Chapter 9. The date (2)

66 5 0
                                    

Lily's P.O.V.

Een beetje verbaasd loop ik achter Ashton aan, hij kijkt achterom naar mij en kijkt me een beetje grijnzend aan. Met een vragend gezicht komen we bij het buitengedeelte van het restaurant. Er is echt werkelijk niemand te bekennen, waarom zou niemand hier naar toe willen komen. Het is hier werkelijk waar prachtig, echt super mooi.

'Euhm, ik wou je wat zegen?' Begint Ashton na een stilte, een stilte maar geen akward stilte.

'Brand maar los Ash!' Shit! Dat klonk best wel over-enthousiast. Ashton begint nerveus te lachen maar is al snel weer stil. Ik kijk hem een beetje bezorgd aan. 'Ash?... Alles oke?' Hij glimlacht en knikt.

'Nou... Er is een meisje...' KRAK! Hoorde je dat, dat was mijn hart... Die brak. Ik doe moeite om niet in huilen uit te barsten. OMG, hij gaat het echt uitmaken. 'En ik wou om advies vragen' Ik ga hem echt niet helpen, waarom zou ik... Ik vind hem zelf leuk. Ik dacht dat we een goed koppel waren :-(.

'Sorry geen interesse' Zeg ik bot en loop verdrietig weg. Ik heb niet eens de kans om naar binnen te lopen en ik word ruw teruggetrokken en voel twee zachte lippen op de mijne. Als ik langzaam terugtrek zie ik de hazelbruine/groene van Ashton. Ik moet blozen en kijk hem beduusd aan.

'Snapje het dan niet?' Ik kijk hem vragend aan, nog steeds niet vermoedend. 'Jij bent het meisje, het meisje van mijn dromen. Ik hou van je en omdat we 1 week samen zijn heb ik een cadeau voor je (foto)'. Tranen stromen over mijn wangen van geluk. Hij loopt weg en snel trek ik hem terug en zoen hem. Een bom van vlinders ontploft in mijn buik.

Onbekend P.O.V.

OMG! Nee ze zoenen. Ashton hoort van mij te houden en niet van dat lelijke wicht. Hoe durven ze... Ze kunnen toch niet zomaar voor mijn neus zoenen. Mijn wraak zal zoet zijn.

Ik vlucht snel langs de bosjes naar het grote stalen hek. Ik glimp door het kleine kruipgat naar buiten en trek mijn kleren recht. Ik loop stug het steegje door en ga recht naar mijn appartement. Je bent nog niet van mij af Lily Collins... Mark my words.

Lily's P.O.V.

We lopen hand in hand terug naar de rest die eng grijnzend naar onze handen kijken. Ik trek me er niet veel van aan en ga op mijn plaats zitten. 'Dus wat is er gebeurt, vertel het maar aan ome Micheal' Zegt Micheal met een sneaky grijns.

'Had je gedacht "Ome Micheal" dat vertel ik niet aan jou' Zeg ik met nadruk op "Ome Micheal" waardoor Ashley ik de lach schiet. 'Ik ga het jou ook niet vertellen' Zeg ik op een bitchy toon. Ze kijkt me nep-beledigd aan en neemt een slokje van haar champagne. We eten ons eten en af en toe lachen we nog en praten over koetjes en kalfjes... Gwn perfect.

•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
HEY

Sorry voor de kleine hoofdstukken maar ik heb niet echt zoveel inspiratie. Nogmaals sorry, zet in het commentaar als je ideeën hebt.

Big kisses and hugs

Aystartje aka. TheWrither~me

Just a cliché story ft. 1D and 5SOS (Dutch) ~ON HOLD~Where stories live. Discover now