រឿង:អាថ៌កំបាំងនៃត្រកូលចន

រឿង:អាថ៌កំបាំងនៃត្រកូលចន (part 3)

*ព្រឹកថ្ងៃថ្មី*
Jungkook:យប់មិញមានរឿងអីនិង?(ងើបមកទាំងឈឺក្បាលងាកមើលទៅម្ខាងរបស់ខ្លួនបានបង្ហាញឲឃើញនូវរាងតូចច្រឡឹងមួយដែលគេងជិតខ្លួន នៅលើរាងកាយដានដោយស្នាក្រហម ជាំជាច្រើនស្ទើរតែពេញរាងកាយ)
^ក្នុងចិត្ត^
Jungkook:យប់មិញយើងបានធ្វើស្អីនិង?មិចបានទៅជាចឹងចប់ហើយតែមានអីក្មេងមួយនេះស្អាតដែលតាស៎មិនត្រឹមតែពីខាងក្រៅនោះទេទាំងមាយាទអត្តចរិនអន់ទេ
*បច្ចុប្បន្ន*
Duha:លោកប្រុសងើបហើយឬនៅ?(គោះទ្វារសួរJungkook)
[jungkookមិនតបព្រោះខ្លាចTaehyungភ្ញាក់រួចក៏យកកន្សែងមករុំខ្លួនដើរទៅបើកទ្វារ]
Jungkook:កើតអីស្អី?
Duha:គឺលោកប្រុសYoongiបានយកឲខ្ងុំយកឈាមឲលោកប្រុស
Jungkook:បើអស់ការហើយទៅវិញទៅ
Duha:បាទលោកប្រុស
Jungkook:អេឈប់សិនចាំរៀបចំម្ហូបណាស់ដែលពៅកម្លាំងឲយើងផង
Duha:បាទទទួលបានហើយលោកប្រុស
(Jungkook ក៏ដើរចូលទៅក្នុងផឹកឈាមនោះតែ..)
Taehyung:អី..អីនិង(ងើបមកចំពេលដែលJungkookកំពុងផឹកឈាម)
Jungkook:ងើបហើយ?លឿនម្ល៉េះ(សួរទាំងទឹកមុខស្មើ)
Taehyung:លោ..លោកកំពុងផឹកអ្វីនិង
Jungkook:យើងជាបិសាចជញ្ជាក់ឈាមប្រុងឲយើងផឹកទឹកក្រូចឬសួរចម្លែកៗ
Taehyung:កាលព..ពីមុនលោកនិយាយជាការពិត
Jungkook:កុហកធ្វើអីបានលុយឬ?
Taehyung:ល..លោកចង់សម្លាប់ខ្ងុំដែលឬ?
Jungkook:កុំអាល់ភ័យមើលយើងមើលទៅអែងគ្រួសារមិនស្រឡាញ់នោះទេអញ្ចឹងមកធ្វើជាលោកប្រុសតូចក្នុងវិមាននេះវិញឬទេ?
Taehyung:បានន័យថាយ៉ាងមិច?
Jungkook:គឺមកធ្វើជាប្រពន្ធយើង
Taehyung:ស្រឡាញ់ខ្ងុំឬអត់?
Jungkook:តាំងពីថ្ងៃដំបូង
Taehyung:ពេលនៅផ្ទះខ្ងុំនិងមែន
Jungkook:ទេ
Taehyung:ពេលណាទៅបើខ្ងុំជួបលោកដំបូងនៅផ្ទះនុង
Jungkook:មិនប្រាប់ទេឡូវនិយាយមកព្រមឬអត់ បើអែងព្រមអ្វីៗក៏មានគ្មានអ្នកណាហ៊ានប៉ះអែងនោះទេ
Taehyung:គិ..គិតមើលបន្ដិចសិនបានទេ
Jungkook:ទុកពេលឲ3ថ្ងៃ
Taehyung:អញ្ចឹងក៏បាន
*ទុកៗ*សំឡេងគោះទ្វារ
Duha:លោកប្រុសម្ហូបដែលលោកប្រុសឲខ្ងុំរៀបចំខ្ងុំយកមកហើយ
[jungkookដើរទៅបើកទ្វារ]
Jungkook:ឲមកនេះមកហើយក៏ទៅវិញទៅ
Duha:នេះលោកប្រុសតើត្រូវការអ្វីបន្ថែមទេ
Jungkook:បើត្រូវការចាំយើងប្រាប់
Duha:បាទលោកប្រុសអញ្ចឹងខ្ងុំសូមទៅវិញហើយ(រួចJungkookក៏បិតទ្វារចូលវិញ)
Jungkook:នេះអាហារញ៉ាំទៅហើយនេះថ្នាំទុកផឹកពេលញ៉ាំហើយ ហើយអាវយើងឲគេរៀបចំឲហើយនៅលើទូរជិតគ្រែនិង យើងទៅក្រៅសិនហើយ
Taehyung:បាទអរគុណ
{ក្នុងចិត្តTaehyung:គេមើលថែយើងជាងគ្រួសារយើងទៅទៀតណ៎ មើលគេទៅម៉ត់ចត់ណាស់ តែគ្រាន់សម្ដីអាក្រក់តិច}
*ផ្ទះលោកkim*
Taelng:មិចបានប៉ាអែងគោរពអាបុិនោះម៉េះញុមនៅតែឆ្ងល់?
Kim:គាត់គឺជាលោកJeonណាអែងមិនស្គាល់ទេ
Taelng:លោកjeonពិតជាសង្ហាណាស់តែមិចបានប៉ាយកវាទៅឲគាត់វិញមិនយកខ្ងុំទៅសង្ហាក៏សង្ហាមានក៏មាន
Kim:អែងទៅដឹងស្អីគាត់ជាបីសាចជញ្ជក់ឈាមណា
Taelng:ចឹងមានន័យថាប៉ាបញ្ចូលវាទៅងាប់?
Kim:ត្រូវហើយដើម្បីឲគ្រួសារយើងកាន់តែប្រសើរជាងមុន
Taelng:មុខវាសមតែងាប់មែននិង
Kim:ដើម្បីតែគ្រួសារយើងទេហើយអែងជាកូនសំណព្វប៉ាឲប៉ាបញ្ចូលអែងទៅមិចកើត
Taelng:ខ្ងុំមិនដឹងប៉ាមិនប្រាប់ខ្ងុំពីដំបូង តែឡូវសុំ1500$មកប៉ាទៅដើរលេងមួយមិត្តភក្ដិ
Kim:ចាំប៉ាបាញ់ឲ
Taelng:អរគុណប៉ាចឹងខ្ងុំទៅហើយ(រួចក៏ទៅបាត់)
*ភូមិគ្រឹះmin*
Yumi:បងទៅណានិង
Yoongi:ទៅក្រៅមួយមិត្តបង
Yumi:ផ្ញើរបងទិញអីផងបានអត់ពេលមកវិញ
Yoongi:ចង់បានអីប្រាប់បងមក ពេលមកវិញបងទិញឲ
Yumi:ខ្ងុំចង់បានទឹកអប់ក្លិនរាងដិតមួយដប
Yoongi:រាល់ដងក្រែងប្រើក្លិនស្រាតាស៎ហី
Yumi:ខ្ងុំទិញជាកាដូនិងណា
Yoongi:របស់Binមែន
Yumi:មិចបានបងដឹង
Yoongi:បងមិនល្ងង់ទេ
Yumi:ឡូវញុមទៅក្រៅសិនហើយ
Yoongi:ទៅណាជាមួយណាគេ
Yumi:ទៅជាមួយSuAh
Yoongi:កាលមកវិញ
Yumi:ម៉ោង2ល្ងាចមកវិញហើយ
Yoongi:ជិះស្រួលបួលចឹង
(Yumiជាប្អូនជីដូនមួយរបស់Yoongiនាងមានវ័យ19ឆ្នាំ)
*ក្នុងវិមានjeon*
Jungkook:នេះឯកសារមើលទៅត្រូវឬអត់
Taehyung:ឯកសារអ្វី
Jungkook:ព័ត៌មានរបស់អែងនិង
Taehyung:សាលារៀន?
Jungkook:មើលទៅត្រូវអស់ឬនៅ
Taehyung:លោកឲខ្ងុំចូលរៀនវិញចឹងនរណាគេធ្វើការឲលោក
Jungkook:មិនខ្វះអ្នកបម្រើទេ យើងនិយាយហើយយើងត្រូវការឲអែងមកធ្វើជាអ្នកប្រុសតូចក្នុងវិមាននេះមិនមែនជាទាសករទេ
Taehyung:ខ្ងុំមិនសមទេ
Jungkook:សមមិនសមមិនមែនសម្រេចលើអែងទេ
Taehyung:អឹម...
Jungkook:ឯកសារត្រូវអស់ឬនៅ
Taehyung:នេះជាមហាវិទ្យាល័យដែលថ្លៃជាងគេក្នុងក្រុងណា
Jungkook:ត្រូវហើយ
Taehyung:តើអាចរកមហាវិទ្យាល័យដែលធូរថ្លៃជាងនេះបានទេ
Jungkook:យើងគិតថានៅថោកពេកផង
Taehyung:ខ្ងុំពិបាកទទួលយកណាស់វាមានតម្លៃពេកហើយ
Jungkook:ជាមនុស្សរបស់យើងមិនត្រូវអន់ជាងគេនោះទេ
Taehyung:តែ..(និយាយមិនទាន់ចប់ក៏ត្រូវJungkookកាត់)
Jungkook:គ្មានតែគ្មាស្ករទេ ទៅក្រៅទិញសម្ភារៈឲហើយមកស្អែកចូលរៀន
Taehyung:ទៅឥឡូវមែន
Jungkook:ចាំស្អែកទេដឹង មកលឿនមក
Taehyung:បា...បាទ
[ពួកគេនាំគ្នាដើម្បីទៅកាន់ឡានរួចក៏បើកចេញដំណើរទៅ]
*ហាងកាហ្វេ*
Yuna:យើងខឹង!
Aniya:កើតស្អីអែង?
Yuna:យើងខំដាក់ថ្នាំគាត់តែគាត់មិនមករកយើងសោះ
Aniya:នរណាគេ?
Yuna:បងJungkookនិងហី
Aniya:លេងមួយណាមិនលេងអែងទៅទៅលេងមួយគាត់ប្រយ័ត្នណា
Yuna:នរណាឲគាត់មកប្រងើយដាក់យើងធ្វើអី បើយើងមិនបានអាណាក៏មិនបានដែរ
Aniya:តែអែងគិតមើលនរណាគេជួយគាត់បន្សាបថ្នាំ?
Yuna:មែនតាស៎ អាយ៌!(ស្រែក)
Aniya:នែ៎!ពុងនៅក្នុងហាងគេហាស៎
Yuna:យើងមិនសុខចិត្តទេកុំឲយើងដឹងថាអាណាគេឲសោះ
Ayana:អែងចង់ធ្វើអី?
Yuna:ចាំតែមើលទៅ(និយាយទាំងខឹង)