*Bölümü ilk yazdığımda silinmişti çok özür dilerim sadece Y harfi vardı. Tekrardan yazdım.*
🤍
Yine bir sabah, sabahlardan nefret ederim. Neden sabah var ki? Ne güzel her saat gece olsaydı. Çok boş yaptın kalk Hyunjin. Düşünceler içerisinde yatağımdan doğruldum. Banyoya yöneldim ve ilk başta dişlerimi fırçaladım, sonra ise yüzüme suyu birkaç kez çarptım ve havluyla kurutup odadan çıktım. Giyinme odasına yöneldim. Odaya girip kapıyı kapattım. Yanlız olamama rağmen hep kapatırım. Elime birkaç kıyafet aldım, tabiiki okul kıyafetlerimi giymeyecektim. Üstüme birşeyler giyip odama yöneldim. Parfümümü sıktım ve hergün aynı şeyleri koyduğum
çantamı sırtıma atıp telefonumuda alıp odadan çıktım. Kapıya doğru yöneldim. Kapının kilidini açtım ve kendimi dışarı attım. Hava soğuktu ama umurumda değildi. Kapıyı kapattım ve kilitledim. Anahtarıda cebime atıp okula doğru yöneldim. O sırada telefonuma bir mesaj geldi. Tabii Felix'ti. Elimi telefona götürdüm ve mesajları açtım. Ne? Minho hoca ne alaka? Mesaja tıkladım.
İngilizceci Minho hoca
İngilizceci Minho hoca;
Hyunjin
Hyunjin bak acil
Efendim hocam
Hyunjin ben okula 5-6 dakika geç geleceğim sen
çocukları sustur olurmu?
Bu konuda sadece sana güvenebildim.
Tamam hocam sorun degil ben sustururum
Teşekkür ederim Hyunjin.
Ha bide günaydın.
Gün sizinle aydın hocam/
Günaydın:)
❤️
Lanlanlanlanlan. Minho hoca mesajıma kalp attı lan. Neyse gerizekalı Hyunjin okula geldin yürü. Daha sınıfı susturucam.
Sınıfa girdiğimde herkes ayağa kalktı. Beni Minho hoca sandılar.
Dalga geçmenin tam zamanı.
"Oturun veledler"
Herkes bana ters ters bakıyordu. Arkadan bir tane kız bağırdı. Tabii kim olduğunu göremedim.
"Minho hocadan daha iyi olabilecek tek kişi geldi."
Gerçekten benim neremi böyle yakışıklı buluyorlarki. Neyse çok mallaştım. Devam et Hyunjin hadi paşam.
"Bakın şimdi Minho hoca biraz geç kalacak o sırada sizinle ben ilgileneceğim,"
Herkes bana baktığında göz devirdim.
"Maalesef."
Arkadan Felix bağırdı.
"Minho hoca neden bizden birine söyleyeceğine sana söyledi lan."
"Bu konuda sadece bana güvenebiliyormuş."
Herkes birkaç saniye sustu. Sonradan jeton düşünce herkes 'oo" diye bağırmaya başladı. Hayır ya Minho hoca ve beni shipleyecekler bu dönem boyu. Umarım ikinci dönemde böyle olmaz. Ben mallarımı tanıyorum. Düşüncelerimden beni kurtaran şey arkadan bir çocuğun.
"Hyunjin Minho hocanın Safe place'i"
"LAN NE ALAKA OLUM"
"Helelelelelle"
Biraz dramın vaktiydi. Elimi kalbime götürüp yüzümü buruşturdum. Tabii rol olduğunu biliyorlardı.
"Söz böyle diyince benim kalbim acıyor"
Yüzüme üzgün ifadesi taktım. Herkes gülme krizine girmişti. Bende kapıya yöneldim. Amacım sınıfı susturmak için gitme şakası yapmaktı. Kapıyı açtığım an karşımda bir beden belirdi. Minho hoca... Çarpıştık... LAN DUR ÇARPIŞTIK BUNLAR 2 YIL SHİPLERLER. Korkuyla sınıfa döndüğümde herkes bize piç smile atıyordu. Shiplerden kurtulmak zor olacak.. Minho hocaya baktım. Oda bana bakıyordu. O kadar güzel bakıyorduki. Bi insanın bu kadar yakışıklı olması imkansız ya. O bana her seferinde çok güzelsin veya yakışıklısın deyip duruyordu ama ben ona hiç dememiştim. Hayır sakın iç sesini dinleme.. Dinledim bile. "H-hocam bugün çok yakışıklı olmuşsunuz."
Bana bakıyordu. Bunu demeyecektim hayır.. Götü kaptırdın Hyunjin..
🤍
Selam helelelelel.
Bölüm kısa oldu özür dilerim ama yapabileceğim birşey yok. Başta uzun yazmıştım ama hikaye silinmiş. O yüzden tekrar yazdım.
Ve oncelikle bisey demem lazim arkadaslar ben bu hikayenin gidisatını bilmiyorum yanş napicam bilmiyorum. İcimden bir ses angst bitir diyo ama olmaz ya yapamam bence. Neyse gidisata göre ya yaparım ya yapmam hem bölümleri heo heyecanlı yerlerde kesicem diger bolumleri okuyun diye hehee.
Neysee cok bos yaptıımm oy verenlere cok tesekkürlerr.
Sınır:2 oy.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Tek it/Hyunho
FanfictionBana doğrulttuğu soruya değilde ona odaklanmıştım. Gözümde bir öğrenci olan bu kişi nasıl bu kadar güzel olabiliyor? Texting/Düzyazı/School/Teacher-Student.
