Komşum Dengesiz

21.Bölüm ♠

"Kim bu arkadaş tanıyormuyuz?"

Arya yine cevap verecekti ama Pınar izin vermedi.

"Kimsin oğlum sen? Tanıyormuymuş.. sanane lan! Kimse kim. Utanmadan hala İpek diyorsun ya, o koyuyor."

Pınar'ın fazlasıyla sinirli çıkan sesine karşı Emir yumruklarını sıkarak yerinden kalktı. Pınar'da kalkarken ortam iyice gerilmişti. İkisi birbirine iyice yice yaklaşırken diğerleri de kalkmıştı.

"Neden utanacakmışım İpek demekten?"

"O pis ağzına, o saf kızın ismi yakışmıyor. Onu üzmeyi kes! Sesimi çıkarmıyorum diye iyice ileriye gittin Emir! O kıza yaptığın her bokun farkındayım!"

Emir yumruğunu daha da sıkarken Kaan elini Emir'in omzuna koydu.

"Konuşmamız gereken önemli bir konu var. Kavganın sırası değil."

Kaan'ın sert sesi etraftaki gergin havayı dağıtmamıştı. Aksine daha gergin bir ortam oluşturmuştu.

Emir geri çekilip eski yerine otururken Pınar'da oturdu.

"Ne konuşacaksınız?"

"İpeğin, birlikte gittiği çocuğu tanıyor musunuz?"

Pınar kaşlarını çatıp, koltukta öne doğru kaydı.

"Çocuk mu? Bana kız olduğunu söyledi."

Arya'nın içindeki korku büyürken, söylemesi gerektiğini biliyordu.

"Aslında..." cılız çıkan sesiyle, bütün gözler ona dönmüştü.

"Bizim bölümden. Caner denen bi çocukla."

O kadar hızlı söylemişti ki önce ne dediğini anlamaya çalıştılar. Bir on saniye sonra Emir küfür ederek yerinden kalkarken Simge'nin sesi duyuldu.

"Küfür etmeyi bırakıp, ne olduğunu söyleyecek misiniz?"

"O Caner denen herif, İpeği kaçırdı."

Cenk cevap verdiğinde Simge elini ağzına götürdü. Arya'nın gözleri büyürken, Pınar sinirden kudurmak üzereydi.

"Ne demek kaçırdı lan! Polisi falan aradınız mı?!"

"Pınar. Sakin ol tamam mı? Biz bu çocuğu tanıyoruz. Bulacağız İpeği."

Pınar yerinden kalktı ve sinirle birkaç adım attı Kaan'a doğru. Ne yapması gerektiğini bilmiyordu.

"K-kim? Kim bu Caner denen çocuk?"

Bu sefer de Kaan ne diyeceğini bilemedi. Caner'in, öldürdüğü adamın oğlu olduğunu söyleseydi Pınar veya diğer kızlar ona nasıl güvenecekti? Evet, Pınar anlıyordu, 'Siz adam öldürüyorsunuz' demişti, ama bunu şimdi söylese kızlara korku ve güvensizlikten başka bir şey vermezdi.
Yalan da söyleyemezdi, eninde sonunda öğrendiklerinde işler daha da karışırdı.

"Caner.. Bizimle uğraşan bir adamın oğlu."

Tamam. İşte bu doğruydu. Sadece biraz eksik bir şekilde.

"Ah.. yine siz. Bu kızın başına gelenler hep niye sizin yüzünüzden, oğlum?"

"Pınar. Sakin ol. Bulacağız dedim."

"Ya sen kimsin ki bulacaksın? Bulacakmış. Hah!"

Pınar deli gibi bağırıp, salonda volta atarken Kaan onu kolundan sertçe tutup koltuğa oturttu.