Hayatı bir gecede değişen Yüzbaşı ve Didem...
Yaralanan abisi için endişelenen Didem Kopmaz abisinin göreve gitmesini istemediği için gizlice abisinin komutanına yazar. Askeri için endişelenen Yüzbaşı hiç düşünmeden evlerine gelirken ikisininde bir...
Hello ballarım öncelikle nasılsınız? Hepinizi ve özellikle onları çok özledim ben🥹 Uzun bir süredir yoktuk, bıraktık demeyelim de inzivaya çekildik diyebiliriz. Herkesin hayatı gibi benimde hayatım biraz (baya) karmaşık bir hal alıp bazı olaylar boyumu aştı. Bende bütün bunlar geçene kadar olmasa da durulana kadar biraz bekleme kararı aldım. Sizlere haber verip belli bir süre söylemek çok istedim ama net bir zaman dilimi vermek oldukça zordu kaldı ki size bir süre versem bile o süreye uyanmayacaktım. Her şeyin peş peşe gelip beni sarsmakla kalmayıp biraz da yıkan bir süreçti kısacası. Yalan yok komple bırakmayı düşündüm ama şükürler olsun ki bana yazmanın iyi geldiğini hatırlatan bir dosta sahibim ve o bana anında engel oldu. Geçen süre zarfında beklediğiniz ve hala okuyanlar için bizden vazgeçmediğiniz için teşekkür ederim.
O zaman uzun bir arada sonra yine yeniden keyifli okumalar. Başlamadan oy vermeyi, okurken yorumlarınızı yazmayı unutmayınn.
🍁
Ups! Gambar ini tidak mengikuti Pedoman Konten kami. Untuk melanjutkan publikasi, hapuslah gambar ini atau unggah gambar lain.
Gökhan Türkmen - Dene Mabel Matiz - Derin Olur
28. SUSTURULAN KORKULAR, HAYKIRILAN HİSLER
Küçük bir kızken babama çok düşkündüm. Evde olduğu her gün okula gitmemek için anneme saatler boyunca yalvarır en sonunda yine babamın tatlı diliyle istemeye istemeye okula giderdim. Her gidişimde döndüğümde onu bulamamak beni ağlatacak kadar korkutsa da sırf o istiyor diye giderdim. Ne kendim ne de başkası sadece babam için okumak ve onun dediği gibi güçlü bir kız olmak için pür dikkat derslerimi dinlerdim.
Hep babamın gururu, biriciği olmak isterdim. Babam dışında kimse yoktu dünya üzerinde benim için. Onun dışında birinin saçlarımı okşamasına da, bana güven vermesine de tahammülüm yoktu. Abim dahi bana dokunduğunda kıyametleri kopartırdım, babamın dokunduğu yerlere dokundu diye. Küçücük yaşıma rağmen her şeyin farkında olarak her an babamı bir daha görememek üzere kaybedeceğimden korkuyordum.
Babama saçlarımı okşattığım bir akşamı ansıyordum. Abim babamın omzuna yaslanmış belgesel izlerken annem tekli koltukta hepimiz için meyve hazırlarken gülümseyerek bize bakıyordu. O akşamın huzuru bir kokuydu ve hala burnumda tütüyordu. 'Kalk da biraz da babam beni sevsin.' diye yakınmıştı abim. Ben çatık kaşlarla ona bakarken beni ittirmek için hareket edeceği sırada babam onu engellemişti. 'Kardeşinin olmadığı 4 seneye say. Hem bir gün gelir ağlarsın arkasından gelse de saçlarını okşasam diye.'
'O ne demek baba?'
'Bir gün ben gideğim, anneniz gidecek ve siz tek kalacaksınız demek. Sizden daha da öte sen tek kalacaksın oğlum. Büyüdüğünde kardeşin saçlarını okşatacak doğru adamı bulacak ve senin yanından dahi gidecek.'
Abim hiddetle başını kaldırıp bana bakarken ben babama bakıyordum. Onsuz bir hayat istemiyordum, ondan başkasının saçlarıma dokunduğunun düşüncesinde dahi tahammülüm yoktu. 'Beni bırakamazsın!' dedi abim sinirle. Ona dil çıkartıp babama sarıldım. 'Senden başkası saçlarımı sevmesin baba. Kimse doğru değildir senden başka.' Babamın güldüğünü sallanan karnından anladım. Eli hala saçlarımdayken 'Senin ve sizin için nefes almadığım bir dünyada bile var olacağım. Söz veriyorum ceylan gözlüm.'
