We Found Love

We Found Love (Part-2)

Sehun ​ေနာက္​ျပန္​လွည္​့ၾကည္​့လိုက္​​ေတာ့ နက္​ျပာ​ေရာင္ရွပ္​​ေပၚ အနက္​​ေရာင္​ဖဲသား Coat နွင္​့ လည္​ပင္​းတြင္​ လိပ္​ျပာ​ေတာင္​ပံစီးကာ ​ေက်ာ့​ေမာ့​ေန​ေသာ Xiao Luhan။ ဆံပင္​မ်ားက ဂ်ယ္​​ေအာက္​တြင္​ ၿငိမ္​သက္​စြာ ဝပ္​ဆင္​းလ်က္​။ မ​ေန႔က
လမ္​း​ေပၚတြင္​ ​ေဆးလိပ္​တဖြာဖြာ ​ေလ်ွာက္​သြား​ေနပံုနွင္​့ လားလားမ်ွမဆိုင္​​ေတာ့။

"ငါ့ဆံပင္​​ေတြပြ​ေနလို႔ မင္​းဂ်ယ္​နည္​းနည္​း ယူလိမ္​းလာတယ္​။ ဘယ္​လိုလဲ အဆင္​​ေျပရဲ႕လား"

"ahkkk ..... ပို​ေတာင္​ပို​ေနၿပီ။ အဝတ္​အစားက လူတစ္​​ေယာက္​ကို လံုးဝ​ေျပာင္​း
လဲ​ေပးလိုက္​ႏိုင္​တာပဲ"

"နဂိုရွိလို႔ နဂိုင္​းထြက္​တာပါကြာ မင္​းကလည္​း"

"သြားရ​ေအာင္​ ​ေနာက္​က်​ေတာ့မယ္​"

................................................................

"Sehun ပစ္​မွတ္​က ဒီတစ္​​ေခါက္​​ေတာ့ ဦး​ေလး​ေပါ့"

"​ဦး​ေလးမဟုတ္​ပါဘူး။ ဦး​ေလး company ပါ"

"မင္​း အ​ေဖမ်က္​နွာကို​ေတာ့ နည္​းနည္​း​ေထာက္​ဖို႔​ေကာင္​းပါတယ္​"

"အ​ေဖ့မ်က္​နွာ​ေၾကာင္​့ဆို ကြၽန္​​ေတာ္​ဒီထက္​ပိုဆိုး​ေအာင္​လုပ္​မိမလားပဲ"

မွာထား​ေသာ ဟင္​းပဲြမ်ား​ေရာက္​လာသျဖင္​့ Mr: Lee နွင္​့ Sehun စကား​စ ရပ္​သြားသည္​။ အစားအ​ေသာက္​မ်ားကို ျမင္​သည္​နင္​့ မ်က္​လံုးမ်ား မီးဝင္​းဝင္​း​ေတာက္​လာသည္​က Luhan။ ​Mr: Lee နွင္​့ အတူပါလာ​ေသာ သူ၏​ေျမးဆိုသူကလည္​း Luhan အျပဳအမူမ်ားကို မ်က္​​ေတာင္​မခတ္​လိုက္​ၾကည္​့​​ေနသည္​။

"Sehun ဟို​ေလ salad မပါဘူးလား?"

"Salad က main dish ၿပီးမွခ်မွာ အခု ဟင္​းခ်ဳိအရင္​​ေသာက္​လိုက္​"

"main dish??"

*sigh* Mr: KAI က ငါကို salad စားနည္​းပဲ သင္​​ေပးလိုက္​တာ။

Sehun .... Luhan စိတ္​ရႈပ္​​ေန​ေသာမ်က္​နွာ​ေၾကာင္​့ အလိုက္​သိစြာ ျဖန္​႔စီထား​ေသာ ဓား၊ ဇြန္​း၊ ခက္​ရင္​းမ်ားစြာထဲမွ ဇြန္​းတစ္​ခုကို ​ေ႐ြးၿပီး Luhan ဟင္​းခ်ဳိပန္​းကန္​တြင္​ ​ေကာက္​တပ္​​ေပးလိုက္​သည္​။ ထိုအခါက်မွ Luhan လည္​း အသက္​ရွဴ​ေခ်ာင္​ကာ အဆက္​မျပတ္​ငတ္​​ႏိုင္​ေလ​ေတာ့သည္​။ ဟင္​းခ်ဳိတစ္​ခြက္​ကုန္​သြား​ေတာ့ Sehun နားကပ္​ကာ အသံတိုးတိုး​ေလးျဖင္​့