SEXOPAT RUH

1 bölüm "Tanışlıq"

"Muradovlar Ailesi:"

Anna
( Baş Qehraman )

Aleksandr ve Nataşa ekizleri
( Annanın qardaş ve bacısı )

Serxan
( Annanın atası )

Sevinc
( Serxanın ikinci arvadı )

Surac ve Selcan
( Serxanın ikinci arvadından olan usaqları. Annagilin qardaşı bacısı )

Azad ve Ruhiyye
( Annanın emisi ve emisi arvadı )

Raul ve Ayten
( Annanın emisi usaqları )

Zerife
( Annanın evde qalmış bibisi )

Eşref ve Sediqe
( Annanın faşist babası ve küpe giren qarıları geride qoyan ifrite nenesi )

"Ivanovlar ailesi"

Olqa
( Annanın Anası )

Sergey ve Svetlana
( Annanın görünüşce Hitler ruhen Corc Vaşinqton babası ve gülerüz nenesi )

Anton ve Lida
( Annanın heç görmediyi dayısı ve xalası )

"Annanın dostları"

Nergiz, Meltem, Sunay, Aysun, Xedice, Lamiye Nermin
( Annanın qrup yoldasları)

Turan, Senan, Ekber, Rüfet, Sadix, Mecid
( Annanın hem qrup, hem fotoqraf yoldasları, hem de qrup qızlarının sevgilileri. Mecidin Annadan xoşu gelir. Amma demeye çekinir )

Dostlar, bu bölümde Annanın heyatından başlanğic yazdım ki, onu az da olsa tanıyasınız. Insallah beyenersiniz. Gelen bölüm daha maraqlı olacaq insallah...

Qızlar atalarına daha düşgün olur ele deyilmi? Hetta ataları ile nefes alırlar. Atalarına aşiq olan qızlar bele var. Onu her kese qisqanan qızlar...

Sanki mende o qızlardanam dediyinizi eşider kimi oldum. Xeyir ezizlerim cox teessuf ki, men o qızlardan deyilem. Buna böyük ve esaslı sebeblerim var çünki. Hem de çox böyük. Men de hamı kimi atamla nefes almaq, atama vurgun olmaq isterdim... Amma aile bagları zeif olan, hetta param-parça olmuş bir ailede böyümek meni bu sevgiden mehrum etdi...

Öncelikle özümü tanıdım sizlere. Adım Anna. 23 yasım var. Incesenet Universitetinin aktyorluq fakultesini bitirsem de, en sevdiyim hobbim olan fotoqraflıqla meşğulam. Bu isde yeni olduğum üçün heleki ancaq çiçek-böcek şekilleri çekmekle kifayetlenirem.Amma arzularım böyükdür menim. Özümde o stimulu görürem men. Bilirem ki, bir gün meşhur fotoqraflardan biri olacağam. Hansı ki, her kes sıraya düzülecek şekillerini çekmeyim ucun...

Işimle elaqedar tez-tez şeherden kenarda çekilişlere gedirdim. Dağ menzereli, meşelik, güllük çiçeklik yerler, meni başqa alemlere aparırdı. Her zaman ses-küylü, tozlu-dumanlı, zehle töken insanları olan şeherden uzaq, temiz havası, gözel menzeresi olan, bir evde yaşamağin xeyallarını qurardım...

Bilirdim ki, gec-tez xeyallarımı gerçekleşdirecem. Amma bunun bu qeder tez olacağını bilmezdim. Taki, bu gün seher eziz xelef atamın bize gelib, meni zorla heç üzünü bele görmediyim emim ogluna ere vermek istediyini deyene kimi. Tebii ki, bu gözlenilmez xeberden Annanın cinleri tepesine çıxır... Bu 20 ilde bize atalıq etmeyen insan, indi arsız-arsız gelib meni ere vermek istediyini deyir. Özüde kime??? Iller önce bizi qapılarından qovan, bir tike çöreye hesret qoyan birisinin ogluna...!