Kinabukasan, inaantay ko text at tawag ni boyfie pero wala, siguro busy siya ngayon.
Ring! Ring!
Wala namang sumasagot.
Hayyy! Yae na nga maya nalang.
Day passed, but he didn't text or call me. I'm so worried about him. I'm here sa tapat ng bahay nila. Baka nandito siya.
Ding dong! Ding dong!
Waittttt!
May lumabas, si boyfie.
Me: Baboy! I miss you! Bat di ka nagte text? O kaya natawag I'm so worried about you baka---
Henry: Stop!
Me: Wha- what?
Henry: I said stop, why are you here?
Babe!! Sino ba yan?
May lumabas na babae, ang ganda niya. Pero may mali eh, bakit nandito to? Sino to?
Me: Henry? A- ano to?
Girl: Excuse me? Why are you here ba? Can't you see? We're busy.
Henry: Babe, go inside. Kakausapin ko lang to
Girl: Okay! I will wait for you babe. (Tsup!!:*)
Ano to? Bakit babe? Naguguluhan ako.
Henry: Ciara, umalis kana. May ginagawa kami.
Ciara: What was that ha henry? Who's that girl ha? Bakit ka niya hinalikan?
Henry: She's my girlfriend
Parang bored nitong sagot. Bakit ganto? Ang sakit. Why he's acting like this?
Me: Gi-- girlfriend? Henry! I'm your girlfriend. Are you kidding?
Henry: No. Can you please get out! Gabi na. Umuwi kana. Wala na tayo.
Me: Wala? Henry nag celebrate pa tayo ng anniversary natin. Tapos wala na tayo? Ano to lokohan? Sabihin mong nagbibiro ka lang. Henry. Please. You're kidding right?
Henry: No! I'm not. I don't love you anymore.
Slaaaaapppp!
Me: You said you love me! Sabi mo kahit anong mangyare di mo ko iiwan. Bat naman ganto? Galing mo naman mag biro, napa iyak mo ako dun ah. Haha
Henry: Kung wala ka ng sasabihin. Umalis kana, may gagawin pa ako.
Pagka tapos nun sinarado na niya yung gate. Iniwan niya akong umiiyak dito. Bat ganun ang saya pa namin nun ah? Para akong tinusok ng maraming karayom sa puso sa sobrang sakit ng nararamdaman ko ngayun.
