~Asi Türk Kızı~

~Asi Türk Kızı~8. bölüm

Selâmün aleyküm.
Yeni bölümümüz de geldi.umarım beğenirsiniz.istediğiniz gibi gerçekten uzun bir bölüm yazmaya çalıştım..ayrıca benimle düşüncelerinizi paylaştınız için ne kadar teşekür etsem az .İnanın çok mutlu oldum.hepinize ayrı ayrı teşekkür ederim.bazılarınıza yorumlarınızda yanıt gönderemedim .kusura bakmayın. Ha bu arada cok dikkat ettim yazim yanlışi yapmısmiyım diye .kaç yerede yaptıysam yorumlarinizda paylasırsaniz sevinirim.herneyse iyi tatiller ♡
iyi okumalar.....

••••••••••••••••••••••••••••

Mısra 'dan

Allah kahretsin .Ah şimdi bu nereden çıktı,ben ne güzel kaçacaktım.zaten bu kadar kolay kaçabileceğimi zannetmek bir hataydı.ben bunlardan kurtulamayacak mıyım.

"Ben senden kurtulamayacakmıyım.Neden beni buraya getirdin ha neden?"sinirden ağlıcak gibi olmuştum. Ama ağlamayacagım ona karşı güçsüzmüşüm gibi gözükemem

Ahad:"Çünkü ben senin burada kalmanı istiyorum"

"Sen böyle istiyorsun diye benim.haytım yarıda kaldı, okulum yarıda kaldı,hersey yarıda kaldı.daha okuluma başlamadan bitirmiş oldum."sustu. ne diyebilirdi ki beni burada tutabilmek için acaba ne gibi bi sebebi olabilirdi. Yada ne gibi bi yalan uydurabilirdi.

"Neden susuyorsun ha?senin yüzünden hayellerimin mesleği Tıp fakültesini okuyamicam.Ama sana sözüm olsun buradan kaçıcam ve sende arkamdan sadece bakacaksın!"

Ahad:"buradan gitmene asla izin vermicem."

"Neden vermiyorsun izin ha neden?"

Ahad:"b.ben...Ş.şey.."

" ney? Neden gitmeme izin vermediğini bile söyleyemiyorsun"

Onun cevap vermesine firsat vermeden arabaya geçip oturdum.pesimsıra oda arabaya geçti ve benim tam karşıma kuruldu. ardından Âhad az önce arabaya binen iki kişiye arabayı çalıştırmalarını söyledi.' Bende camdan dışarıyı seyretmeye başladım.
Mardine gelmeden önce nasılda hayallerim vardı.Doktor olucakt ım. .Aslında gene olabilirim fakat buradan kurtulmayı başarırsam.Anneme sözüm vardı.Benim hep doktor olmamı istiyordu. O yangin annemi elimden aldı.sadece annemi elimden almakla kalsa babamı da annemle beraber elimden aldı. Annemle babam severek evlenmislerdi. Cok mutluyduk ailemle.babam o zmana kadar beni hep sevmişti korumuştu.taki o güne kadar.Ben sanırsam 6-7 yaşlarındaydım.Evimizde sebepsiz yere yangın çıkmıştı .yangın esnasında babam ile abim evde yoktu.Annem ile ben evdeydik. Annem kısa bir süreliğine dışarı çıkmıştı.hatırldığım kadarıyla akşamı ile gece saatleri arasında bir zamanda, söylediğim gibi yangın cıkmış.annemde beni kurtarmak için içeri dalmış beni kurtarmış ama kendisi fazlasıyla nefessiz kalmış işte.yoğun bakıma almışlar birkaç gün yoğun bakımda kalmış.sonra kalbi durmuş bir daha da çalıştıramamışlar.fişi çekmişler,böyle işte babam bu olaydan sonra annemin ölümünden hep beni suçlar.suclamasinın sebebi ise yangını çıkaran kişileri hâlâ bulamamış olması, bundan dolayı kendisine kurbanlık koyun adadı.tahmin edin kim? Tabiki ben... babamın bana öyle davranmasın dan sonra içimden hep şöyle de

"Keşke o yangında ben ölseymişim en azından babam bana böyle davranmazmış...

Günlüğümde öyle yazıyodu. herneyse işte o olaydan sonra babam bana hep soğuk davrandı. O yangını ben çıkarmış, annemi ben öldürmüş'üm gibi muamele gördüm hep.abime yakın bana ise soğuk davran dı.Ama Allah'a şükür abim bırakmadı beni,o yangından abim beni suçlamadı zaten o da olmasa ben o zamanları nasıl atlatırdım... neyse çok aradılar yangını çıkaran kişileri ama bulamadı lar işte. Bende Mardin'e geldim okumak için ama saolsun lar bunuda beceremedim.Sanırım bu hayatta ben mutlu olamicam.