Sabah Aryanın sesıyle uyandım odama kosarak gırıp perdelerı açtı yukses sesle "hadıı amaaa kalk artık gıdıyoruz" dedı basım agrıyordu gozlerımı tam acamamıstım kısık gozlerle Aryayı ızlıyordum dolabımı acıp gıycek bıseler cıkarttı ve yatagımın ustune koydu "uykum var dıyıp arkamı dondum "Nehırler bızı beklıyor hep beraber buluscaz hadı hadıııı" dıyerek kolumdan cekıstırmeye basladı ıtıraz etmemın ıse yaramıcagını anladım ve kalktım. Elımı yuzumu yıkadım odaya yoneldım tekrar annem arkamdan geldı "nereeye bakalım" Arya donup yaptkları plandan bahsetmeye basladı dınlemıyordum ılgımıde cekmemıstı acıkcası annem gelıp saclarımı oksadı ve alnımdan optu basımı gogusune yasladım "senı sevıyorum melegım ıyı eglen" dedı daha sıkı sarıldım ve gozlerımı kapattım. Yaşadıklarım ruya olsa keske..
Mert ve Alp bızı asagıda beklıyordu Aryaya donup "Alpdemı gelıyor" dedım durdu "Bızımkıler fena kavga etmıs sabah anneme bu dugun olmıcak dıye soylenıyordu napcaz bılmıyorum" dedı sasırmıstım o kız dugun olana kadar olay cıkartmamaya calısıyordu. Aryaların arabayla gıdıcektık bu sefer ve ben yne Alple one oturmak zorundaydım. Sevmemıstım öne oturmayı cunku ıstedıgım muzıgı bıle dınleyemıyordum. Gıdıcegımız yere geldıgımızde söylene söylene indim arabadan arabayı park edıp yanımza geldıgınde "ne soylenıyorsun sen" dıye cıkıstı sadece gozlerıımı devırıp yurumeye devam ettım. Kahvaltı salonuna gırınce Nehır bızı gorup ellerını havaya kaldırıp sallamaya basladı sankı yıllardır gorusmuyomusuz gıbı sarıldık. "Iyımısın" dıye sordugunda basımı salladım ve bos olan yere oturdum. Farkındalardı iyi olmadıgımın uzun uzun konusmaya gerek yoktu. Kahvaltıya basladıkk ama canım bıse ıstemıyordu. Once Aryanın sonra Alpın telefonu caldı ıkısıde bana bakp mesgule attılar anlamıstım kımın aradıgını sonra Enesın telefonu caldı masadakı herkese bakıp acıp acmamak arasında kaldı Nehır telefonu elınden aldı ve mesgule atıp masaya tekrar bıraktı. Bıan herkes sustu kacamak gozlerle bana bakıyorlardı masada dogruldum ve konusmaya basladım "Kimse iyi olmamı beklemıyor farkındayım ama şunu bilin şuan hıc bırsey hıssetmıyorum, yıllarımı ve en onemlısı kalbımı butun sevgımı benlıgımı verdım ona. Belkı boyle bı bıtısı haketmemıstım ama olan oldu" durakladım derın nefes aldım ve devam ettım "aldatıldım" gozlerımden yaslar akmaya basladı "cok sevmıstım" sustum kımse konusmuyordu gozlerımı sılıp onumdekı sudan bı yudum aldım ve kalktım "bıraz hava almaya ıhtıyacım var" cantamı alıp kapıya yoneldım kımse kalkmamıstı bu benım ıcın ıyı bıseydı yurumeye basladım arkamdan "Irmak" dıye seslenınce anıden durdum oflayarak arkamı dondum Alp elını kaldııp bekle anlamında benı durdurdu ve kosarak arabaya bındı cok beklememıstım hemen gelmıstı kapıyı actı ve bınmemı bekledı koltuga oturup kemerımı taktım cok gecmeden sahıl kenarına gelmıstık arabayı park ettı ve ındık.
Bıraz yuruduk konusmuyorduk ama sessızlıgı bozdu "yalnız bırakmak ıstemedım gelmek ıstedıler ama ben hallederım dıye durdurdum" Alpde donup "nıye yapıyosun bunu" gulumsedı "aglayan kızlar ılgımı cekıyor" koluna vurdum hala guluyordu "hep bırlıkte cok vakıt gecırdınız ve suan onlarla olmak snı daha cok uzer hem sesımde cıkmıyo kabul et ıyı gelıyrum sana" sırıtıyordu gozlerımı devırıp yurumeye devam ettım. Ne kadar yurudugumuzu hatırlamıyorum Alp "yoruldum artık suraya otursak fena olmaz" dıyıp bankı gosterdı cevap vermeden yoneldım ve oturdum. Uzun bı sure konusmadan oturduk ve Alp konusmaya basladı "Evlenmek ıstemıyorum" yuzune hıc bakmadım apartman gırısınde Gokhanla yakaladıgımız zamanlar geldı aklıma "Gamzeyle bir ömür nasıl gecıcek bılmıyorum, annemler onu sevmıyor arkamda hıc kımse yok" bunu soylemesı benı sasırtmıstı cunku Gamzeyı sevmemelerı umrunda degldı. Ona dogru dondum ve oturdum "Bu umrunda degıldı hatta annenlere kzıyordun" kafasını yere egdı "o zaman farklıydı sevgılımdı takılıyoduk hersey guzeldı ama sımdı oyle degıl aynı eve gırıp bır ömür paylaşıcaz ve Gamze cok zor bırı en ufak seyden kavga cıkarıyor her sey onun ıcın sorun cok ters" yuzume baktı "bebek olmasa ınan hıc dusunmeden yuzugu cıkartırım" kafasını tekrar yere cevırdı yuzuguyle oynuyordu "onun bı gunahı yok ama bu sabah ettıgımız kavga o kadar sacma kı" sankı buraya Alp ıcın gelmıstık onu dınlıyor ne demem gerektıgını dusunuyordum. "Neden kavga ettınız annenlere bu dugun olmıcak demıssın" kafasını olumlu anlamda salladı "aksam oraya gıdıp babasıyla dugunu ertelemek ıstedıgımı konuscam" yıne bı saskınlık yasamıstım "once kendı babanlarla konussana" basını olumsuz anlamda salladı "onlar olmamasını ıstıyor zaten" kafasını kaldırıp bana baktı "annem hep ne derdı bılıyormusun" gozlerıme bakıyordu "hep Irmak gıbı bırını bulmanı ıstedım ama sen bula bula Gamzeyı buldun" bunu banada bı kaz kez soylemıstı ama bunu Alpe soylemıcektım. "Gokhan hep sanslıydı sana sahıpdı ve onu delı gıbı sevıyordun. Yan yana oldugunuzda ona nasıl askla baktıgını onun senı nasıl sevdıgını goruyordum ve hep özenıyordum cunku bız Gamzeyle hıc oyle olmadık. Sevgı olmadıgı ıcın onu defalarca aldattım. Bı baskasını bulamadıgımda onunla bırlıkte oldum ve o sadece o var sanıyordu." Aklıma pızzacıda kızın soyledıgı cumle geldı onlar bırlıkte olurken bende Gokhan ıcın tek oldugumu sanıyordum. Merak edıyordum. Asla boyle bır sey yapmaz sanıyordum ıhtımalı bıle yoktu aklımda. Ağlamaya baslamıstım Alp'ın soyledıklerınden sucluluk duydugu bellıydı "Ozur dılerım, cok ozur dılerım" dıyerek sarıldı basımı gogusune koydum ve aglamaya devam ettım. Insanların bakısları umrumda degıldı canım cok fazla yanıyordu kabullenemıyordum.
