Merhaba güzel gülüşlü çocuk.
Yazdıklarımı her ne kadar görmüyor da olsan, sana olan sevgimi sadece dışardan görüyor da olsan ben hâla seni seviyorum, evet seni..
İçim her ne kadar cayır cayır da olsa dışım bahar bahçe.
Bilmiyorum hiç bilmiyorum. Gelecek misin, geleceksen de ne zaman geleceksin. Bilemedim ki şimdi, tahmin bile edemedim. Sahi sen hic özlemedin mi beni, hani her gün konuşup birden konuşmayı kestiğin, aşkından deli divane olmuş bu kızı hiç merak etmedin mi ?
İçimi boşaltsam hep sen dökülürsün bu bedenden.
Bazen derin düşünüyorum, çok derin. Aslında her gün her saniye düşünüyorum ama bazen çok fazla düşünüyorum delirecek kadar. Gelmezsen ne yapacağımı, gelmezsen bu hayatın nasıl geçeceğini, ölürsem tepkinin ne olacağını falan çok düşünüyorum. Cevabını bulamıyorum.
İşte sen giderken sadece sevgimi bırakıp gitmedin, beni bırakıp gitmedin adam, cevapsız birçok soru bıraktın arkanda. Hadi gel, soruma cevap ol bu zamanlarda. Çünkü en çok sana sığınırım ben, en çok ta beni korumasını çok istediğim gölgene..
