{ 11}

27 5 0
                                    


ერთი კვირის შემდეგ :

თაია ამ კვირის განმავლობაში ჯონგუკს მხოლოდ შორიდან აკვირდებოდა. საღამოობით თუ შეუვლიდა ხოლმე მოსანახულებლად. სეანსებზეც კი არ შედიოდა მასთან, სხვა ფსიქოლოგს გზავნიდა. არ იცოდა ამას რატომ აკეთებდა უბრალოდ სურდა, იმ საუბრის შემდეგ ჯონგუკი მარტო დაეტოვებინა.

ამ ერთი კვირის განმავლობაში კი დროს მთლიანად ჯონგუკის ორეულთან ატარებდა. ცდილობდა მისთვის სასარგებლო ინფორმაცია მიეღო მაგრამ არაფრის დიდებით არ ამბობდა ჯონგუკის ორეული ამას.

_ მე იმისთვის გამომგზავნეს რომ გამებრთხილებინეთ. თქვენი ერთად ყოფნა შეუძლებელია ! - ყვიროდა ისევ ბიჭი - თქვენ ერთად ვერ იქნებით ! ყველა გზა მოჭრილი გაქვთ ! - ისევ იგივეს იმეორებდა.

თაია აწამებდა ყოველთვის ჯონგუკის ორეულს , იმის იმედით რომ ასე მაინც გაიგებდა რამეს მაგრამ ამ გზამაც არ გაჭრა.

ოთახი დატოვა .
უამრავი ფიქრის შემდეგ ბოლოს ვეღარ მოითმინა, სამუშაო საათების შემდეგ კი ჯონგუკისთვის განკუთვნილი ოთახისკენ გაემართა. შესვლისას საწოლზე მწოლიარე დაინახა, მშვიდად ეძინა. ერთჯერ ღრმად ჩაიხვნეშა მაგიდასთან მდგომი სკამი საწოლთან ახლოს მიიტანა და კომფორტულად მოთავსდა.

- მომენატრე... - ჩუმად და სევდიანად ჩაილაპარაკა თაიამ. თითქმის საათნახევარი იჯდა ესე ჯონგუკის თავთან და მის თმებს ნელა და ნაზად ეხებოდა. შიგადაშიგ კი იმ სიტყვებით ამკობდა რაც აქამდე მისთვის არასდროს უთქვამს, ან ვერ ბედავდა გამხელას რადგან იცოდა რომ ყველაფერი ისე ადვილად არ მოხდებოდა როგორც წარმოედგინა.

- არ წახვიდე! - ბოლოს დაღლილმა და დაქანცულმა გადაწყვიტა წასულიყო, რა დროსაც მიმავალს უკნიდან ჯონგუკის ხმა მოესმა.

- შენ.. გაიღვიძე? - ნერვიულად წარმოსთქვა თაიამ.

- როგორც ჩანს, აქ რასაკეთებ?

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Jun 08 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

| ფრთიანი ანგელოზი | J.JK . დასრულებული Where stories live. Discover now