Benim satırlarım mahcuptur biraz.
Ne arasın bende naz ,bende niyaz.
Birde dokunsan varya,
Bin ah işitirsinde yine az.
Derde hem hal olmuş kalemim.
izahını yapamaz ne bir âlim ,
Veyahut mütercim.
Ahlanıp vahlanmaylada gelmeyecek,
Ömrümden giden günlerim.
Şifa olmak isterken yara açan sözlerim.
Vuslatı bekleyip veda eden gözlerim
Kavuşmak yasak ,
Kavuşmak tuzak.
Lanetlimi mutluluktan yana kelimelerim.
Şimdi koy elini vicdanına,
Dönde bir bak bana!
Ne sunabilirimki sana?
Çiçek açmazki yanımda gülüşlerin.
Bu saatten sonra nasıl öğrensin,
Sevmeyi sevilmeyi unutmuş kalbim.
Sönmezmiydi varlığımla hayallerin .
Üşümezmiydi ısınmayı unutmuş ellerimde ellerin.
Degilmiki?
Yaşarken yaşamayı unutmuş bir canım.
Hoş kimseyede kalmadı ya eyvallahım.
O yüzden,
Bende sitem ,
Bende ah,
Sözlerden yoruldum ,
Olur olmadık Keşkelerden ,
Vah ki ne vah!
Yara sözden ,
Şifa sözden .
DEVAŞİİR 'den.
DEVA alemlerin rabbinden .
22.05.2024
K.Ç
