# Ela

72 3 6
                                    

2. Bölüm Ela

Ben 5 yaşımdayken çok da yalnız değildim. İyi bir arkadaş çevrem vardı. Fakat hiçbiri ile çok samimi değildim. Ben tek kardeşim. Ve evde tek kaldığım zamanlar sıkılıp parka giderdim. Birgün yine parka gitmek istedim. Ve baktım ki bi kız salıncakta tek başına sallanıyor. Onu izlemeye karar verdim. O kız her gün babası ile parka geliyordu. Fakat hiç arkadaşı yok gibi görünüyordu. Bu izleme bir kaç gün daha sürdü...
En sonda o kız ile tanışmaya karar verdim. Yanına gittim arkadan elimi omzuna koydum , şaşırmış bir şekilde arkasını dönüp bana baktı. Ona "Yanlız mısın ?" dedim. "Evet" dedi. Bana adımı sordu. "Ela Sultan. Ama sen bana Ela diyebilirsin." dedim. Bende ona adını sordum. "Rümeysa" dedi. Ona "Arkadaşın yok mu ?" diye sordum. "Hayır, yok" dedi. Bende onun üzüldüğünü görünce " Üzülme artık ben varım " dedim. Ağladığını fark ettim. "Neden ağlıyorsun ?" diye sordum. "Sevinçten" dedi ve gülümsedi. Yarın aynı saatte parkta buluşup buluşmayacağımızı sordum. Tamam diyip kabul etti. Ve vedalaştık. Parktan çıkıp eve gittim. Evde anne babama kendime samimi bir arkadaş bulduğumu söyledim. Bu duruma çok sevindiler. Ve babama beni yarın parka onun götürmesini istediğimi söyledim. O da beni kırmayıp, kabul etti. Teşekkür ettim babama. Ve yemeğimi yedikten sonra yatağıma gittim. Yarının çabucak gelmesi için uyumaya çalıştım. Ama nafile, uykum gelmiyordu. Bir süre sonra uyuya kalmışım. Sabah oldu. Elimi yüzümü yıkadıktan sonra kahvaltı yapmak üzere mutfağa gittim annem kahvaltı masasını donatmıştı. Kahvaltımı yaptıktan sonra babama hazırlanmasını söyledim. Bana beklemem gerektiğini söyledi. Bende babam hazırlanana kadar televizyon izledim.

Hayal ArkadaşımWhere stories live. Discover now