3.

320 17 0
                                    

Langzaam open ik mijn ogen.

Zwak licht vult de kamer waar ik me in bevind, en ik voel dat ik op een bed lig. Ik knipper een paar keer, en kijk langzaam rond. Ik kom tot de conclusie dat ik in mijn slaapkamer ben.

'Lina?' Fluistert iemand bezorgd.

Lina? Heet ik Lina? De naam klinkt wel bekend.

Ik ga voorzichtig weer liggen, de stem negerend.

Ik voel me vreemd. Ik weet niet meer wat er gebeurd is en het voelt alsof dit niet het leven is dat ik altijd al heb geleid. Dit is zeker een droom.

Ik knijp mijn ogen dicht en een zucht verlaat mijn droge lippen.

'Lina?'

Alweer die stem.

Ik mompel een onduidelijke ''nee'', zonder me druk te maken over de vraag of de stem er echt is of niet.

Ik voel me weer slapjes worden, en ik besef dat ik weer in slaap val. Terug naar de duisternis.

**

'Is ze al wakker?'

Een vrouwenstem vult mijn gehoorgangen. Maar ik kan geen naam aan de stem geven.

'Nee. Ze was vanmorgen wel even wakker geworden. Ze mompelde iets en viel na ongeveer een halve minuut weer in slaap.' Antwoord een jongensstem.

Vanmorgen.. Onduidelijke vlagen gedachtes vliegen rond in mijn hoofd. Was dat toen ik die andere stem hoorde? Die stem die.. die best wel op de jongensstem van net leek?

De vrouw zucht, en ik hoor voetstappen dichterbij komen.

Mijn huid komt in aanraking met een koude maar zachte hand, en ik voel een duim zachtjes over mijn wang strelen.

Dan gaat de hand weer weg. Ik hoor voetstappen weggaan, gevolgd door een deur die dicht wordt gemaakt.

Een wat warmere hand pakt mijn hand. Ook al heb ik het gevoel dat al mijn lichaamsdelen in een donkere ruimte zweven en niet met mij verbonden zijn, toch weet ik dat het mijn hand is.

'Lina. Ik weet dat je me toch niet hoort, maar ik weet zeker dat, mocht je wakker zijn, dat ik het toch niet durfde te vertellen.'

Iets in me zegt dat het slim is om me niet te verroeren en stil te blijven.

'Ik maak me hartstikke veel zorgen om je, Lina. Alsjeblieft.. Wordt wakker. I-ik.. Ik hou van je, en ik wil je niet kwijt..'

De jongen haalt zijn neus op.

Ik voel dat mijn ogen beginnen te prikken, en ik knijp mijn ogen wat meer dicht.

Ik voel twee warme lippen op mijn voorhoofd, en dat is genoeg om me te laten beseffen dat het Thomas is die bij me is.

Ik open mijn ogen en staar recht in zijn chocolade bruine.

Zonder er bij na te denken vlieg ik overeind. Ik sla mijn armen om zijn middel en begraaf mijn hoofd in zijn nek. Tranen ontsnappen uit mijn ogen en ik hou Thomas stevig vast.

Hij trekt me op zijn schoot en rust zijn hoofd op mijn schouder, terwijl hij me vasthoudt en over mijn rug wrijft.

'Ik.. Ik hou ook van jou..' Fluister ik tussen een paar snikken door.

Ik hoor Thomas slikken, en hij pakt me nog steviger vast. Hij draait zijn hoofd en drukt zijn lippen zachtjes op mijn slaap.

Ik sluit mijn ogen en leun tegen hem aan.

Ik snuif een paar keer en wrijf in mijn ogen. Meteen sla ik mijn armen weer om zijn middel.

Ik leg mijn hoofd op zijn schouder en sluit mijn ogen.

'Thomas?' Zeg ik na een tijdje.

'Ja?'

'Ik.. Ik moet waarschijnlijk naar een psychiatrische instelling..' Ik slik en bijt op de binnenkant van mijn wang.

'Weet ik,' zegt Thomas zachtjes.

'Je moeder heeft het me verteld.'

'Oh.' Ik weet niet echt hoe ik me daarbij moet voelen. Maar het is wel fijn om niks te voelen.

'Lina..' Thomas draait zijn hoofd zodat hij me aan kan kijken.

Hij brengt zijn hand omhoog en laat hem liggen op mijn wang.

'Het is voor je eigen bestwil. Je.. Je wilt toch beter worden?'

Ik haal mijn schouders op.

'Geef me eens je hand.'

Ik kijk hem verbaasd aan, maar geef hem toch mijn rechterhand.

'Andere.'

'Oke..' Mompel ik.

Ik leg mijn linkerhand in de zijne, en wacht op wat hij gaat doen.

Zonder iets te zeggen stroopt Thomas mijn mouw op.

'Thomas, alsjeblieft n-'.

'Lina, ik weet dat je het niet fijn vind maar anders weet ik niet hoe ik het anders moet overbrengen.' Hij kijkt me smekend en hoopvol aan.

Ik sla mijn ogen neer en knik langzaam.

Hij stroopt de mouw verder op. Zeven witte littekens zijn op mijn arm te zien. De andere twee die ik pas gemaakt had zijn wat roze/roodachtig.

Ik zie Thomas slikken en hij kijkt me aan.

'Wil je dit blijven doen?' Zegt hij met een trillende stem.

Het is duidelijk zichtbaar dat hij er moeite mee heeft, en het is hartbrekend.

Ik schud mijn hoofd en wil mijn arm weer terugtrekken, maar Thomas houdt hem vast.

'Als je daar naartoe gaat gaan ze je helpen, Lina. Je moet het niet zien als een gevangenis, maar als een soort dokter.'

'Een dokterspraktijk vind ik ook een gevangenis.' Zeg ik zonder emotie.

Thomas zucht even en staart weer naar de negen sneden.

'Doe.. Doe het dan voor mij..' Fluistert hij.

Ik heb zo'n gevoel dat hij liever niet wou dat ik dat hoorde.

'Ik moet een test doen. Uit de antwoorden daarvan gaan ze kijken of ik psychische hulp nodig heb of niet.' Zeg ik, ook starend naar mijn sneden.

Thomas kijkt op.

'K-kun je me dan beloven dat je de test serieus neemt? Alsjeblieft?' Ik hoor aan zijn stem dat hij het meent en dat hij echt wil dat ik weer de oude ik word. Ook al heeft hij die nooit gekend.

Ik hef mijn hoofd op en staar in zijn ogen, die hoopvol staan.

Nee.

Ik zucht even en bijt op mijn onderlip.

Die blik in zijn ogen heb ik lang niet meer bij iemand gezien. Bij niemand eigenlijk. Het is een zeldzame blik voor mij.

'Ja.'

___________________________________________________________

Ik geef jullie bij deze toestemming om me te vermoorden: ik heb bijna een maand niet meer geüpload. Maar ik heb er een reden voor: ik heb net een proefwerkweek achter de rug en daar was ik superdruk mee omdat ik echt heel graag over wil naar de derde. Waarschijnlijk ga ik gewoon over, dus yay! :D

En ik weet het, dit lijkt verschrikkelijk veel op Doornroosje. Ik kwam er zelf achter toen ik het schreef.

Ik heb trouwens een writersblock dus ik ben nog niet begonnen aan het volgende stuk. Of ja, ik heb het wel geprobeerd, maar ik delete alles dan weer omdat ik vind dat het niet goed is (de hoofdstukken die ik tot nu erop heb gezet had ik namelijk al eerder geschreven).

Ik wens jullie trouwens een heel fijne zomervakantie toe! ^-^

Doeii! x

Broken Soul. (Sequel to: Love is a lie.. Right?)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu