LA LUNA SANGRE (The Blood Moon)

Episode 51: Lady in White

Sa isang madilim na eskinita, muling nakaharap ng Moonchasers ang isang grupo ng mga mababangis na bampira. Si Tristan, habang mahigpit ang hawak sa sandata, ay nakikipaglaban kasama ang ilan pang kasamahan.

“’Wag kayong bibitaw!” sigaw ni Prof. T mula sa likuran, pilit na nag-uutos ng diskarte.

Mabilis ang galaw ng mga bampira—mga mata nilang kumikislap, mga pangil na nag-aalab sa gutom.

Ngunit sa kasagsagan ng laban, biglang may lumitaw.

Isang misteryosang babae na nakaputi—malamig ang awra, ngunit ang kanyang mga mata ay puno ng kapangyarihan. Sa isang kumpas lamang ng kanyang kamay, nagliyab ng puting liwanag ang paligid, at nagsitakbuhan ang mga bampira na parang natakot.

Nagulat ang lahat.

“Si… sino ‘yon?” gulat na tanong ni Jake.

Hindi makapagsalita agad si Tristan, hawak pa rin ang kanyang armas, nakatingin sa estrangherang tila nagligtas sa kanila.

Samantala, sa kanyang madilim na lair, tahimik na nakikinig si Sandrino habang ibinabalita ng kanyang mga alagad ang nangyari.

“Supremo… may isang babae, nakaputi. Tinulungan niya ang Moonchasers,” bulong ng tauhan, halatang natatakot.

Nagngitngit ang mukha ni Sandrino. “Walang sinuman ang may karapatang sumalungat sa akin. Kung gano’n, kailangan kong magtalaga ng bagong kanang kamay—isang mas malupit, mas walang awa.”

Tumayo siya mula sa kanyang trono, ang kanyang tinig ay malamig na parang kamatayan. “Oras na para patibayin muli ang aking kapangyarihan.”

Pagbalik ng Moonchasers sa kanilang hideout, hindi na mapakali si Tristan.

“Hindi ako naniniwala,” mariin niyang sabi. “Walang mabuting bampira.”

“Pero Tristan,” sagot ni Prof. T, “nakita mo naman. Kung hindi siya dumating, baka wala na tayo ngayon.”

Uminit ang dugo ni Tristan. “Hindi! Hindi ko tatanggapin ‘yon. Ang mga bampira… lahat sila… halimaw!”

Ngunit biglang bumagsak ang mundo ni Tristan nang malaman ang isang katotohanan.

“Tristan,” seryosong sabi ni Prof. T, “ang pinuno ng Moonchasers… si Samantha. Isa siyang bampira.”

Natigilan si Tristan. Ang mga mata niya ay puno ng pagkabigo at galit.

Samantala, nag-usap sina Samantha at Prof. T.

“Sam,” wika ni Prof. T, “panahon na siguro para magsanib-puwersa tayo sa La Liga Unida. Mas lalaki ang tsansa nating matalo si Sandrino.”

Umiling si Samantha. “Hindi. Hindi pa ako handa. Hindi ko lubos na pinagkakatiwalaan ang Liga. May sariling paraan ako para labanan si Supremo.”

Ngunit sa loob-loob niya, alam niyang kailangan niyang manghula ng kasalukuyang landas ng tadhana.

Lumapit si Samantha kay Star, ang manghuhula.

“Star, kailangan kong malaman ang hinaharap. Ano ba talaga ang nakalaan para sa atin? Paano ko malalaman kung tama ang ginagawa ko?”

Tumingin si Star sa kanya at bumulong, “Ang kapalaran ay may dalawang mukha, Samantha. Isa sa liwanag, isa sa dilim. Piliin mong mabuti kung alin ang tatahakin.”

Hindi nagtagal, pinadala ng La Liga Unida si Jake upang sumama sa grupo ni Samantha.

“Kung gusto nating malaman ang tunay na galaw niya, kailangan kong pumasok sa loob,” bulong ni Jake sa kanyang kasamahan.