Hoofdstuk 1

45 8 3
                                    


De auto rijd door de straten van Sydney, snel, te snel. Talia zucht diep en kijkt uit het raam. Waarom moesten ze ook alweer helemaal vanuit Amerika naar hier? Oh, omdat haar vader alweer gezocht word... 'Waarom dood hij mij ook niet gewoon' denkt ze vaak .. Ik wil hier niet zijn, ik wil een normaal leven. Met mijn moeder en vader. En geen vader die alleen mensen dood. En het ergste. Elke keer als hij thuis komt weet ze dat er weer enkele levens weg zijn... 'Zo hier zijn we dan, maak het je maar gemakkelijk hier, want we blijven wat langer ditmaal.' Talia  kijk verbaast naar haar vader 'Hoe bedoel je we blijven wat langer?' Hij lacht. Er loopt een rilling over haar rug . Ze hoort geen rilling te krijgen van haar eigen  vader toch? 'Mijn aards vijand woont hier...' ze kijk bang in zijn richting 'pap, je gaat hem-' 'Talia, het is een vrouw' snel draaide ze zich om naar haar vader. 'Pap wat heeft ze dan gedaan?' Hij vader zucht 'lieverd, je hoeft niet alles te weten..' Talia schudt snel haar hoofd 'pap, ik wil niet dat je iemand vermoord zonder dat ik een rede heb' misschien is het wel heel dom om in te gaan tegen een serie moordenaar, maar wat heeft ze  te verliezen? Geen vrienden door het vele verhuizen, en ook geen familie. Of een moeder... En nu, nu zijn ze terug in Australië. De herinnering is er nog wel dat ze hier ooit woonde. Tot aan haar moeders dood dan toch. 'Pap?' Hij stopt de auto en stapt uit zonder een antwoord te geven. Als ik ook uit de auto ben loop ik achter hem aan. 'Wat doen we hier?' voor hun staat een groot huis. 'Welcome home!' Hij wandelt naar de voordeur. 'Wat bedoel je? Wonen we hier?' Als de deur open gaat stappen ze beide naar binnen. 'We hebben hier al gewoond' Talia  kijk rond 'Voor mam...' Haar zachte stem kraakt. Haar vader kijkt haar aan met een kille blik. Terwijl er tranen over Talia's wangen stromen. 'Tot mam' antwoord hij zonder ook maar een beetje gevoel. 'Waarom pap? Waarom doe je alsof het je niks kan schelen? Waarom doe je alsof dit doodnormaal is? Ik heb geen normale opvoeding gehad omdat jij zo nodig-' De tranen stromen snel van haar wangen af 'ik kan niet anders! En jij hebt geen normale opvoeding omdat je je moet voorbereiden...' 'Op wat?' 'Vergeet niet, je hebt the blood of a killer...'

The blood of a killerWhere stories live. Discover now