Başka Bir Zoraki Evlilik!

BBZE❤️1

"Neler Yapmalıyım?" diye sorarken bir yandan temizlik yapıyor bir yandan da evin sahibi hanımefendiyle konuşuyorum.

"Pek birşey yapmanı gerektiren birşey yok ilk günün olduğu için sana alışman için biraz zaman tanıyacağım. Şöyle bir yüzünden hallet detaya gerek yok" dedi yumuşak bir şekilde ve ilgilendiği dergiye tekrar daldı.

Konuşmasından ne kadar iyi bir ailede yetiştiğini belli ediyor, içten içe hayranlık duyuyorum hanımefendiye. Acaba ben de bir gün bu kadar güzel bir evde yaşayabilir miyim, o muhteşem ve zarif kıyafetlerden giyebilir miyim. Ahh! kimi kandırıyorum ki sadece rüyalarımda görebilirim ben onları. Benim gibi evlere temizliğe giden bir kız nasıl böyle şeyler alabilir. Sadece böyle düşünerek kendimi kandırıyorum. Hayat bazılarına gülüyor bazılarını da gerçeklerle baş başa bırakıyor. Ben de öyleyim işte, ama yine de şükrediyorum, benim durumumda olamayanlar ne yapsın. Elimdeki toz beziyle mutluyum ben! iç sesimle cebelleşirken bir yandan da tozları alıyordum.

"Badecim bugün beni kırmayıp geldiğin için çok sağ ol sen de annen gibi çok kibar, zarif, tatlı ve hamaratsın" Bir an gerçekten böyle birimiyim diye düşündüm. "Annene çok geçmiş olsun dileklerimi iletirsin. Bu arada sadece bugünlük geçici geldin değil mi, yani annen tekrar gelecek?" diye sordu, kibarlığından ödün vermiyordu.

"Aslında bilemiyorum henüz, annem bugün birdenbire kötü oldu. Doktora gitmeden bir şey diyemem ama eğer durumu çok kötüyse, çalışmayı bırakmak zorunda kalacaktır." dedim ve kulağımı zarif bulduğum hanımefendiye vererek işime tekrar odaklandım.
"Seni de çalıştırmak istemiyorum, daha çok gençsin." dediğinde düşündüm 20 yaş genç sayılır mı? Her neyse...

"Eğer annen gelmezse onun yerine birini bulmam gerekecek. Ama bunu hiç istemiyorum, Buğra ilk defa bir çalışana bu kadar iyi davranıyor. Şimdi tekrar yeni bir çalışan alırsak eskisi gibi beğenemeyecek ve normalde olduğu gibi asi davranışlar gösterecektir. Onu bir tek düzene sokabilen Semiha Hanımdı" dedi. Hanımefendinin umutsuzluğu ve üzgün olduğu gözlerinden anlaşılıyordu.
Acaba ben çalışsam ne olur ki hem annemin kızıyım ben de Buğra beyi düzene sokabilirim. Evet evet yapabilirim.

"Aslında yeni birini almanıza gerek yok ben çalışabilirim" dedim sesimin nazik ve düşünceli çıkmasına özen göstererek. Hanımefendi bu sözüme karşılık surat ifadesi düşünür bir hal aldı. Galiba hala benim çalışmamı istemiyor. Ama ben evde boş boş oturmaktansa anneme yardım etmek istiyorum. Uzun süredir işimi bırakmış hanımefendinin karşısında dikiliyorum ve artık gerçekten yorulmuştum. Bir anda hanımefendi düşünür vaziyetten çıktı ve "O zaman tek bir şey soracağım. Eğer gerçekten çalışmak istiyorsan bizim evde yatılı olarak çalışmanı istiyorum böylelikle aynı zamanda eğitim gördüğünden de emin olabilirim. Ayrıca eğitim masraflarını da ben karşılamak isterim" dediğinde ağazım beş karış bir şekilde karşısında dona kaldım böyle bir teklif beklemiyordum. Annem ve Babama sormam gerekti ve ne derlerdi, gerçi annem bu hanımefendiyi benden daha iyi tanıyor. Doğal olarak şunun şurasında daha birkaç saat önce tanışmıştım. Ayrıca daha ismini bile sormadım.
"O zaman ben bugün anneme bir danışayım ondan sonra size geri döneyim."dedim ve gitmek için izin istedim. Çantamı hızlı bir şekilde topladım , kendimi o muhteşem binayı ve o mükemmel zariflikte ki kadını arkada bırakarak düşüncelerimle birlikte yola koyuldum.

•••••

Kapının önüne gelince bizim binayla hanımefendinin binasını karşı karşıya getirdim.Her yönden seviye farklılıkları var, onların binası o kadar kibar, temiz, zarif duruyordu ki hayran kalmamak elde değil. Bizim binamız ise onlarınkinin yanında koyun yavrusu kalıyor. O kadar eski ve yıpranmış bir görüntüsü vardı ki dışarıdan farklı biri bile bu binanın içinde maddi durumu normal olan insanların oturduğunu anlayabilir. Daha fazla düşünüp de kendimi yormak istemediğim ve ayrıca dışarıdan 'bu kız neden mal gibi kapıda bekliyor' bakışlarına maruz kalmamak için zile bastım. Kapıyı yavaş bir şekilde babam açtığında işinden döndüğünü anlamış oldum. Yüzüne çok yorgun olduğunu belli eden bir ifade yerleştirmişti. Biraz geriye çekildi ve geçmem için izin verdi. İçeriye girince her tarafın oda parfümünün kokusuyla dolduğunu fark ettim, gerçi bunu fark etmemek için nezle olmanız gerekirdi. Babamın yanımda olduğunu anladığımda "Annem nerede?" diye sordum, çünkü bu teklifi anlatmazsan içim içimi yer duramazdım.