{1}

151 13 2
                                    

ერთი კვირის შემდეგ

_ ხო აბა . ორი საათი მალოდინე - წარბაწევით ზემოდან დამყურებდა. ხელები ჩემს ირგვლივ ჰქონდა დაწყობილი.

_ კარგი რა - დავიწუწუნე- პატიება ხო გთხოვე? პაციენტი ცუდად იყო სასწრაფოდ ვჭირდებოდი და ამიტო ვერ მოვედი - ვუხსნიდი ჰარის იმის მიზეზს თუ რატომ დავაგვიანე ჩვენს პირველ პაემანზე .

_ ეს არ გიშველის პატარა ქალბატონო - მეუბნება და სახეს ჩემს სახესთან ახლოს წევს.

ჩვეული სიცილით ვიცინი .

_ მაშ რა უნდა ჩემს ბიჭს - ვეუბნები და პერანგზე ხელს ნელა ვატარებ .
ეშმაკურად იცინის და ბაგეებზე ნელა მკოცნის.

_ ეს მინდა - მეუბნება და კვლავ აპირებს კოცნას რა დროსა კარებზე კაკუნის ხმა გვესმის, თანხმობის გარეშე კი ერთერთი ექთანი შემოდის ქაბინეტში.

_ ქალბატონო. შეიძლება? - კითხულობს ექთანი. ჰარი თვალებს ატრიალებს და სახეს გვერდით წევს.

_ არასდროს მაცდიან საქმის დასრულებას - ჩაილაპარაკა ჰარიმ და გრძელი მხრებამდე სიგრძის ოდნავ ქერა თმაში ხელი შეიცურა , ჩამომშორდა . მის უკმაყოფილო სახეზე კი ჩამეცინა.

_ კი . მოდი მარია. რა მოხდა?

- ქალბატონო.. იცით.. 218 პალატაში, პაციენტი მდგომარეობიდან გამოვიდა. ახლოს არავის იკარებს. ნემსის გაკეთება დაუგვიანდათ და ეხლა
ეგეც გვიანია უკვე.
თქვენი დახმარება გვჭირდება...

_ 17 წლის გოგონას როგორ ვერ მიხედეთ. ტყუილად გიხდით ხელფას? ან ტყუიალდ ხართ აქ? ხომ იცოდით რომ ნემსის დაგვიანება არ შეიძლებოდა ! მოვდივარ ეხლავე! - გაბრაზებულმა სიტყვები მივაყარე ერთმანეთს.

კაბინეტი წამსვე დატოვა ექთანმა. მალევე მეც სწაფად საბუთები გვერდით გადავაწყვე,
და უკან მივყევი.
გრძელი კორიდორები მალევე ნაჩქარევად გავიარე.
მივუახლოვდი იმ რკინის კარებს რომელზეც სათავეში შავად ამოტვიფრულიყო 118 ნომერი.

| ფრთიანი ანგელოზი | J.JK . დასრულებული Nơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ