Part 8||សង្គ្រាមពេលរសៀល🔞

Start from the beginning
                                        

រវល់តែឈឺមួយកំណាត់ក្រោមភ្លេចគិតថាrikiបានដើរមកអង្គុយនៅពីមុខ ឃើញអស់រាងកាយនាងម្ដងទៀត...
«អាយយយ៎!!!!.....»នាងប្រញាប់យកភួយមករុំខ្លួនវិញប្រឹងក្រោកឈរតែនៅតែក្រោកមិនបាន

«នាងស្រែកស្មើណាហត់!!»rikiទៅកញ្ឆក់ចាប់ស្មានាងឡើយទៅដាក់លើពូក ចៃដន្យអីដៃនាងទប់ភួយមិនជាប់ក៏របូតភួយធ្លាក់លើឥដ្ឋម្ដងទៀត ហើយខ្លួននាងឥឡូវមកដល់លើពូកទៅហើយ

«អាយ៎!!!...អាឆ្កួត!!...អារោគចិត្ត!!»នាងខឹងខ្លាំងណាស់រឿងធ្វើអោយនាងឈឺជើងមិនទាន់ដោះស្រាយចប់ផង ឥឡូវមកធ្វើអោយរបូតភួយចេញពីខ្លួននាង

«ចេញៗ!!!ចេញទៅ អ៊ុប!!...»នាងខំទាញយកខ្នើយមកគប់ផងវាយផងនាយនៅមិនចេញបែរជាមកបឺ.តមាត់នាងទៅវិញ

Rikiមិននិយាយច្រើនគួបផ្សំនឹងរាងកាយនាងគួរអោយទាក់ទាញតឹ.ងណែនល្អឃើញពេលណាគួរអោយចង់ដាក់.មួយ ក៏អោនទៅបឺ.តជញ្ជក់មាត់នាងខ្លាំងញិញខាំរហូតដល់ចេញឈាមមករឹមៗទើបព្រមឈប់

*ផាច់...

«អត់ទេ!!!!ចេញទៅ...អ៊ុ.ប!»នាងវៃនាយ នាយថើបម្ដងទៀតតែម្ដងនេះមិនត្រឹមតែថើបទេដៃវាយដូចមឹកស្ទាបចុះឡើងគ្រប់កន្លែង ព្រោះរាងកាយនាងពេលនេះគ្នាអ្វីបិទបាំងទេ ធើ្វអោយនាយឃើញពេញភ្នែកចង់ច្រាលឈាមចេញមកក្រៅ

«កុំអី!!..ហឹក!..ហឹកៗ!!..»គ្រាន់មាត់នាងមានសេរីភាពវិញចាប់ផ្តើមយំអង្វរនាយ ព្រោះពេលនេះនាយកំពុងខឹងហើយ ប្រាប់ថាកុំអោយស្រែកនៅតែរឹងស្រែក

«ឈប់ស្រែកទៅ!!...ទុកកម្លាំងថ្ងូ.រអោយឮៗវិញ ព្រោះយប់មិញនាងអស្ចារ្យណាស់ ខ្ញុំនៅមិនទាន់ឆ្អែតនឹងថ្វីដៃហើយថ្វីមាត់របស់នាងទេ!!...»ពេលនេះអាវរបស់rikiដែលទើបតែនឹងពាក់អំបាញ់មិញធ្លាក់ដល់ដីបាត់ហើយបង្ហាញអោយនាងស្រីមិនក្រមុំឃើញច្បាស់ៗពេញភ្នែកនៅកណ្ដាលមុខតែម្ដង

«អត់ទេ!!!...ខ្ញុំឈប់ហើយយ!...»នាងទប់នាយមិនជាប់ទេពេលនេះកំពុងតែដោះខ្សែ.ក្រវ៉ាត់ចេញ រៀបនឹងអោនទៅបឺ.តមាត់នាងម្ដងទៀតតែ

*ផាច់...

«ខ្លាំងដៃណាស់តើ!!...ព្រមតាមសម្រួលទៅអូននឹងបានស្រួ.ល»

«អត់ទេ..ហឹកៗ!!»មិនចាំយូរrikiក៏ទៅទ្រោ.បពីលើនាងហើយចាប់ដៃទាំងគូររបស់នាងក្រព័ទ្ធឡើងទៅលើ ហើយយកផ្ទៃមុខស្រស់សង្ហារទៅញីញក់កញ្ចឹ.ងករបស់នាង ហើយថែមទាំងខាំបន្សល់ស្នាមជាំនៅពីលើស្នាមចាស់ដែលសល់ពីយប់មិញទៀតផង

«អូយ..!!!ឈឺ!!...លែងខ្ញុំទៅ!!ខ្ញុំសុំអង្វរ...ហឹកៗ!!»

«ហួសពេលហើយ!!...»rikiងើបមកនិយាយដាក់នាងតិចៗដោយសម្លេងកំណាច ធ្វើអោយarisaនេះកាន់ភ័យលើសដើម

«អត់ទេ!!...ហឹកៗ!!!»នាងខំពើងខ្លួនរើចេញពីនាយតែគ្នាបានការទេ កាន់តែធ្វើrikiសង្កត់នាងកាន់តែខ្លាំងលើសដើម

ដៃមាំនៅមិនស្ងៀមរាវសប់កន្លែងមិនថានៅលើឬនៅក្រោមឡើយធ្វើអោយស្រីតូចដែលនៅខាងក្រោមបញ្ចេញសម្លេងមកទាំងអារម្មណ៍ចាប់ផ្ដើមទោរទន់ទៅរកនាយលែងរើបម្រាស់ដូចមុនដោយសារភាពប៉ិនប្រសប់របស់នាយ

មិនយូរប៉ុន្មាននាងក៏មានចំណង់ក្នុងខ្លួនពេលដែល នាយបឺ.តជញ្ជក់យកភាព ផ្អែមល្ហែមចេញពីបបូរតូច  នាងតូចក៏ថើបតទៅវិញយ៉ាងរោលរាល បបូរមកដល់កញ្ចឹងកសខ្ចី ហើយក៏បន្សល់ស្នាមនៅលើ.ករបស់នាង បញ្ជាក់ថានាងមានម្ចាស់ហើយ រួចក៏ចេះតែចុះទៅបន្តៗរហូតដល់ស្រីតូចថ្ងូរដោយការស្រើ.បស្រាល

«អ្ហ.ាសស៎ៗ!!!...»
«អោយឮជាងនឹងមកអូនសម្លាញ់!!...»នាយនៅតែបន្តភាពរស់រវើកនៃដៃចុះឡើងៗរហូតនាងទប់មិនបានក៏បញ្ចេញ.លំអងពីស្រទាប់ផ្កាមក

គូស្នេហ៍ទាំងគូរបានបន្តភ្លើងសង្គ្រាមយ៉ាងក្ដៅគគុកតាំងពីមេឃភ្លឺដល់មេឃស្រទុំរហូតមេឃងងឹតទើបបញ្ចប់សង្គ្រាមមួយនេះហើយក៏មិនដឹងខាងណាឈ្នះចាញ់ដែរព្រោះម្ខាងសន្លប់ឯម្ខាងទៀតអស់កម្លាំងរលីងពីខ្លួន
[To be continued...]
Write by Nikk

||--ភ្លើងរាត្រី🔥🌃--||[Completed]Where stories live. Discover now