68-Anneyi Uyandırma Operasyonu

Începe de la început
                                    

"Çocuklar sakin olun ve bana ne yemek istediğinizi söyleyin,"

"Mısır Gevreği!"

"Dondurma!"

"Çiko!"

Çiko diyen bizim küçük kız Arya tabi ki. Çikolataya çiko diyor.

"Mısır gevreği yaşınız için zararlı. Dondurma yemeyi bende isterim Aras ama olmaz. Ve Arya'cım kahvaltıdan sonra çiko yiyebilirsin. Şimdi herkes yemeğinin başına."

Herkes yemeğine dönerken bende önüme döndüm ama yemek istemiyordum. Tabağımı alıp kalkacakken Mert konuştu.

"Afra onlar yenecek otur,"

Tabağı yerime koyup Mert'in kulağına yaklaşıp fısıldadım.

"Eğer beni rahat bırakırsan çocuklara mantıklı bir açıklama yapıp yemeyeceğim. Senin çıkarın isee.." İşaret parmağımı sırtında gezdirdim. "..Anladığını umuyorum."

Bana baktı. Yeşil gözlerinden belliydi istediği ama ağzından ne çıkacaktı?

"Afra hanım,"

Dedi gülümseyerek.

"Eğer kaçmaya çalışırsan zorla yaparım o işi."

Tek gözünü kırptı.

Tabağımı alıp tezgaha koydum. Tabikide her sefer yaptığım gibi kaçacaktım!
Yerime oturduğumda Can ayağa kalkıp Mert'in yanına gitti. Bir tabure çekip üstüne çıktı ve Mert'in kulağına eğildi.

#Mert#

"Fısırfısırfısırfısır,"

"Ne? Can ne diyorsun?"

"Baba ya annem kulağına eğildi bir şeyler dedi yemek yemekten kurtuldu. Bende düşündüm ki bende bir şeyler dersem kurtulurum."

Afra ve Aras kahkaha atarken bende gülümseyerek,

"Oğlum olurmu öyle şey hem annen bana böceklerin yerini sordu,"

Sinek demek Afra hanım.

"Ne böceği?"

"Oğlum annen böcek yiyor ya,"

Herkes anneme baktı.

"Böcek mi!"

"Böcek mi!"

"Böcey miy?"

Bu sefer ben kahkahalarla gülerken Afra Kaşlarını çatarak bana baktı.

"Sen görürsün pislik şey. Hadi çocuklar okulun başlamasına az kaldı!"

//\\//\\//\\

Çocukları arabaya götürdüm. Şöför başıyla selam verdi bende öyle. Günlük nasihatlarımı verdikten sonra arabanın kapısını kapattım. Çocuklar gittikten üç dakika sonra içeri girdim. Arya yemekten sonra uyuyordu. Mert onu beşiğine yatırmaya gitmişti. Yorgunca yatak odasına çıkıp kendimü yatağa attım. Gözlerim kapanıyordu. Yorgundum.

Tam o sırada belime değen elle gözlerimi zorlukla açtım.

"Bırak beni uykum var,"

Ama el hâlâ geziniyordu ses çıkarmıyordu.

"Mert bak döverim seni git burdan,"

El belimi kavrayıp sıkınca Mert'e baktım.

"Ne oluyor ya!"

Mert konuşmadan arkasından bir bıçak çıkardı.

"Mert şakamı yapıyorsun cidden komik değil,"

Bir anda bıçağı karnıma geçirince nefessiz kaldım ve çığlıklarım içinde boğuldum.

"Afra salağı uyan!"

Çığlık atarak kalktığımda Mert yanımdaydı ona kuvvetli bir tokat geçirmemle başı hızla sola dönmüştü.

"Hey! Bu da neydi şimdi!"

Yanağını ovarken bana döndü. Bir elime bir yanağına baktım.

"Sen beni bıçakladın!"

"Afra iyice mallaştın ne bıçaklaması be kadın! Off yanağım!"

Pişmanlıkla Mert'e baktım.
Başımı yere indirip dudağımı büzdüm.

"Özür dilerim."

"Yat uyu Afra sen delirmişsin."

Odadan çıkarken kendime bir küfür savurdum. Salak kız. Adamın suratı dağıldı resmen. Yanağı alnına göçtü. Dişleri kulaklarından fırladı. Neyse. Ben bilirim onun gönlünü almayı.

//\\//\\//\\

Bu aptalca.

Şu üstümde ki geceliğe bakın lan! Siyah bir şey. Kim almış bunu? Hele şu makyaja bak. Mert gördüğü an çita gibi koşup aslan gibi saldırıya geçer! Salonda televizyon izlediğini biliyordum. Hadi Afra. Hadi kızım. Çocukların gelmesine daha 4 saat var. Arya'nın uyanmasına 2 saat var. Hadi kızım. Ayağıma topuklu terlikleri giyince boyum az uzamıştı. İnşallah işe yarar amin.

Merdivenlerden yavaşça indim. Salon kapısına yaklaştım. Mert odaklanmış film izliyordu. Rahatça yanına doğru yürümeye başladım. Beni fark edince üstüme derince bakmaya başladı. Yüzüme ve bedenime röntgenlemek istercesine bakıyordu. Yanına rahatça oturdum.

"Ne izliyorsun bakalım?"

Televizyon anlamında sorsamda aldığım yanıtla kulaklarıma kadar kızarmıştım.

"Seni."

Demişti çünkü. Yüzüne baktım. Yanağı kızarıktı vurduğumdan dolayı.

"Özür dilerim,"

Dedim elimi uzatıp yanağını okşarken. Yanağını elime bastırıp avuç içimi öptü sonra yeniden bana baktı.

"Eğer her özürün böyle olacaksa istediğin kadar vurabilirsin,"

"Yaaa hayır ev sıcak o yüzden böyle giyindim,"

"Makyajıda kesin bu yüzden yapmışsındır,"

"Tabii ki de. Yoksa amacım ne olabilir ki?"

"Bilmem,"

Dedi bana doğru yaklaşıp.

"Yaramazlık yapmak istiyor olabilirmisin?"

"Kiiim? Ben mii?? Hahahah hayır tabii ki de."

"Sen istemesen bile ben istiyorum,"

Hızla ayağa kalkıp benide bileğimden tutup kaldırdı.

"Hadi Karıcım yaramazlık yapmaya gidelim."

Hızlıca odaya sürüklenirken kahkaha attım. Bu adam ne kadar da düşkündü yaramazlığa!

Kuma?Hı hı nah.Unde poveștirile trăiesc. Descoperă acum