Bana Aitsin...

6. Bölüm-Sürpiz Kişi

Medya; bende tanımıyorum , gözünüz gönlünüz açılsın diye ekledim sjsksjsmç

Bardağa birayı doldururken söylediği şeyle donup kaldım.

"Demek aynı üniversitedeyiz ha"
Aynı üniversite derken? Olamaz. Aynı okula mı gidecektik yani?

"Şaka değil mi? Hadi ama söylesene kamera ne tarafta ?" derken sanki böyle bir ihtimal varmış gibi etrafa bakınıyor elimi sallıyordum. O ise 'mal mısın ' dercesine bana baktı. Ardından sırıtışı yüzüne yayılmıştı zaten. Allah'ım kabus falan mı bu?

"Benimle aynı okula gidebileceğine sende inanamıyorsun tabi ama kamera şakası falan değil ." dedi bardağından bir yudum daha alırken. Söylediklerinde ki egosu göz ardı edilecek gibi değildi.

Ah! İnanmıyorum bir adet egoist, yakışıklı, mavi gözlü, psikopat ile aynı okula gidecektim. Psikopat demek yerinde bir karar mı bilmiyorum ama ilerleyen zamanlarda görecektik .

-----

Esneyerek yatakta diğer tarafa döndüğüm de gözüme saat takıldı. Alarmın çalmasına 15 dakika daha vardı. Normal de bu zamanı yatarak geçirirdim ama bugün üniversitemin ilk günü. Direkt banyoya geçip güzel bir duş aldım. Savaş'ı en son 1 hafta önce görmüştüm ve zaten aynı okul da olduğumuzu öğrenmiştim. Olayın şokunu da zar zor atlatmıştım . O gün de çalan telefonu yüzünden gitmişti. Ben ise bu arada giyeceğim yine kıyafetler almıştım ve her gün annemin arayışlarına maruz kalmıştım. Evet daha gelmediler. Ne akrabalar ama. Beni hala küçük çocuk gibi görüyor olsa gerek ki her gün arayıp öğüt veriyordu. Tabi arayan yalnızca annem değildi. Enis ve İrem bu grupta bulunuyordu. Dolabımın önüne geçip, ne giyebileceğime baktım. Sonunda etek kısmı bol dizimin üzerinde biten bir elbise de karar kıldım. Fazla makyaj yapmak istemiğimden sadece gözlerime eyeliner çektim ve dudak koruyucu krem sürdüm. Boy aynasından baktım. Kötü durduğu söylenemezdi.

Merdivenlerden inip mutfağa yöneldim. Aslın da pek kahvaltı yapmazdım ama bugün canım kaşarlı tost istiyordu. Dolapta kaşar ararken aklıma Gözde geldi. Ne tesadüf ama. (!)
Ondan iyi kaşar mı olur derken sonunda buldum.

Tostun yanında çayımı da içip , yan çantamı alarak evden çıktım. Elbise spor tarzı olduğu için, tercihim topuklu ayakkabı yerine babet olmuştu.

Durak her zaman ki gibi kalabalıktı ve bunaltıcı sıcağında etkisiyle insanlar huysuzlaşmıştı.

Otobüs okulun durağın da durunca indim. Maddi durumumuz çok iyi değildi . Daha doğrusu eskiden öyleydi ama babamın işinde çıkan bir kaç aksilik yüzünden durumumuz biraz da olsa kötüleşmişti.

Üniversitenin kampüsüne girerken içimde bir heyecan oluştu. Gülümseyerek çevreme bakınmaya başladım. Kimi görüşmedikleri arkadaşlarla hasret gideriyor kimi telefonlarıyla uğraşıyordu.

"Merhaba "

Bir kız sesi duyduğum da arkamı döndüm. Beklentiyle bana bakıyordu.

"Merhaba " diyerek karşılık verdim.

"Yenisin galiba?"

"Ah evet de sen nasıl anladın ?" O kadar mı belli ediyordum ki? Kendimi lise 1 ler gibi hissettim bi' an. 8. sınıfta okulun en büyüğü iken bir sene sonra hiç tanımadığı kişilerle olmaya mahkum edilmiş ve 12'lerin gazabına uğrayanlar gibi.

Dişlerini gösterek güldü .

"Etrafa bakınmandan belli " dedi gözlerini çevrede gezdirerek . Tabi ya diye mırıldandım kendi kendime. Etrafa boş boş bakarsan herkes yeni olduğunu anlar. "İstersen bölümün kantinine gidelim?" Teklifine onaylar anlamında kafamı salladım. Hem okulu da incelemiş olurum.