{4}

45 8 0
                                    

თაიას POV :

თერთმეტი კვირა ჩვეულებრივად გავიდა ჯონგუკს უფრო დავუახლოვდი ყოველდღე მომღიმღიმარი სახით მიყურებს როდესაც დამინახავს. თვალები უბრწყინავს და იისფერი ფერის უხდება. უკვე მივეჩვიე მისი თვალის ფერის ცვლილებებს და ისიც გავუგე თვალის ფერები რა შემთხვევაში ეცვლება. მაგრამ ამ იისფერზე მაინც ვერაფერი გავიგე, არც თვითონ მეუბნება .

არიყო ისეთი ადამიანი როგორი შთაბეჭდილებებიც დამიტოვა პირველივე შეხვედრისას. თითქმის კვირაში სამი დღე მიწევს
მისი ნახვა ამ სამი დღის განმავლობაში კი იმდენს ვსაუბრობთ მეტიც არ შეიძლება . ყველაფერს მიყვება მასზე , მე კი მას ვუყვები ჩემზე . ზოგჯელ ასე მგონია ჩემი ფსიქოლოგია. ხო სასაცილოა მაგრამ ეს ასეა. მასთან საუბარი ისე მამშვიდებს როგორც არასდროს არავისთან. მისდამი რაღაც ამოუხსნელი გრძნობები მქონდა. დარწმუნებული ვარ არც ჯონგუკია ჩემს მიმართ გულ გრილი. იმ კოცნის შემდეგ რამოდენიმე დღე თავს მარიდებდა , მაგრამ შემდეგ ყველაფერი დალაგდა. აღარ მიკითხავს არაფერი მისთვის.. დარწმუნებული ვიყავი პასუხს მაინც არ გამცემდა. , მე ხომ შეყვარებული მყავს? სხვა ბიჭზე არუნდა ვფიქრობდე. ყოველთვის ვეუბნებოდი ერთიდაიგივეს საკუთარ თავს და ვცილობდი ჯონგუკზე არ მეფიქრა .

სამუშაო დავასრულე , გადავწყვიტე ჰარიზე გამევლო და ერთად წავსულიყავით
მის კაბიტთან ვდგავარ და ვფიქრობ შევიდე თუ არა... უკვე შუა ღამეა
შეიძლება წასული იყოს
მაგრამ მგონი არ წასულა... საშინელი ხმაური გამოდიოდა კაბინეტიდან...

კვნესა...

ოხვრა...

ოო არა ოღონდ ისარიყოს რასაც ვფიქრობ...
გული გამალებით მიცემდა ...
არა უბრალოდ შევიხედავ ... ნერვიულად მიკანკალებდა ხელები.
კარების სახელურს ნერვიულად ვწევ, კარებს ვაღებ.

_ ჰა...რრ.. იი??.. - გაშეშებული ვდგები.
ოოო არა ოღონდ ესარმენახა... ოღონდ ეს არმენახა ...

| ფრთიანი ანგელოზი | J.JK . დასრულებული Where stories live. Discover now