...ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ...

...ΚΟΛΑΣΗ...

Α-"Αυτος απεναντι σε κοιταει συνέχεια"

Σηκώνω το βλέμμα μου και διαπιστώνω οτι εχει δίκιο...με κοιταει μεσα στα ματια και πινει το ποτο του...δεν θελω να καταλαβει πως τον κοιτώ και ετσι γυρνάω το βλέμμα μου αμέσως στην Άσπα...

Α-"Φιλενάδα ειναι κουκλος.."

Μ-"Καλός ειναι"

Ενταξει οχι απλα καλός...η αληθεια ειναι πως ειναι κουκλος...δεν εχει κατι ιδιαίτερο στα χαρακτηριστικά δηλαδή ειναι μελαχρινος με μελι ματια...αλλα αυτο βλέμμα,αυτη η αγριάδα...αχ ειναι τοσο αντρας...ο σερβιτόρος μας φερνει δυο ποτα ακομα τα οποία δεν έχουμε παραγγείλει...

-"Κερασμένα"

Λεει και μας δειχνει με το δαχτυλο του τον αρενωπο τύπο απο απεναντι...απο ευγένεια σηκώνουμε το ποτο μας και λέμε ευχαριστω....

Α-"Καλα ο τύπος ειναι έτοιμος να σου ορμηξει"

Της χαμογελάω και πινω λιγο απο το ποτο μου...δεν εχει σταματήσει να εχει καρφωμένο το βλέμμα του επάνω μου...με επηρεάζει...δεν ξερω πως αλλα τα χέρια μου τρέμουν...δεν το εχω ξανα πάθει αυτο...νιωθω πολυ αμήχανα κατω απο το φλογερό του βλέμμα...

Μ-"Άσπα θες να φύγουμε;"

Α-"Πριν λιγο ήρθαμε..τι επαθες;"

Μ-"Νιωθω άβολα"

Α-"Στην θεση σου θα τον ειχα αρπάξει και..."

Μ-"Μην πεις την συνέχεια δεν θελω να την ακούσω"

Γελάμε και αυτο με κανει να ξεφύγω λιγο απο την αμηχανια που με εχει κανει να νιώσω...αλλα δεν ειναι για πολυ...τον βλεπω να πλησιάζει κοντά στην μπάρα και κόβεται η αναπνοή μου...

-"Καλησπερα σας"

Α-"Καλησπερα"

Του λεει η Άσπα και με σκουνταει...προσπαθω να του πω κατι αλλα η φωνη μου εχει κοπεί...εκείνος με πλησιάζει και με εξετάζει με τα ματια....

Μ-"Γεια"

Καταφέρνω να πω....

Γ-"Γιωργος"

Μ-"Μελινα"

Πινω λιγο απο το ποτο μου και γυρναω το βλέμμα μου αλλού...εκείνος δεν σταματάει να με κοιταει απο πανω μεχρι κατω...και η Άσπα πετάγεται ευτυχως και σώνει την κατασταση...

Α-"Πρεπει να φύγουμε αμεσως..η μαμα μου δεν ειναι καλα..ρε γαμωτο και άντε να βρούμε ταξι"

Η μαμα της Ασπας πάσχει απο μια χρονια ασθένεια και τον τελευταίο καιρο εχει επιδυνωθει η κατασταση της...