Çan Çiçekleri (+18)

Cóлнце.

Merhaba!

Nasılsınız çan çiçeklerim? Herkesin beklediği o bölümle karşınızdayım. Biraz hasta olduğum için hatalarım var ise affola. İyileşince okuyup düzelteceğim.

Gitmeden önce bölüme eklediğim video Alek ve Anya'nın performansı olarak hayal ettiğim video. İzlemenizi öneririm :)

Şimdiden haftaya görüşmek dileğiyle.

❁

İyi okumalar dilerim hepinize^^

bana ulaşabileceğiniz yerler ;

instagram: aurora_mensis

instagram: can_cicekleri

Anya Belov instagram: anya_belovv

Aleksei Ivanov instagram: aleksei_ivanovv

twitter: auroramensiss

#çançiçekleri hashtagi ile twitter'da düşüncelerinizi benimle paylaşabilirsiniz.

Bölümleri okurken hikayenin içinde yaşamanız için Spotify Çan Çiçekleri çalma listesini (Cry of Bellflowers) dinlemenizi öneririm.

Kullanıcı adım: aurora mensis

❁

Önceki Bölümden...

Tüm yarışlarımızda olduğu gibi ilk başta ismimiz yankılanmıştı.

"Anya Belova ve Aleksei Ivanov, Rusya!"

Ardından seyircilerin çığlıkları yerine sessizlik bizi karşılaşmıştı.

Parlak ışıklar azalıvermişti.

Aleksei elimi tutup beni onlarca yarışmada yaptığı gibi piste çıkardığında ona odaklanmadan önce istemsizce bakışlarımla erkek kardeşimi aramıştım yeniden. İdiz'in dediği çıkış yine gördüğümde ise kalp atışlarım bir anlığına teklemişti. Deniz'i görmüştüm yeniden ama bu sefer yalnız değildi.

O gelmişti.

Kardeşimin tam yanında oturuyordu ifadesiz yüzüyle.

DıkDık DıkDık DıkDık.

Kalbim elime gittiği anda Alek bakışlarımı takip etmişti. Ne olduğunu anladığında ise yüzümü ona doğru çevirmişti usulca. Kimse çıt çıkmadan bizi beklerken bana doğru eğilmişti çan çiçekleriyle.

"Müzik başladığı anda onun varlığını unutacaksın çünkü şu an senin hayallerinin içindeyiz. Hiç kimse önemli değil."

Başımı tedirgin bir şekilde salladım onu onaylayarak.

"Aya?"

"Alek?" dedim derin bir nefes alırken.

"Hadi olimpiyatları kazanalım güzelim."

❁

47. BÖLÜM

"Değerli Çan Çiçekleri,

Dünya, gökyüzünden göründü..."

❁