorum.
-Tamam.
N...NEE!Ne işi var bunun burada.
-Ne işin var burada?
-Şey...Aslında bir nedenim var.Bir süreliğine senin evinde kalacağım.
-Ne!Hayır,hayır.Liseli bir kız ve erkeğin aynı evde kalması uygun olmaz.Ayrıca bu ev tek odalı!
-Sorun değil.
-Bana nedenini söyle.
-Gece,akşam yemeği yemediğim için acıkmıştım.Kendime bir şeyler hazırlayayım dedim.Sonra birden ocaktaki alev yükseldi.Ve yangın söndürücü sular devreye girdi.Neredeyse bütün eşyalarım ıslandı.Sadece bunları kurtarabildim.
-Peki,buraya nasıl girdin.Kapıyı kırarak mı?
-Hayır.Ev sahibine evim ıslandığı için kardeşimin evinde kalacağımı söyledim ve o da bana yedek anahtarı verdi.
Nasıl yani?Şimdi ben bir süreliğine onunla mı yaşayacağım.Hey,bir dakika.Bu...bu L-DK!Daha önce okuduğum mangalardan biri.Böyle giderse kafayı yiyeceğim.Hey!O ne yapıyor?Baya becerikli.
-Kahvaltıyı hazırladım.Hadi!
-T...taman.Ay!Yani tamam.
- - Hadi yiyelim!
Kahvaltıyı beraber yaptık.Yerken büyüleyici görünüyordu.Ah!Ne düşünüyorum ben böyle!Unutma Daisy.O bir SAPIK!
Okula beraber gidiyoruz.Sapık olması bir yana,beni etkiliyor,büyülüyor.Bu kadar düşünce yeter!Derslerime odaklanacağım!
Neden her yerde onunla birlikteyim?Artık insanlar bizi sevgili zannediyorlar.Bu iyi mi,kötü mü,bilmiyorum.Ama nedense beni mutlu ediyor.Tek sorunum buymuş gibi!?!Bir yerde çalışmam gerek.Yoksa kirayı ödeyemeyebilirim.Bir an önce işe girmem gerek.
Şimdi okuldan çıkıyorum.İş bulmak için.Bunu Usui'ye söylemeliyim.
-Usui.Ben buradan gideceğim.Bİr işim var.Bu yüzden geç kalabilirim.
-Tamam.Görüşürüz.
Ne!!??!!Bu kadar mı?Ne olduğunu sormadan gitti mi yani?Aslında öğrenmemesi daha iyi.
Hey!Burası bir cafe.
"Eleman aranıyor."
Güzel.Hemen başvuracağım.
<Başvurur,hatta hemen çalışmaya başlar.>
Burada yakışıklı çocuklar çalışıyor.Ama tipim değiller.İçlerinden biri bana mı baktı?Yok artık daha neler!
Şimdi çıkıyorum.Hey,bu da ne?Bana bakan çocuk.
-Merhaba güzelim.Bİr yere mi gidiyordun.
Güzelim mi?!Niyeti ne bunun?
-Benim evime gitmek ister misin?
-Hayır,çekil yolumdan!
-Çekilmezsem?
<Daisy çok sert bir yumruk atar.>
-Ah,bunun hesabını vereceksin.
<Daisy'ye el kaldırır.Ve bir el kalkan eli sıkıca tutar.>
-Sen,ne yaptığını zannediyorsun.Kadınlara el kalmayacağını bilmiyor musun?Ve sır şirin diye ona dokunamazsın!
-Şirin mi?O mu?AT gibi boyu var.Nesi şirin bunun.
-İşte sen onun bu güzel yüzünü ve su gibi saf bedenini fark edemeyecek kadar APTALSIN!
<Usui ona girişir.Neyseki Daisy onu durdurur.>
-Yapma,yeter.
-Öyle bakmasan olmuyor mu?
-Olmuyor!
Şimdi yürüyoruz.Beni kurtardı.Ona nasıl teşekkür edeceğim?
-Teşekkür ederim.
-Sadece teşekkür etmekle biteceğini mi sanıyorsun?
-H...hayır.Nasıl teşekkür edebilirim?
-Mesela,benimle her gece yatabilirsin?
-Aptal!
O gerçekten sapık.Ama benim kurtarıcım.Belki de ona bir hediye alabilirim.
///Biraz kısa oldu gibi.Ama olsun.Bir sonraki bölümü lütfen sabırsızlıkla bekleyin. :) ///
