Lost Princess

Chapter 2

En daar sta ik dan op het vliegveld van Brighton, te wachten op mijn zus die me zou komen afhalen. Ik had haar nog zo nadrukkelijk gevraagd op tijd te komen. Whatever, ik zie een verderop een Starbucks, ik haal wel een Frappuccino. Zo zit ik even later met een Frappuccino te wachten op Megan en ja hoor daar komt ze verontrust aanlopen. "Oh My god, gelukkig je bent er nog, ik stond in de file en.. " zegt Megan haastig en overdondert me met haar excuses, maar ik onderbreek haar, echt Megan weer om als een control freak te reageren, maar ja ze blijft de beste zus die ik maar kan wensen. "Heeeey Megan leuk om jou ook weer te zien, maakt echt niet uit hoor, ik heb een Frappuccino dus het wachten was echt niet zo erg." "Mooi zo" zucht ze en ze geeft me een knuffel. "Hoe gaat het met pap en mams?" vraagt ze dan. "Ze sturen me naar jou en tante Liz toe, wat denk je zelf.." antwoord ik verveelt, ik ben m'n ouders helemaal zat, ze zoeken hun problemen maar lekker uit. "Nu we het toch over Tante Liz hebben, waar is ze eigenlijk? " vraag ik aan Megan. "Ze is een paar dagen weg voor haar werk, Ik moet je de groetjes van haar doen en zeggen dat het haar heel erg spijt dat ze je niet kan ontvangen." Antwoordt Megan. "zullen we maar gaan?" stelt ze voor. "Ja is goed" antwoord ik. Na een half uur stoppen we voor een enorm groot huis en stappen we uit. "Hé ik ga even rusten, als je het niet erg vindt" zeg ik gapend. "Nee natuurlijk niet, ga je gang en onthoud, dit ook jouw huis, je mag altijd iemand meenemen, maar laat het wel even weten als er iemand mee eet, oké?" zegt ze lief. "Is goed" zeg ik glimlachend en ik loop door naar mijn kamer en wanneer ik onder de dekens kruip, val ik als een blok in slaap.

De volgende ochtend word er op de deur geklopt en direct ben ik klaar wakker, vandaag is m'n eerste schooldag op Brighton High School (BHS). "Tara, kom je zo ontbijten?" vraagt Megan en ik spring uit bed. "Ja ik kom zo!" roep ik d'r achterna en snel kleed ik me aan en doe ik m'n make-up. Ik moet toegeven, die uniforms zijn eigenlijk best leuk en snel loop ik naar de keuken. "En, ben je er klaar voor?" vraagt Megan bezorgd. Megan is een schat, maar soms doet ze alsof ik een klein kind ben..

"Ik heb trouwens een verrassing voor je, doe je ogen dicht!" en ze trekt me mee naar de oprit. "Oké, doe je ogen open!" zegt ze met een enthousiaste stem en wanneer ik m'n ogen open doe, zie ik daar een mooie zilveren sportwagen en ik verstijf van verbazing, dat zal toch niet voor mij zijn? Ik bedoel dat is veel te duur. "Surprise, voor jou! Hij is helemaal voor jou." zegt m'n zus dan. "Oh my god, dat is toch veel te duur, je had echt niets hoeven kopen, ik kan best met de metro overal naartoe reizen!" roep ik dan verbaast uit. "Met de metro?! Ben je nou helemaal gek, je gaat niet overal met de metro naartoe hoor! Vooral 's avonds niet!" roept Megan ontzet uit. "Hahaha oké dan." Geef ik lachend toe en even later rijden we samen naar m'n nieuwe school. Ik stop voor een groot schoolgebouw en zucht even diep.

Iedereen staat te kletsen, het is net als elke andere school in Amerika, maar dan met schooluniformen. We stappen uit de auto en lopen het gebouw in en gaan naar de receptie. "Tara Evans? Oh ja ik zie haar al hier staan, jullie worden verwacht door de directeur." hoor ik de receptioniste zeggen en we worden verwezen naar het kantoor van de directeur. Terwijl we daar naartoe lopen bots ik tegen een gehaaste jongen aan. "Oh my god sorry!" zeg ik geschrokken en ik help hem overeind en ik kijk in z'n ogen en even ben ik van de wereld en staren we elkaar aan, dan zegt hij hakkelend dat het niet erg is. OH MY GOD dat Britse accent! LOVE IT! Dan wordt ik geroepen. "Ja ik kom!" roep ik. De jongen die voor me staat steekt z'n hand uit en hij stelt zich voor als Matt Roberts, ik schud zijn hand. "Tara Evans" stel ik me voor. "Tara waar blijf je nou?" hoor ik Megan weer roepen. "Sorry ik moet gaan, leuk je te ontmoeten!" roep ik naar hem terwijl ik snel doorloop. "Insgelijks" hoor ik hem nog roepen en ik kijk nog even achterom.

Die ogen van Matt... En ik was Jake even helemaal vergeten voor die paar minuten.

OMG wait whaaaat?!

Even terugspoelen...

Nee, dacht ik dat echt?! Jake en vergeten?! Jesus, nee hoe kan dat? Wauw maar ja Matt... Ik bedoel maar, dat Britse accent en dan die blauwe ogen en dat blonde warrige kapsel. En dan hoe schattig hij zich voorstelde! Oké Tara, wakker worden! Straks sta je voor de deur van de directeur!