De Reddende Engel [Flikken Maastricht]

H10: Oude Koeien

'Wanneer ga je nou weer eens normaal doen?', vroeg Eva. Ze dronk haar glas chocomel leeg en keek haar vriend aan.
'Ik doe toch normaal', antwoordde Frank nors.
'Je doet alsof het mijn schuld is', vertelde Eva wat haar dwars zat. Het deed haar pijn dat Frank zo deed. Zij kon immers niks aan doen.
Frank gaf haar enkel een blik en zei verder niets.
'Zullen we een stukje gaan wandelen?', stelde Eva voor, in de hoop hem een beetje op te kunnen peppen.
Frank reageerde niet, wat Eva opvatte als een negatief antwoord.
'Of een filmpje kijken?', was haar volgende optie.
Frank schudde chagrijnig zijn hoofd.
'Weet je. Laat ook maar!', stond Eva boos op van haar stoel. 'Ik laat mijn avond niet verpesten door jouw chagrijnige gedrag.' Met die woorden liep ze de trap op naar boven.
'Wat ga je doen?', keek Frank haar verschrikt na. Hij was bang dat ze weg zou gaan en dat was wel het laatste dat zijn bedoeling was.
Eva stond prompt stil op de trap en draaide zich geïrriteerd om.
'Kijken of er iemand is die wel zin heeft in een gezellige avond.' Ze draaide zich weer om en liep verder de trap op. Ze graaide nog snel wat dvd's bij de tv vandaan en liep daarna de trap op naar de bovenverdieping. Bij de kamer van Wolfs aangekomen stopte ze met lopen. Zonder twijfelen deed ze de deur open en stapte ze naar binnen. Ze vergat eerst te kloppen.
Wolfs draaide verschrikt om toen hij de deur open hoorde gaan.
'Oh. Hé, Eef', begroette hij haar.
Eva haar ogen gleden over de man voor haar, enkel gehuld in een boxershort.
'Hé. Sorry, ik kom zo wel terug', verontschuldigde ze zichzelf. Ze draaide zich om en wilde de kamer weer uitlopen.
'Nee, kom binnen', hield Wolfs haar tegen.
Eva trok de deur weer dicht en nam plaats op de rand van het bed van haar partner.
Wolfs schoot in een joggingsbroek en trok een willekeurig T-shirt uit de kast, die hij aan trok.
'Wat kom je doen?', vroeg hij haar nieuwsgierig. Hij wierp een blik op haar handen, waar ze de dvd's in vast hield.
'Ik dacht, misschien heb je zin om een filmpje te kijken.' Ze hield de stapel dvd's omhoog en keek hem vragend aan.
'Ja, leuk', stemde Wolfs in met het idee. 'Wil Frank niet mee kijken?'
Eva haalde haar schouders op.
'Geen idee', wuifde ze het weg. 'Welke film wil je zien?' Eén voor één las Eva de titels van de films op die ze mee had genomen.
'Kies jij maar', maakte het Wolfs niets uit welke ze keken. De titels die ze oplas zeiden hem toch niks. 'Waarom maken jullie het niet gewoon goed?'
'Zullen we deze dan doen?' Eva duwde het dvd hoesje in Wolfs zijn handen zodat hij op de achterkant kon lezen waar de film over ging.
Wolfs liet zijn ogen kort over de letters glijden. Enkel de helft van wat er stond nam hij werkelijk in zich op. Hij vond het allang goed. Het hoesje legde hij naast zich neer.
'Ik vroeg je wat, Eva.'
Eva zuchtte. Ze pakte de dvd op van het bed en stopte deze in de dvd speler.
'Frank wil het duidelijk niet goed maken. Ik laat hem maar, hij trekt vanzelf wel bij', haalde ze haar schouders op. In het kastje onder de televisie speurde ze door Wolfs zijn spullen, opzoek naar de afstandsbediening.
Wolfs lachte en boog over Eva heen om de afstandsbediening te pakken, die hij op de tv had gelegd.
'Zocht je deze?'
Eva keek op en trok het ding lachend uit zijn handen. Ze drukte op een aantal knopjes en de eerste beelden van de film verschenen.
Wolfs pakte het apparaatje van haar af en zette de film op pauze.
'Ik weet wel zeker dat hij het gewoon goed wil maken, Eef. Hij vindt het gewoon een beetje moeilijk', ging Wolfs weer door over het onderwerp dat hij eerder al had aangesneden, maar waar Eva weinig zin in leek te hebben.
'Wolfs ik ben hier voor een gezellige avond, niet voor een psychiatrisch gesprek', maakte Eva hem duidelijk.
'Ja, je hebt gelijk ook', gaf Wolfs toe. Het kwam niet vaak voor dat hij en Eva iets leuks deden samen, hij moest het nu niet verpesten. Wolfs stond op van het bed. 'Ik ga beneden wat lekkers halen voor tijdens de film', glimlachte hij en hij verdween uit de kamer.
Toen Wolfs de keuken in liep zat Frank nog steeds aan de keukentafel. Nutteloos voor zich uit starend, een fles drank voor zijn neus. Hij had alleen nog niet de moeite genomen er iets uit te drinken. Het glas voor zijn neus was leeg en zo te zien had er nog niets ingezeten.
'Is Eva bij jou?', vroeg Frank aan Wolfs, het antwoord eigenlijk al wetend.
'Ja', knikte Wolfs. 'We gaan een film kijken.' Hij deed een keukenkastje open en pakte er een doosje met toastjes uit. Chips ging er bij hem niet in. Hij ging liever voor iets met meer smaak, niet iets dat simpel was. Uit de koelkast haalde hij wat lekkere dingen om op de toastjes te doen. Zowel vis als kaas, hij moest zich natuurlijk wel een beetje aan Eva aanpassen.
'Dan wordt er waarschijnlijk weinig film gekeken', mompelde Frank. Hij keek nors voor zich uit.
'Hoe bedoel je?', begreep Wolfs de boodschap niet. Hij draaide zich naar Frank toe en keek hem vragend aan.
'We weten allemaal nog wat er de vorige keer gebeurde toen jullie samen op jouw kamer waren', knorde hij. Frank doelde op de gebeurtenis nadat Wolfs zijn partner had gered toen ze ontvoerd was. Het was een heftige dag geweest, voor beide, wat resulteerde in een vrijpartij bij thuiskomst.
'Kom op Frank, dat is jaren geleden! Ik snap niet dat je nu weer die oude koeien uit de sloot moet halen', schudde Wolfs minachtend zijn hoofd. Hij stalde al het lekkers uit op een dienblad en schonk ook wat te drinken in.
'Veel plezier samen', bromde Frank. Hij meende het niet, dat was duidelijk te horen.
'Misschien moet je eens wat minder chagrijnig doen, ik snap wel dat Eva zo geen zin heeft om de hele avond met jou te zitten.' Met die woorden liep Wolfs met het dienblad terug naar boven.