~Chapter 2~

184 18 3
                                    

{Σήμερα είναι Παρασκευή και όπως γίνετε πηγαίνω καθημερινά σχολείο. Πρέπει να είπα πολλές φορές "ευχαριστώ, είμαι καλά, θα το ξεπεράσω" . Κάθε βράδυ δουλεύω στο Mystic Grill τώρα πια. Δεν μου αρέσει και πολύ αλλά την είχα ανάγκη. Την γιαγιά μου την πηγαίνω σε γιατρούε συχνότερα από πριν και αυτό με ανησυχεί. Από τότε που πέθαναν οι γονείς μου μερικές φορές κλαίει, άλλες φορές κάθετε στο νεκροταφείο του Mystic Folls και προσπαθεί να απαλύνει τον πόνο της πιστεύοντας πως είναι ζωντανοί. Τέλος πάντων. Θα το ξεπεράσει. Θα την βοηθήσω και εγώ και η Θεία Jenna. } 
    Άφησα το ημερολόγιο στην άκρη του μικρού τραπεζιού δίπλα από το κρεβάτι μου. Έβαλα το jean μου και μια κόκκινη πρόχειρη μπλούζα, έβαλα την τσάντα στον ώμο και κατέβηκα να βοηθήσω την γιαγιά μου με το τι θα χρειαστεί για όλη την διάρκεια της νύχτας που θα λείπω. Της ετοίμασα ένα απογευματινό και για το βράδυ θα φάει γιαούρτι. Άνοιξα την πόρτα αποχαιρετώντας την. " Γιαγιά, μην με περιμένεις θα έρθω πολύ αργά." . Άρχισα να κατευθύνομαι στο αυτοκίνητό μου. Μπήκα μέσα, έβαλα την ζώνη μου και άφησα την τσάντα δίπλα μου. Άναψα την μηχανή και άρχισα να τρέχω με μικρή ταχύτητα στον δρόμο. Όταν έφτασα εκεί η Caroline που δούλευε μαζί μου σε εκείνες τις ώρες , με αγκάλιασε.
" Είσαι καλά; Σε έψαχνα στο σχολείο αλλά ήσουν "χαμμένη" ". 
"Είμαι καλά Caroline! Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον"
. Την άφησα από την αγκαλιά μου και μπήκα πίσω από την μπάρα. Οι πρώτοι πελάτες άρχισαν να καταφθάνουν. Ήταν αρκετοί μπορώ να πω. Άλλοι όμορφοι, άλλοι όχι. Άλλοι στην ηλικία μου και άλλοι λίγο πιο μεγάλοι από μένα. Εκτός από τα βήματα των άλλων άκουσα και κάτι βαριά βήματα διαφορετικά. Γλυκά αλλά και βαριά επίσης. Πλησίασε στην μπάρα και ακούμπησε τους αγκώνες του λέγοντας "Κάτι βαρύ βάλε" έβαζα το βαρύ ποτό του και του μιλούσα " Μεγάλο ζόρι τραβάς και θέλεις κάτι βαρύ ε;" γέλασε " Είμαι η Elena. " του είπα και με κοίταξε " Gilbert σωστά; " ρώτησε "Ναι " " Εγώ είμαι ο Stefan Salvatore, πρόσφατα μετακόμισα ξανά πίσω στο Mystic Folls για να διώξω από δω το αδερφό μου" είπε και άρχισε να πίνει λίγο από το ποτό του. " Α κατάλαβα προβληματικός αδερφός ίσον μπελάς" άρχισα να γελάω και γέλασε και αυτός. " Πες το και έτσι. Λοιπόν θα τα ξαναπούμε, ελπίζω. " είπε και έκανε να με πληρώσει. " Άστο κερασμένο για το ζόρι που τραβάς" έκανε νόημα ένα ευχαριστώ και άρχισε να περπατάει προς την έξοδο. Έχει ωραία μάτια. Πράσινα με ανοιχτό γκρίζο χρώμα. Το χαμόγελό του γλυκό και φένεται έξυπνο. Οι εκφράσεις του μαλακές αυτό μπορεί να δείξει ότι ο χαρακτήρας του είναι ήρεμος και ξέρει πως να φερθεί στους άλλους. Άρχισα να σερβίρω πάλι στους πελάτες και αυτή την φορά η Caroline ήταν στην μπάρα. Οι ώρες περνούσαν βασανιστικά καθώς ο ζεστός ιδρώτας έσταζε από το μπλουζάκι μου και από την κορυφή των μαλλιών μου. Οι πελάτες άρχισαν να φεύγουν. Καθαρίσαμε τα τραπέζια και το μαγαζί και το κλείσαμε. Μπήκα στο αυτοκίνητο κουρασμένη και άρχισα να πραγματοποιώ τον δρόμο μου για το σπίτι. 

"You stole my future" (Vampires)Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα